KLINCIĘCIE NA FLAGĘ UMOŻLIWIA PORÓT DO STRONY GŁÓWNEJ.

Prezentacja na temat: "KLINCIĘCIE NA FLAGĘ UMOŻLIWIA PORÓT DO STRONY GŁÓWNEJ."— Zapis prezentacji:

1

2 KLINCIĘCIE NA FLAGĘ UMOŻLIWIA PORÓT DO STRONY GŁÓWNEJ

3 Stolicą Anglii jest Londyn, a patronem Święty Jerzy.
ANGLIA (ang. England) jest krainą geograficzno- historyczną, która w przeszłości była samodzielnym księstwem, a obecnie jest częścią Wielkiej Brytanii (ang. United Kingdom) Jest to największa i najludniejsza częścią Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej (ang. United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland) . W skład Zjednoczonego Królestwa oprócz Anglii wchodzi: Walia, Szkocja i Irlandia Północna. Anglię zamieszkuje 83% wszystkich mieszkańców wyspy, a jej powierzchnia zajmuje 2/3 całkowitej powierzchni wyspy Wielkiej Brytanii. Anglia od zachodu graniczy z Walią, a od północy ze Szkocją. Ponadto kraj ten oblewany jest przez Morze Północne, Morze Irlandzkie, Ocean Atlantycki i Kanał La Manche. W skład Anglii wchodzi także ponad 100 mniejszych wysepek jak np: Isles of Scilly czy Isle of Wight      Stolicą Anglii jest Londyn, a patronem Święty Jerzy.

4 Division Podział Anglia podzielona jest na 9 regionów, które są najwyższą jednostką samorządu terytorialnego. Każdy z regionów jest podzielony na hrabstwa. 39 hrabstw oraz 7 hrabstw metropolitalnych.

5 Londyn (ang. London) – miasto w południowo-wschodniej części Wielkiej Brytanii, stolica tego państwa, a także stolica Anglii. Położony nad Tamizą, jest trzecim największym miastem Europy, największym miastem Unii Europejskiej i jednym z większych miast świata zarówno w skali samego miasta jak i aglomeracji. Liczba mieszkańców Londynu (w granicach tzw. Greater London) wynosi ok. 7,6 mln na obszarze km²; cała zaś aglomeracja londyńska, łącznie ze wszystkimi przyległymi miastami (od Tonbridge na południowym wschodzie po Windsor na północnym zachodzie) liczy ok. 20 mln mieszkańców. Około 20% mieszkańców pochodzi z Azji, Afryki i Karaibów.

6 "When a man is tired of London, he is tired of life".
Dr Johnson once said: "When a man is tired of London, he is tired of life". Doktor Johnson powiedział kiedyś: „Gdy człowiek jest zmęczony Londynem, on jest zmęczony życiem".

7 Anglia jest jedynym krajem Wielkiej Brytanii, który nie posiada własnego parlamentu i pozostaje pod jurysdykcją parlamentu brytyjskiego, tym samym członkowie parlamentu, którzy pochodzą spoza Anglii (np. ze Szkocji), mają wpływ na sprawy wewnętrzne Anglii. Anglia podzielona jest na dziewięć regionów: London, South East, South West, West Midlands, North West, North East, Yorkshire i Humber, East Midlands i East of England. Wszystkie te regiony, inaczej jednostki administracyjne, nie posiadają władz wybieralnych w wyborach bezpośrednich. Wyjątkiem pozostaje Londyn, który posiada tzw. Mayora, wybieralnego burmistrza oraz zgromadzenie zwane London Assembley.        Językiem urzędowym jest język angielski. Obywatele (powyżej 18 roku życia) posiadają powszechne prawo głosu.

8 Podstawą systemu politycznego Anglii jest dziedziczna monarchia konstytucyjne i jednocześnie demokracja parlamentarna. Głową państwa jest królowa. Obecnie panuje Królowa Elżbieta II. Władza ustawodawcza należy do królowej oraz parlamentu. Królowa mianuje rząd (władza wykonawcza) który jest odpowiedzialny przed dwuizbowym parlamentem. Stolicą Wielkiej Brytanii jest Londyn leżący na terytorium Anglii. Elżbieta II- Elizabeth Alexandra Mary (ur. 21 kwietnia 1926 w Londynie), królowa Wielkiej Brytanii z dynastii Windsor, koronowana 2 czerwca 1953, córka króla Jerzego VI i jego żony – Elżbiety Bowes-Lyon zw. Królową-Matką.

9 - W 1949 r. zegar opóźnił się o 41 minut, po tym jak stado ptaków usiadło na wskazówce pokazującej minuty - W 1962 r. zegar wybił Nowy Rok dziesięć minut za późno, z powodu dużego nagromadzenia się śniegu na jego wskazówkach. - W 1952 gdy autobus przejeżdżał przez Tower Bridge, most zaczął się podnosić, na szczęście nikomu nic się nie stało.

10 Jest wiele powodów dla których ludzie emigrują, jednak głównym dla którego większość z nas emigruje są pieniądze. Jakich więc zarobków można spodziewać się po przyjeździe? Większość mężczyzn, szczególnie wyjeżdzających po raz pierwszy za granicę pracuje dla agencji pracy. Większość agencji, zaproponuje pracę, zapewni mieszkanie, często też transport do i z miejsca pracy. W zamian pobierze część zarobionych pieniędzy. Minimalną stawką jaką możesz otrzymać w Zjednoczonym Królestwie jest 5,35 funta na godzinę brutto..

11 *Od września do października
Dzieci w Wielkiej Brytanii są zobowiązani do uczęszczania do szkoły do ukończenia 16 lat. W Anglii, obowiązkowej nauki szkolnej, obecnie kończy się w ostatni piątek czerwca w trakcie roku akademickiego, w którym uczeń kończy 16 lat. Obecne propozycje rządu podniesienia wieku, do której uczniowie muszą nadal otrzymywać jakąś formę kształcenia lub szkolenia do 18 lat. Rok szkolny trwa od września do lipca i wynosi 39 tygodni. Na wielu obszarach rok jest podzielony na sześć warunków: *Od września do października *Od października do grudnia *Od stycznia do lutego *Od lutego do marca *Kwietnia do maja *Od czerwca do lipca

12

13 Jednym z najbardziej rozpoznawalnych symboli Londynu są czarne taksówki. Pojazdy te produkowane są w limitowanych ilościach praktycznie wyłącznie dla potrzeb korporacji taksówkarskich. Samochody są przestronne, zabierają 5 pasażerów oraz znajduje się w nich sporo miejsca na bagaże. Najbardziej popularnym sposobem "złapania" taksówki w Londynie jest zatrzymanie pojazdu jadącego po ulicy. Jednak istnieje również możliwość zamówienia przejazdu przez telefon, jednak wiąże się to z dodatkowymi kosztami. taksówki w Londynie nie są najtańsze, ale w przypadku gdy jedziemy w kilka osób są one wygodną formą transportu.

14 Double decker bus Piętrowy autobus
Autobusowa sieć w Londynie jest jedną z największych i najbardziej używanych na świecie. Każdego dnia ponad 6800 autobusów przewozi około 6 milionów pasażerów ponad 700 różnymi trasami. Należy pamiętać, że bardzo częstym zjawiskiem w Londynie są korki. Londyńskie autobusy mogą się spóźniać szczególnie w godzinach porannych, gdy ludzie jadą do pracy oraz w godzinach szczytu. Dlatego planując podróż, należy wziąć pod uwagę to, że w przypadku gdy autobus będzie pełny kierowca nie pozwoli nam wsiąść. Korzystając z autobusów w Londynie, możemy dostać się praktycznie do każdego miejsca. Do londyńskich lotnisk (Heathrow, Stansted, Gatwick,  Luton) możemy dostać się autokarami. Autobus piętrowy – autobus z dwoma poziomami (piętrami), mieszczący od 60 do 80 pasażerów. Na drugi poziom prowadzą schodki, najczęściej umiejscowione tuż za kabiną kierowcy.

15 Metro londyńskie (ang. London Underground, potocznie the Tube) - system lokalnych linii kolejowych przebiegających w podziemnych tunelach oraz na powierzchni, obsługujących większość obszaru Wielkiego Londynu. Pomimo angielskiej nazwy, wskazującej na podziemne położenie, jedynie ok. 45% długości tras znajduje się pod ziemią. System liczy 12 linii, 275 stacji (w tym 14 poza administracyjnymi granicami Wielkiego Londynu) oraz 408 km tras. Codziennie korzysta z niego ok. 3 milionów podróżnych.

16

17 Port lotniczy Londyn-Luton (ang
Port lotniczy Londyn-Luton (ang.: London Luton Airport)– międzynarodowe lotnisko położone koło Luton, 50 km na północ od centrum Londynu. Jest czwartym (pod względem liczby przewiezionych pasażerów) portem lotniczym miasta. W 2008 obsłużył ponad 10 mln pasażerów. Port lotniczy Londyn-Heathrow (ang.: London Heathrow Airport) – największy port lotniczy Europy. Położony jest 24 km na zachód od centrum Londynu. Port lotniczy Heathrow w 2005 obsłużył prawie 68 mln pasażerów, co uplasowało go na trzecim miejscu na świecie pod względem ruchu pasażerskiego, po portach lotniczych Chicago-O'Hare i Atlanta – Hartsfield-Jackson. Port lotniczy Londyn-City (ang.: London City Airport) - międzynarodowe miejskie lotnisko w dzielnicy Royal Docks, oddalone ok. 10 km od ścisłego centrum Londynu Port lotniczy Londyn-Gatwick (ang.: London Gatwick Airport) – drugi najruchliwszy międzynarodowy port lotniczy Londynu (po Heathrow). Położony jest 40 km na południe od centrum stolicy Wielkiej Brytanii i 40 km na północ od miasta Brighton Port lotniczy Londyn-Stansted (ang.: London Stansted Airport) – duże międzynarodowe lotnisko położone 48 km na północny wschód od Londynu, obsługujący tanie linie lotnicze. Jest to obecnie czwarty co do wielkości port lotniczy Wielkiej Brytanii, trzeci co do wielkości obsługujący Londyn po Heathrow i Gatwick. Posiada jedną 3048-metrową drogę startową Wizz Air Hungary Legikozlekedesi nazwa skrócona Wizz Air – węgierskie tanie linie lotnicze, obsługujące Europę Środkowo-Wschodnią, południową Skandynawię, południową Irlandię oraz niektóre regiony Wielkiej Brytanii, Beneluksu, Niemiec, Francji, Hiszpani, Włoch i Turcji.

18 Większość samochodów w Wielkiej Brytanii posiada drążek zmiany biegów.
W Wielkiej Brytanii, jazda odbywa się po lewej stronie drogi, więc kierownica znajduje się po prawej stronie. Jednak pedały są w takiej samej pozycji jak w samochodach leworęcznych, z akceleratora (pedał gazu) po prawej stronie. Narzędzia i prawie zawsze hamulec obsługiwany jest za pomocą lewej ręki. Większość samochodów w Wielkiej Brytanii posiada drążek zmiany biegów. Brytyjczycy na drogach poruszają się z rozwagą, kulturalnie w stosunku do innych użytkowników dróg, przestrzegają przepisów, rzadko wyprzedzają nawet ciężarówki.

19 Monuments of London Zabytki Londynu

20 Tower Bridge ("Most Wieżowy") – most zwodzony w Londynie (mylony niekiedy z sąsiednim mostem Londyńskim London Bridge), przeprowadzony przez rzekę Tamizę, w pobliżu Tower of London, od której bierze swą nazwę. Jeden z najbardziej znanych obiektów w Londynie, zbudowany w stylu wiktoriańskim. Charakterystycznym elementem mostu są dwie wieże główne, połączone u góry dwoma pomostami - kładkami dla pieszych, zawieszonymi 34 m nad jezdnią i przeszło 44 m nad oznaczeniem górnego poziomu w rzece. Środkową część mostu stanowią dwa podnoszone przęsła - urządzenia dźwigowe z przeciwciężarem. Są to dwa gigantyczne skrzydła, każde o wadze ton, uniesione w górze, tworzą z płaszczyzną jezdni kąt 86 stopni.

21 Big Ben – wieża zegarowa w Londynie w Wielkiej Brytanii
Big Ben – wieża zegarowa w Londynie w Wielkiej Brytanii. Nazwa początkowo odnosiła się do dzwonu ze St. Stephen's Tower (z ang. Wieża św. Szczepana), zwanej również The Clock Tower (ang. "Wieża Zegarowa"), należącej do Pałacu Westminsterskiego. Obecnie nazwa Big Ben odnosi się często zarówno do dzwonu, jak i zegara i samej wieży.

22 London Eye (Londyńskie Oko), nazywane również Millenium Wheel (Koło Milenijne) – koło obserwacyjne (diabelski młyn) znajdujące się w dzielnicy Lambeth w Londynie, na południowym brzegu Tamizy, między mostami Westminster i Hungerford. Koło ma wysokość 135 metrów, a jego pełny obrót trwa około 40 minut. Na kole znajdują się 32 klimatyzowane kapsuły pasażerskie. Niewielka prędkość liniowa tych kabin (ok. 0,9 km/h) pozwala na zabieranie i wysadzenie pasażerów bez zatrzymywania koła.

23 Angielski narodowy stadion sportowy znajdujący się w dzielnicy Wembley w Londynie. Posiada miejsc i jest trzecim co do wielkości stadionem w Europie. Biorąc pod uwagę rozwiązania techniczne i architektoniczne, a także koszt budowy, jest to obecnie jeden z najnowocześniejszych obiektów sportowych na świecie. Pierwszy oficjalny mecz na nowym Wembley odbył się 24 marca 2007 pomiędzy piłkarskimi reprezentacjami Anglii i Włoch do lat 21. Zakończył się wynikiem 3:3. Wembley będzie gospodarzem finału piłkarskiej Ligi Mistrzów w 2011 roku.

24 Piccadilly Circus – plac i skrzyżowanie głównych ulic w samym sercu teatralnej i rozrywkowej dzielnicy West End w Londynie, niedaleko Soho. Powstało w 1819 po skrzyżowaniu ulic z Regent Street. Wcześniejszą nazwą była Portugal Street na cześć księżniczki Katarzyny Braganzy z Portugalii, poślubionej przez króla Karola II. Miejsce rozpoznawalne na całym świecie głównie dzięki reklamom świetlnym takich firm jak np. SANYO, McDonald's czy Coca-Cola, umieszczonym na jednym z rogów placu. W centralnym miejscu znajduje się fontanna z figurką Anterosa. Jest to miejsce spotkań londyńczyków i atrakcja turystyczna Londynu. Bezpośrednio pod placem w podziemiach znajduje się stacja metra Piccadilly Circus.

25 Harrods – luksusowy dom towarowy na Brompton Road, w dzielnicy Knightsbridge, w Londynie. Oprócz domu towarowego w skład Harrods Group wchodzą Harrods Bank, Harrods Estates, Harrods Casino, Harrods Aviation i Air Harrods. Jego nazwa wywodzi się od nazwiska Charlesa Henrego Harrodsa, który w 1849 otworzył mały sklep spożywczy. Z czasem sklep stał się wielkim domem towarowym. W 1983 roku przeszedł w ręce Egipcjanina Mohameda al Fayeda, sprawił on że sklep stał się jeszcze bardziej ekskluzywny. Obecnie Harrods mieści się w 7 piętrowym budynku i zatrudnia prawie 4000 osób. W Harrodsie zakupy robiła m.in królowa Elżbieta.

26 Jeden z najbardziej znanych kościołów anglikańskich w Wielkiej Brytanii i budowli Londynu. Znajduje się w samym sercu londyńskiej dzielnicy City of London i formalnie pełni funkcję głównej świątyni tej dzielnicy. Pieczę nad nią sprawuje bezpośrednio Lord Mayor. Katedra świętego Pawła była budowana jako symbol odrodzenia Londynu i cechuje ją rozmach i monumentalność, ustępuje ona jednak swoimi rozmiarami watykańskiej Bazylice Świętego Piotra. Katedra Świętego Pawła ma około 158 metrów długości i około 75 metrów szerokości. Wysokość budowli mierzona od posadzki do końca krzyża umieszczonego na kopule wynosi 108 metrów.

27 (w 1720 r.). Obserwatorium wyznacza przebieg południka zerowego.
Obserwatorium astronomiczne zbudowane przez króla Karola II 10 sierpnia 1675r. Kierowane było w późniejszych latach m.in. Przez Johna Flamsteeda. Służyło wówczas do pomiarów astrometrycznych, przydatnych do nawigacji w żegludze dalekomorskiej. Następnie stanowisko dyrektora objął Edmond Halley (w 1720 r.). Obserwatorium wyznacza przebieg południka zerowego.

28 Opactwo westminsterskie (ang
Opactwo westminsterskie (ang. Westminster Abbey) to najważniejsza, obok katedry w Canterbury i katedry św. Pawła w londyńskim City, świątynia anglikańska. Opactwo począwszy od Wilhelma Zdobywcy (1066) jest miejscem koronacji królów Anglii, z wyjątkiem Edwarda V i Edwarda VIII, którzy nie byli koronowani. Od XIII wieku opactwo to również miejsce pochówku królów i zasłużonych osób.

29 Zamek królewski w Windsorze (ang
Zamek królewski w Windsorze (ang. Windsor Castle) – od 1110 roku rezydencja królów angielskich, położona w mieście Windsor (hrabstwo Berkshire w Anglii). Składa się z licznych zabudowań otoczonych murami z wieżami i bramami. Zbudowana w latach przez Wilhelma I Zdobywcę, następnie rozbudowywana przez kolejnych władców; m.in. Edward III wzniósł tu w XIV w. Round Tower (Okrągła Wieża)

30 Katedra Westminsterska, Archikatedra Najświętszej Krwi Chrystusa w Londynie – rzymskokatolicka bazylika wzniesiona na przełomie XIX i XX wieku w Londynie w stylu neobizantyjskim. Główna świątynia katolicka Anglii i Walii, katedra arcybiskupów Westminster.

31 Jest oficjalną rezydencją brytyjskich monarchów i jednocześnie największym na świecie pałacem królewskim wciąż pełniącym swą pierwotną funkcję. Oficjalna londyńska rezydencja królowej. Na placu przed pałacem od 1913 roku stoi pomnik królowej Wiktorii. Współcześnie Pałac Buckingham, prócz roli londyńskiej siedziby królowej Elżbiety II i rodziny królewskiej, jest również miejscem uroczystości państwowych oraz oficjalnych spotkań głów państw. Dla Brytyjczyków pałac stanowi symbol Wielkiej Brytanii – tutaj Londyńczycy składali kwiaty po śmierci księżnej Walii Diany.

32 Teatr w Londynie działający w latach 1599-1642, założony przez R. i C
Teatr w Londynie działający w latach , założony przez R. i C. Burbage. Jednym z udziałowców był William Szekspir. Wystawiane były tam premiery jego utworów oraz sztuki Bena Jonsona i J. Webstera. Aktorami byli wyłącznie mężczyźni. Teatr został zbudowany w 1599 roku. Spłonął w pożarze w 1613, odbudowano go w 1614 roku. Wskutek interwencji purytanów został zamknięty w 1642 roku, zburzono go dwa lata później. Budowla została zrekonstruowana według projektu firmy Buro Happold i otwarta w 1997 roku. The Globe był amfiteatrem, w którym zmieścić się mogło 3000 widzów. Miał kształt okręgu. Miejsca były podzielone na stojące (tańsze) i siedzące (droższe).

33 Trafalgar Square – plac w centralnym Londynie położony w dawnym miejscu stajni królewskich, upamiętniający zwycięstwo brytyjskiej Royal Navy w bitwie morskiej pod Trafalgarem w 1805 roku. Jego budowę zaczęto w 1829 roku a w 1843 ustawiono na środku 55–metrową Kolumnę Nelsona. Plac zdobią także pomniki króla Jerzego IV, gen. Haveloka i gen. Napiera oraz fontanny sir Lutyensa.

34 Miejsce, w którym powstała budowla Stonehenge zyskało znaczenie kulturowe przed rokiem 2950 p.n.e. Świadczą o tym znajdujące się na zewnątrz megalitu groby datowane nawet na ok rok p.n.e. oraz usypany z ziemi pierścień datowany również na ten okres. Jedna z najsłynniejszych, europejskich budowli megalitycznych, pochodząca z epoki neolitu oraz brązu. Megalit położony jest w odległości 13 km od miasta Salisbury w hrabstwie Wiltshire w południowej Anglii. Najprawdopodobniej związany był z kultem księżyca i słońca. Składa się z wałów ziemnych otaczających duży zespół stojących kamieni. Obiekt od 1986 jest wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

35 Muzeum Brytyjskie (ang
Muzeum Brytyjskie (ang. British Museum) – jedno z największych na świecie muzeów historii starożytnej Powstało z inicjatywy sir Hansa Sloane'a, lekarza, przyrodnika i kolekcjonera. Chciał on zabezpieczyć swoją kolekcję literatury i dzieł sztuki liczącą ponad 71 tys. obiektów. Zaoferował więc jej sprzedaż za 20 tys. funtów królowi Jerzemu II.

36 Muzeum otwarte zostało w roku 1917 dla upamiętnienia poległych w czasie I wojny światowej. Początkowo mieściło się w budynku Kryształowego Pałacu, który spłonął w 1936 roku. Siedzibę przeniesiono na Lambeth Road w Southwark do budynku pierwotnie pełniącego funkcję szpitala psychiatrycznego. Kolekcja muzeum była uzupełniana w czasie II wojny światowej i w 1953 wystawiane były eksponaty ze wszystkich zbrojnych konfliktów brytyjskich. Muzeum posiada także duża kolekcję nagrań wywiadów ze świadkami wojen i holokaustu.

37 Muzeum Figur Woskowych (ang
Muzeum Figur Woskowych (ang. Madame Tussauds) zostało założone przez Marie Tussaud, która właściwie nazywała się Marie Grossholtz (ur. 1 grudnia 1761 w Strasburgu, zm. 16 kwietnia 1850 w Londynie). Przybyła ona do Londynu po rewolucji francuskiej z wykonanymi wcześniej woskowymi odlewami głów zgilotynowanych francuskich arystokratów m.in. Marii Luizy, księżniczki de Lamballe. Często sama musiała szukać danych głów. Swój talent odziedziczyła po panu Curtiusie. Jej muzeum było przekazywane dziedzicznie. Ostatni portret wykonała 8 lat przed śmiercią. Owe odlewy stały się zalążkiem olbrzymiej kolekcji figur woskowych prezentujących znanych ludzi z rozmaitych dziedzin życia. Po przybyciu do Anglii w 1835 założyła przy Baker Street pierwszą wystawę, która w 1884 została przeniesiona przez jej wnuka do obecnej siedziby na Marylebone Road.

38 Jest najstarszym z parków wchodzącym w skład królewskich parków w Londynie. Położony jest w dzielnicy City of Westminster, na wschód od Pałacu Buckingham oraz na zachód od Whitehall i Downing Street. St. James's, do którego zalicza się zarówno sam park jak i St. James's Palace, znajduje się na północy. Park ma powierzchnię 23 hektarów (58 akrów). Granice St. James's Park są wyznaczane przez ulice The Mall na północy, Hourse Guards na wschodzie i Birdcage Walk na południu. W parku znajduje się małe jezioro o nazwie St. James's Park Lake, z dwiema wyspami, Duck Island (nazwana tak ze względu na występowanie w parku wielu gatunków ptactwa wodnego) oraz West Island. Most biegnący nad jeziorem pozwala zobaczyć wschodnią stronę Pałacu Buckingham otoczoną drzewami i fontannami oraz podobnie otoczoną zachodnią fasadę siedziby Foreign Office

39 Hyde Park – jeden z kilku królewskich parków w Londynie, położony na obszarze 390 akrów (ok. 159 ha). Podzielony na dwie części przez jezioro Serpentine. Od XIX wieku park stał się popularnym miejscem spotkań towarzyskich i wydarzeń kulturalnych. To właśnie przed parkiem, na rogu północno-wschodnim, znajduje się Marble Arch. Była to oryginalna brama Pałacu Buckingham zbudowana w 1827 roku. Okazała się jednak za wąska dla królewskiej karety i przeniesiono ją w obecne miejsce w roku 1851.

40 Tintagel Tintagel to wioska położona nad Oceanem Atlantyckim w Kornwalii w Zjednoczonym Królestwie. Wioska i podliski Zamek Tintagel są związane z legendami o Królu Arturze i rycerzach Okrągłego Stołu. W XIX wieku Tintagel było odwiedzane przez wielu znanych pisarzy, w tym przez Roberta Stephena Hawkera, Karola Dickensa, Alfreda Lorda Tennyson i Tomasza Hardy-ego. Wioska w ostatnich czasach stała się atrakcją dla turystów przyjeżdżających z wielu części świata i tym samym jest jedną z najczęściej odwiedzanych miejsc w Wielkiej Brytanii.

41 Bath Bath jest miastem w południowo-zachodniej Anglii. Jest usytuowane 156 km na zachód od Londynu i 21 km na południowy-wschód od Bristolu. Liczba mieszkańców wynosi 83,992. Bath uzyskało status miasta w 1590 roku nadany mu przez Królową Elżbietę I. Miasto po raz pierwszy było ośrodkiem spa z łacińską nazwą Aquae Sulis (wody Sulis) ustanowionym przez Rzymian w 43 roku naszej ery. Zbudowali oni łaźnie i świątynię na okolicznych wzniesieniach Bath w dolinie rzeki Avon wokół gorących źródeł. Miasto Bath zostało zapisane jako Miejsce Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1987 roku. Miast posiada wiele teatrów, muzeów i innych kulturalnych i sportowych obiektów, które pomogły mu stać się ważnym centrum turystycznym z ponad milionem przebywających tu turystów rocznie.

42 Wielka Brytania to kraj bardzo nowoczesny, a jednocześnie wielce przywiązany do tradycji. Dowodem na to jest znaczące przywiązanie Brytyjczyków do rodziny królewskiej, która mimo wielu skandalów wciąż jest wielce szanowana. Zgodnie z tradycją, każdego roku w dniu 8 czerwca obchodzone są urodziny królowej. Podczas tego święta odbywa się pokaz Straży Konnej (Trooping the Colour). Warto dodać, że w ciągu roku w Wielkiej Brytanii obchodzonych jest wiele świąt. Jedzenie w Wielkiej Brytanii dzieli się na 3 posiłki. Tradycyjne śniadanie składa się z: pomidorów, jajek, bekonu, kiełbasy i prażonego chleba. W niedzielę spożywa się najczęściej Roast dinner, w którego skład wchodzi: pieczone mięso, pieczone ziemniaki, warzywa i pudding Yorkshire. Każdego dnia o odbywa się Tea Time, czyli rytuał picia herbaty (przeciętny Brytyjczyk wypija dziennie około 8 filiżanek herbaty).

43 Brytyjski zwyczaj zapoczątkowany przez księżną Bedford oraz królową Wiktorię. Pora podwieczorku przypada na godzinię siedemnastą. Podaje się na nim herbatę, która w Anglii podawana z mlekiem, ciastka lub kanapki.

44 Zgodnie z tradycją w nocy z 24 na 25 grudnia największy dzwon w kościele godzinę przed północą odzywa się cztery razy, a punktualnie o północy zaczynają bić wszystkie dzwony - to początek świąt, radość z narodzin Chrystusa.

45 W angielskiej tradycji bożonarodzeniowej obecnych jest również wiele roślin, tych wiecznie zielonych. Ostrokrzew - postrach elfów Ostre liście tej rośliny to symbol korony cierniowej, którą Chrystus miał na głowie przed ukrzyżowaniem Bluszcz – szansa dla kobiety Ostrokrzew uznawany jest za symbol męskości. Natomiast bluszcz to symbol kobiecości. Roślina ta nie jest samodzielna, musi się na czymś wspierać. Rozmaryn – na złe duchy i dziki Ziele to było podobno ulubioną przyprawą Matki Boskiej. Przynosi ochronę przed złymi duchami. Jemioła – jagodowe pocałunki Druidowie wierzyli, że jemioła spadła z nieba i dlatego rośnie na drzewach. W ten sposób łączy to, co niebiańskie i duchowe, z tym, co ziemskie.

46 Druidowie wierzyli, że jemioła spadła z nieba i dlatego rośnie na drzewach. W ten sposób łączy to, co niebiańskie i duchowe, z tym, co ziemskie. Symbolizuje więc pojednanie Boga z grzeszną ludzkością. Zwyczaj publicznego całowania się pod jemiołą pochodzi właśnie z Anglii. Należy przedtem urwać z gałązki białą jagodę i wręczyć ją osobie, którą chcemy pocałować. Gdy kończą się jagody, kończą się i pocałunki. Jemioła to także roślina przyjaźni i pojednania. W jednym z kościołów w Yokru odprawiano zimą nabożeństwa jemiołowe. Publiczni grzesznicy mogli wtedy otrzymać rozgrzeszenie.

47 Ostre liście tej rośliny to symbol korony cierniowej, którą Chrystus miał na głowie przed ukrzyżowaniem. Czerwone jagody są symbolem Jego krwi. Dlatego czasem ostrokrzew nazywany jest krzakiem cierniowym. Najsłynniejsza odmiana rośnie w Glastonbury, gdzie podobno zasadził go św. Józef z Arymatei (wkrótce po ukrzyżowaniu Jezusa miał przybyć do Anglii, by wprowadzać tu chrześcijaństwo). Każdego roku merowie Glastonbury i Somerset oraz wikary miejscowego kościoła św. Jana Chrzciciela odcinają gałązkę krzewu i przesyłają na dwór królewski jako ozdobę stołu. W Szkocji gałązkę ostrokrzewu zawieszano nad drzwiami, by w ten sposób trzymać z daleka niesforne elfy. W środkowej Anglii był natomiast zwyczaj, że chłopcy ranili sobie dłoń ostrym liściem, a liczba kropel upuszczonej krwi mówiła o liczbie lat, jaką mają jeszcze przed sobą.

48 Ostrokrzew uznawany jest za symbol męskości
Ostrokrzew uznawany jest za symbol męskości. Natomiast bluszcz to symbol kobiecości. Roślina ta nie jest samodzielna, musi się na czymś wspierać. W ten sposób obrazuje słabość człowieka, który powinien polegać na Bogu. Bluszcz pnący się po murze domu miał trzymać z daleka wiedźmy. Gałązka bluszczu - odcięta w wigilię i położona na spodeczku z wodą - wróży pomyślne zbiory w nadchodzącym roku, jeśli przetrwa do święta Trzech Króli. Ani ostrokrzewu, ani bluszczu nie należało wnosić do domu przed świętami – to przynosi nieszczęście. Po tym, która z tych roślin została przyniesiona pierwsza, można wnioskować, kto będzie rządził w domu przez następny rok – kobieta czy mężczyzna.

49 Pierwszą choinkę przywiózł do Anglii książę Albert, mąż królowej Wiktorii. Przystrojone bogato drzewko zjawiło się na zamku Windsor w 1841 r. Bardzo spodobało się królowej. I szybko znalazło się w innych, zwłaszcza bogatych domach arystokratów i zamożnych przedstawicieli klas średnich. Świerkowa choinka to zwyczaj niemiecki, ale rodem z... Anglii. Pochodzący z Devonu św. Bonifacy, żyjący w VIII wieku, wyruszył do Europy, by nieść chrześcijaństwo plemionom germańskim. Wiecznie zielona jodła była w tym czasie uznawana w Anglii za symbol chrześcijaństwa i nieśmiertelnego Boga. Plemiona germańskie czciły dąb, który był bogato dekorowany w czas świąt Zimowego Przełomu. Jak głosi legenda, Bonifacy w geście przeciwstawienia się pogańskiemu świętu ściął dąb, który miał stanowić centrum obchodów. Ku zdziwieniu wszystkich z wyciętego pnia wyrosła jodła. Od tego czasu narodził się w Niemczech zwyczaj dekorowania jodły świeczkami, by także w nocy św. Bonifacy mógł głosić wiarę wśród pogan. Do wnętrza domu pierwsze drzewko przybrane błyszczącymi gwiazdkami przyniósł podobno Marcin Luter. W czasach wiktoriańskich na choince zapalano świece. Pierwsze lampki elektryczne pojawiły się w 1895 r.

50 W Boże Narodzenie w Anglii świąteczne stoły wyglądają inaczej niż w Polsce. Tradycyjnym daniem jest indyk nadziewany różnymi warzywami (podobno smaczniejszy od naszego wigilijnego karpia). Towarzyszą mu również inne potrawy takie jak zawijane kiełbasy w boczek etc. Anglicy spożywają główny posiłek w okolicach godziny dwunastej albo krótko po niej. Posiłki są spożywane w koronach wykonanych z papieru. Jest to symbol nawiązujący do Trzech Króli. Święta w Anglii nie mogą się odbyć bez tradycyjnego puddingu na deser. Jest on podawany w polewie z budyniu albo brandy. W tym drugim przypadku alkohol jest podpalany, a ogień ma odstraszać nieszczęścia. Tradycja nakazuje, żeby pudding powinien być wykonany z trzynastu składników (mąka, łój wołowy, migdały, trzy rodzaje rodzynków, bułka tarta, cukier, jajka, rum, utarta marchewka, kandyzowane czereśnie i sok z cytryny). Ma on symbolizować Jezusa Chrystusa i dwunastu apostołów. Oprócz puddingu podaje się również babeczki nadziewane bakaliami i inne smakołyki.

51 Drugi dzień świąt zwany jest tradycyjnie Boxing Day i wbrew pierwszemu skojarzeniu nie chodzi tu o walki ale o podarki - boxes, wręczane dziś najczęściej mleczarzom i gazeciarzom w postaci napiwków.

52 Bonfire Night Noc ognisk lub Dzień Guya Fawkesa przypada na 5 listopada. Świętuje się wtedy nieudaną próbę zniszczenia Parlamentu Brytyjskiego przez Guya Fawkesa w 1605 roku. Wielu ludzi decyduje się zrobić swojego własnego „guya” aby go ubrać w stare ubrania i spalić. W Lewes, mieście w East Sussex, miejscowa ludność decyduje którą ”złą” postać spalić.

53 Pancake Day Dzień Naleśnika jest obchodzony w Tłusty Czwartek, czyli w dzień przed Wielkim Postem. Tłusty Czwartek jest często nazywany Dniem Naleśnika ponieważ tłuszcze, które są w większości zabronione w Wielkim Poście, muszą być zużyte przed końcem karnawału. W Wielkiej Brytanii Dzień Naleśnika obchodzony jest z radością, grami no i oczywiście z mnóstwem jedzenia. Jednakże najbardziej znanym zajęciem w tym dniu jest Wyścig w Dniu Naleśnika w Olney w Buckighamshire. Tylko kobiety mają możliwość uczestniczenia w tym wyścigu. Muszą one przebiec ustaloną trasą z patelnią w ręce i dobiec do kościoła, gdzie znajduje się linia mety. Nim zakończą wyścig muszą mieć jeszcze gorącego naleśnika na patelni, który musi być odwrócony przynajmniej 3 razy przed końcem biegu.

54 To święto ma miejsce 25 stycznia aby uczcić życie Roberta Burnsa
To święto ma miejsce 25 stycznia aby uczcić życie Roberta Burnsa. Robert Burns był największym szkockim poetą. Podczas tego dnia ludzie się spotykają, czytają jego wiersze, mężczyźni noszą kilty. Tradycją jest zjeść obfity obiad w ten dzień, więc rodziny i przyjaciele spotykają się i jedzą Haggis – jest to siekana owcza wątroba, serce i płuca związane w owczym żołądku.

55 Wielka Brytania wniosła do kuchni światowej przede wszystkim śniadania na gorąco, popołudniowe herbaty i tradycyjne puddingi. Jako pierwsza wprowadziła „fast food” i dania na wynos w postaci słynnej ryby z frytkami, kanapek oraz Cornish pasty (mięso i warzywa w cieście). Współczesna kuchnia brytyjska jest różnorodna i nowatorska, niemniej warto również spróbować tradycyjnych dań, które przyrządzane są z pierwszorzędnych składników, takich jak wołowina, mięso jagnięce i dziczyzna. W Wielkiej Brytanii, kraju wyspiarskim, tradycyjnie spożywa się wiele dań rybnych, chociaż owoce morza, niegdyś tanie, ostatnio znacznie podrożały. Pełne angielskie śniadanie składa się z jajek na bekonie, pieczarek i pomidorów z grilla, baranich kiełbasek, kaszanki oraz grzanek. Laverbread to walijska specjalność przyrządzana z ciemnych wodorostów. Podaje się ją na zimno z owocami morza bądź na ciepło z bekonem, grzanką i pomidorem. Cornish pasty to mięso i warzywa zapiekane w cieście.

56

57

58 Styl angielskich ogrodów to nie „jeden styl”
Styl angielskich ogrodów to nie „jeden styl”. To nieskończona liczba stylów, ogrodów i ludzi, którzy je tworzyli. Angielski ogród to przede wszystkim ogród pielęgnowany rękoma wielu pokoleń, z ogromną miłością i oddaniem. Zabłocone kalosze, sekator w jednej ręce, w drugiej kubek parującej herbaty - to atrybuty typowego Anglika, który pomimo deszczu i wiatru spędza długie godziny na odchwaszczaniu i przekopywaniu swojego ogródka. Stylowa kuchnia wypełniona sadzonkami i zasypana ziemią ogrodniczą - to całkiem normalne zjawisko. Wszak ogród jest najważniejszy!

59 Ogród w stylu angielskim cechuje się romantycznym charakterem - pełen kolorowych kwiatów, zapachów róż, tajemniczych zakątków i stylowych dekoracji. Na uwagę zasługuje spora przestrzeń, rozległy trawnik i swobodny charakter widoczny między innymi w doborze roślin.

60 Przestrzeń podzielona jest na odrębne wnętrza o różnorodnych funkcjach
Przestrzeń podzielona jest na odrębne wnętrza o różnorodnych funkcjach. Ważnym elementem tych „zielonych pokoi” są rośliny doniczkowe w stylowych pojemnikach, rzeźby i inne detale (najczęściej żeliwne lub drewniane.

61 Charakterystyczne dla stylu rabaty bylinowe mogą mieć układ amfiteatralny (niskie rośliny z przodu, wyższe z tyłu) lub swobodny (pomiędzy niższymi roślinami występują kępy wyższych).

62 Wśród roślin królują róże pnące rozpięte na pergolach, altanach, kolumnach i przy wejściach do domów. Chętnie sadzone są też na rabatach, nadając im romantycznego charakteru.

63

64 J.R.R. Tolkien, pisarz Margaret Thatcher, polityk Anthony Hopkins, aktor William Shakespeare, pisarz

65 Isaac Newton, fizyk, matematyk, alchemik
Karol Darwin, twórca teorii ewolucji Lord Byron, poeta Winston Churchill, polityk

66 Queen, brytyjski zespół rockowy
David Beckham, piłkarz

67

68 Jest prostym rytmicznie tańcem towarzyskim, jednakże wymaga od partnerów ogromnej sprawności fizycznej. Walc angielski jak sama nazwa wskazuje pochodzi z Anglii i po raz pierwszy został zatańczony pod koniec 1921 roku. Jego ruchy i obroty wskazują na to, że jego ojcem był walc wiedeński. Takt: ¾ Tempo: takty na minutę

69 Foxtrot to angielskie określenie oznaczające krok lisa
Foxtrot to angielskie określenie oznaczające krok lisa. Bardzo modny na początku naszego wieku, prawdziwie dowolny, nie mający ustalonych reguł. Gdy aktor Harry Fox wprowadził w swoim zespole kroki kłusujące, a nauczyciele go wygładzili, zyskał swój styl i charakter. Taniec ten odróżnia chłopca od mężczyzny. Obserwując tancerzy odnosi się wrażenie gładkości i pewności ruchu. Tak jak walc angielski jest typowym tańcem angielskim i oceniany jako najtrudniejszy taniec standardowy, chociaż bazuje na podstawowych figurach chodzenia. Takt: 4/4 Tempo: takty na minutę

70 Narodził się w Ameryce z onestep i rag. W 1914 roku przybył do Anglii
Narodził się w Ameryce z onestep i rag. W 1914 roku przybył do Anglii. Jest to szybka odmiana fokstrota, tryskająca energią, odmiennym stylem i charakterem, zaproponowana na kongresie nauczycieli tańca w 1924r. Symbolizować może młodych ludzi pełnych radości życia, cieszących się każdą wspólnie przeżytą chwilą poprzez podskoki, kroki biegane, szybkie zmiany kierunku, figury obrotowe i progresywne. Wymaga niezłej kondycji i dobrego opanowania własnej równowagi, zwłaszcza, że tańczony na zakończenie turnieju. Podczas turnieju tańczy się go w tempie 52 takty na minutę. Jest to tempo bardzo szybkie, dlatego też nazwano ten taniec quickstep - szybki Foxtrot. Takt: 4/4,Tempo: takty na minutę.

71 Młody taniec powstały w okresie tzw
Młody taniec powstały w okresie tzw. rewolucji tanecznej po 1910 roku w wyniku stylizacji swingowych i jazzowych, bogatych w wiele pomysłów ruchowych. Jako jitlerburg został przywieziony do Europy w roku 1940 przez amerykańskich żołnierzy. Później znany jako boigie - woogie. W Anglii został udoskonalony. Od połowy lat siedemdziesiątych jest tańcem turniejowym. W tańcu tym dostrzec można wpływy afrykańskie. Jive ukazuje nam jaką wspaniałą radością jest życie. Podobny do rock and rolla, choć bez figur akrobatycznych. W obecnej wersji jest klasycznym tańcem jazzowym, wpływającym na powstanie nowych "szaleństw tanecznych". Wszystkie one są przelotnymi zjawiskami, jive jednak trwa i nadal się rozwija. Podobnie jak w quickstepie wymaga dobrej sprawności i kondycji, gdyż tańczony jest jako ostatni taniec. Takt: 4/4. Tempo: 44 takty na minutę”

72 KONIEC