TortoiseHg + Windows konfiguracja

Prezentacja na temat: "TortoiseHg + Windows konfiguracja"— Zapis prezentacji:

1 TortoiseHg + Windows konfiguracja
instrukcja do projektu RSO 14 marca 2012 r., ver. 1.0 Paweł Barszcz

2 1. Założenia wstępne Instrukcja dotyczy podstawowego korzystania z TortoiseHg pod systemem operacyjnym Windows Autor korzystał z Windows XP Professional SP3 32-bit Wykorzystywanym w niniejszej instrukcji repozytorium Mercuriala jest

3 2. Co będzie potrzebne... TortoiseHg for Windows 32-bit with Mercurial (lub nowszy): KDiff3 w najnowszej wersji: -> Download -> kdiff3 -> > KDiff3Setup_ exe Konto pocztowe w usłudze GMail ( ) w celu uzyskania dostępu do repozytorium (o ile wcześniej administrator repozytorium doda wybrany adres mailowy na listę osób z prawami zapisu)

4 3. KDiff3 - instalacja Uruchamiamy instalator, np. KDiff3Setup_ exe Wybieramy English jako język instalacji. Ze względu na marne i mylące w kilku miejscach tłumaczenie nie polecam wersji polskiej. Czemu proponuję zainstalować KDiff3 oddzielnie zamiast skorzystać z faktu, że można zainstalować KDiff3 dostarczony z TortoiseHg? Może to przesada, ale nie mam pewności, czy zainstalowany wraz z TortoiseHg Kdiff3 będzie się dobrze integrował również z innymi narzędziami (np. SVN).

5 3. TortoiseHg – instalacja
Uruchamiamy instalator, np. tortoisehg hg x86.msi Koniecznie isntalujemy Shell Extensions, ponieważ daje to wiele fajnych ficzerów, jak np. nakładki na ikony plików z informacjami o tym czy coś jest zacomittowane itp. Natomiast nie instalujemy Kdiff3, ponieważ zainstalowaliśmy to już wcześniej. Zapewne instalator poprosi nas o wyłączenie kilku rzeczy takich jak przeglądarka czy Outlook. Pojawi się okno dialogowe, w którym będzie trzeba kliknąć Retry, czyli żadna wielka filozofia.

6 4. TortoiseHg – konfiguracja (1)
Programem, z którego będziemy korzystać jest TortoiseHg Workbench. Okno programu wraz ze wskazaniem kilku jego elementów przedstawiono na rysunku na kolejnym slajdzie.

7

8 5. TortoiseHg – konfiguracja (2)
W TortoiseHg Workbench wchodzimy do File -> Settings, a tam na zakładkę (...) global settings i konfigurujemy program tak, jak zostało to przedstawione na trzech kolejnych rysunkach: (opcjonalnie) język ustawiamy na angielski w celu uniknięcia niedokładnych tłumaczeń, jako narzędzie do porównywania plików wskazujemy KDiff3 określamy nazwę użytkownika, która będzie wyświetlana przy naszych commitach

9 6. Pobranie repozytorium (1)
Sklonowanie repozytorium wygląda następująco: w TortoiseHg wybieramy File -> Clone repository jako source wpisujemy: „<username>” zastępujemy loginem gmailowym, np. ”pawelbarszcz” „<password>” zastępujemy hasłem uzyskanym ze strony jako destination wpisujemy katalog, w którym ma się znaleźć nasza sklonowana lokalna kopia repozytorium pole Hg command wypełnia się samo

10 7. Pobranie repozytorium (2)
W wyniku sklonowanie w TortoiseHg w okienku Repository Registry powinien pojawić się wpis dotyczący naszego repozytorium. Za pomocą dwukrotnego kliknięcia myszą otwieramy wczytane repozytorium i wywołujemy operację pull, aby pobrać z serwera wszystkie istniejące zestawy zmian (rewizje).

11 8. Pobranie repozytorium (3)
Po udanej operacji pull w oknie historii rewizji powinny pojawić się wszystkie wysłane dotychczas na serwer zestawy zmian. Aby spowodować, że wersja lokalna repozytorium będzie identyczna z wersją opisywaną konkretnym zestawem zmian, klikamy na tym zestawie prawym przyciskiem myszy i wybieramy Update. Zwykle będziemy chcieli w ten sposób zaktualizować lokalne repozytorium do najnowszej wersji dostępnej na serwerze. Po udanej aktualizacji wybrany zestaw zmian powinien być oznaczony wytłuszczoną czcionką. Wszystkie wprowadzane przez nas zmiany zostaną odnotowane w ramach zestawu zmian nazwanego Working Directory. Jeśli zmiany zostaną dokonane przy otwartym jednocześnie oknie TortoiseHg Workbench, konieczne będzie kliknięcie przycisku Refresh.

12 9. Dodatkowe informacje TortoiseHg Mercurial
Czerwone komunikaty błędów (na górze okna) nie znikają same i wyświetlają się nadal, nawet jeśli przy ponownej próbie powinien pojawić się zielony komunikat sukcesu; sugerowane jest zamykanie komunikatów znajdującym się na nich znakiem „X”. Mercurial W przypadku korzystania z Mercuriala jednocześnie na Windowsie i np. Linuksie należy pamiętać, aby nie zmieniać wielkości liter w nazwach plików i katalogów. Na Windowsie systemem plików jest FAT lub NTFS, które nazwy dwóch plików różniące się jedynie wielkością liter uważają za identyczne. Jednocześnie na, przykładowo, Ext3 można bez problemu takich zmian dokonywać. Ta rozbieżność prowadzi do powążnych błędów w repozytorium Mercuriala. Należy pamiętać, że w odróżnieniu od SVN Mercurial przechowuje nie konkretne wersje plików, lecz zestawy zmian w tych plikach. Tematyka konfliktów zmian, rozwiązywania tych konfliktów oraz korzystania z gałęzi, a także odkładania zmian na „półkę” zostanie omówiona osobiście, poprzez wskazanie odpowiednich tutoriali lub zostanie w tym celu utworzona inna instrukcja.