Suplement do prezentacji p.t. „Szkoła jakiej nie znacie”

Prezentacja na temat: "Suplement do prezentacji p.t. „Szkoła jakiej nie znacie”"— Zapis prezentacji:

1 Suplement do prezentacji p.t. „Szkoła jakiej nie znacie”
Trzy w jednym czyli historia trzech szkół związanych z jednym budynkiem Suplement do prezentacji p.t. „Szkoła jakiej nie znacie”

2 J A H N S CH U L E 1 9 2 9- 1 9 4 5 Sylwetka patrona szkoły – Friedrich Ludwig Jahn(1778- 1852)
Urodził się 11 listopada 1778 r. w Lanz w Brandenburgii. Studiował teologię i filologię. W 1809 roku przyjechał do Berlina, gdzie został nauczycielem w Gimnazjum Grauen Kloster . W 1811 otworzył tzw. "Gimnazjum na świeżym powietrzu", ponieważ uważał, że rozwój fizyczny i moralny można osiągnąć tylko przez gimnastykę. Był żołnierzem w armii pruskiej i walczył z armią napoleońską. Po wojnie wrócił do Berlina i kontynuował pracę nauczyciela gimnastyki. Formował ducha patriotyzmu wśród uczniów. Był człowiekiem, który otwarcie wygłaszał swoje poglądy, co powodowało częste konflikty z prawem. W 1824 r. został aresztowany i skazany na dwa lata więzienia. Po roku uzyskał zwolnienie z aresztu z nakazem opuszczenia Berlina. Zamieszkał we Fryburgu i tam pozostał do końca życia. W 1840 roku Friedrich Ludwig Jahn został uhonorowany Krzyżem za odwagę w walce z Napoleonem. Wiosną 1848 roku został wybrany do parlamentu. Zmarł 15 października 1852 r.

3   CIEKAWOSTKI 1. W okresie szybkiego wzrostu mieszkańców Elbląga niektórzy uczniowie z powodu braku pomieszczeń lekcyjnych musieli chodzić na zajęcia do schronisk młodzieżowych. Klasy te określane były jako "latające". Ze względu na dużą uciążliwość, wkrótce zrezygnowano z takiego rozwiązania problemu. 2. Ulicę przy której stanęła szkoła nazwano Jahstrasse. 3. Część zajęć w Jahnschule prowadzili studenci Akademii Pedagogicznej, co dodatkowo wpływało na renomę Jahnschule w mieście. 4. Przed wojną ulicą Agrykola (dawną Jahnstrasse ) aż do końca lat sześćdziesiątych przebiegała linia tramwajowa nr 3.

4 S Z K O Ł A P O D S T A W O W A n r 3 1 9 4 5 – 2 0 0 4 Tarcza ucznia
Szkoły Podstawowej nr 3 Wyzwolenie Elbląga i koniec II wojny światowej zamyka historię Jahnschule, jednak budynek szkolny tworzy ciąg dalszy swej historii. W roku 1945 Polacy zastali budynek szkoły w stanie mało nadającym się do rozpoczęcia w nim nauki, choć ominęły go poważniejsze zniszczenia. Uroczyste otwarcie szkół powszechnych i rozpoczęcie pierwszego po wojnie roku szkolnego odbyło się 4 września 1945 r. Nauka w budynku przy Agrykola zaczęła się 17 września 1945 w ustanowionej Szkole Podstawowej nr 3. Jej pierwszym kierownikiem został Andrzej Sowa. Nauczycieli było czworo. Szkoła musiała borykać się z problemem zepsutego systemu kanalizacji, zatem i braku wody, oraz ze szczególnie dokuczliwymi przeciągami , bowiem większość szyb w oknach nie przetrwała wojennej zawieruchy . Minęło parę lat zanim wstawione zostały nowe. Innym problemem było wyposażenie. Po wojnie w budynku nie pozostało niemal nic z jej dawnego wyposażenia. W jednym z pomieszczeń znaleziono na przykład protezy nóg, pozostałość po szpitalnej funkcji budynku. Szkoła musiała zaopatrzyć się we wszystkie sprzęty i niezbędne przybory, na co nie było jej stać. Przez pewien czas brakowało nawet kredy, a wówczas radzono sobie z pisaniem używając wapna.

5 Uczniowie SP 3 w 1957 r. przed lekcją religii
Zaradzić problemom Początki były trudne, ale wiele lat ciężkiej pracy przynosiło efekty. Z roku na rok następowały zmiany. W 1946 r. przeniesiono na krótko SP 3 do gimnazjum przy ul. Królewieckiej. W tym samym roku, po powrocie do budynku przy Agrykola , została otwarta biblioteka szkolna. Księgozbiór liczył 156 egzemplarzy, które podarowali rodzice i nauczyciele. Zaczęły też działania harcerskie drużyny chłopców i dziewcząt z klas V- VIII. W r. szk. 1946/47 opuściło szkołę 27 absolwentów. W rok później działało już szkolne koło PCK. Kapitalny remont szkoła przeszła w r. szk. 1949/1950. Naprawiono dach nad salą gimnastyczną, malowano klasy i korytarze. Uczniowie SP 3 w 1957 r. przed lekcją religii

6 Na sali parkietowej w Dniu Nauczyciela w 1957 r.
Świętowanie W latach szkoła działała pod patronatem Towarzystwa Przyjaciół Dzieci. Rok 1957 zapisał się pierwszymi w tej szkole obchodami Dnia Nauczyciela i rozpoczęciem działania SK0 (Szkolne Koło Oszczędności). Na sali parkietowej w Dniu Nauczyciela w 1957 r.

7 Budynek szkoły SP 3 na pocztówce z 1965r.

8 Szkoła przed uroczystością
Jubileusz 25- lecia W ramach obchodów 25-lecia zakończenia II wojny , a zarazem ćwierćwiecza szkoły SP 3 w czerwcu 1969 r. nadano szkole imię Tadeusza Kościuszki. Sztandar ufundował Komitet Rodzicielski i środowisko szkoły . Darem Komitetu Rodzicielskiego był także duży obraz olejny z wizerunkiem Tadeusza Kościuszki w generalskim mundurze. W czasie uroczystości nadania imienia szkole odsłonięta została pamiątkowa tablica umieszczona nad głównym wejściem budynku. Kronika SP 3 z lat dokumentuje to wydarzenie licznymi fotografiami, listami gratulacyjnymi, telegramami od osób prywatnych, urzędów i instytucji. Szkoła przed uroczystością

9 Z przebiegu uroczystości
Odsłonięcie tablicy pamiątkowej Runda honorowa

10 List pierwszego kierownika SP 3 Andrzeja Sowy przysłany z okazji jubileuszu

11 Szkoła w roku 1969

12 Biuletyn przygotowany na obchody 50-lecia
Sukcesy i jubileusze W 1976 Szkole Podstawowej nr 3 jako jedynej w całym województwie nadano status szkoły sportowej. W latach następnych powiększano zaplecze sportowe. W 1989 r. oddano do użytku tartanową salę gimnastyczną .W SP 3 miały możliwość kształcić się dzieci z obszaru całego Elbląga i spoza miasta. Swoimi osiągnięciami przyczyniły do popularności szkoły. Na rok 1996 przypadły obchody 50-lecia istnienia SP 3. Niezwykłym było zakończenie r. szk. 2003/2004, bowiem uroczystość ta zamykała letnią historię szkoły o popularnej wśród elblążan nazwie "trójka" lub "szkoła sportowa”.  Biuletyn przygotowany na obchody 50-lecia

13 Grono Pedagogiczne w jubileuszowym roku - czerwiec 1996
Plakietki okolicznościowe według projektu uczniów

14 Ostatnie spotkanie nauczycieli SSP nr 3 na Radzie Pedagogicznej w czerwcu 2004 roku

15 Ciekawostki 1.Kierownicy / dyrektorzy szkoły Andrzej Sowa Antoni Szawłowski Janina Sokirko Antoni Szawłowski Zbigniew Kowalewski Edmund Marczak Eugeniusz Bartkiewicz Eryka Gałecka Henryk Kruk Wanda Słowińska Czesław Nagy Marzanna Czerepko Danuta Szczęśniak Kierownik szkoły Eryka Gałecka - uroczystość zakończenia roku szkolnego 1971/1972

16 2. Wielokrotna medalistka Mistrzostw Świata i Europy w jeździe szybkiej na lodzie Erwina Ryś - Ferenc swoją piękna karierę rozpoczynała w Szkole Podstawowej nr 3.

17 3. Od jesieni 1949 roku olsztyński Teatr im
3. Od jesieni 1949 roku olsztyński Teatr im. Stefana Jaracza wystawiał swe spektakle w Elblągu. Dnia 26 września 1949 r. wystawiono „Pana Jowialskiego” Aleksandra Fredry w reżyserii Władywsława Stomy, ze wspaniałą kreacją specjalnie pozyskanego Ludwika Solskiego. Przedstawienie to zrealizowano w Sali gimnastycznej „trójki”. 4. W roku 1977 SP nr 3 jako pierwsza szkoła w Elblągu wprowadziła naukę języka niemieckiego. 5. W roku 1957 i fronton szkoły służył jako ołtarz w czasie procesji podczas uroczystości Bożego Ciała.

18 Sylwetka patrona szkoły - Tadeusz Kościuszko
Kościuszko Tadeusz Andrzej Bonawentura ( ), generał, bohater narodowy. Pochodził ze średniej szlachty, po ukończeniu szkoły średniej kształcił się w Szkole Rycerskiej, następnie jako stypendysta królewski wyjechał do Paryża. W 1774 roku w stopniu kapitana artylerii powrócił do kraju. Udział w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych: W 1775 roku wyjechał do Ameryki, by wziąć udział w walce o niepodległość Stanów Zjednoczonych. Jako inżynier wojskowy fortyfikował Filadelfię i obozy amerykańskiej armii północnej. W październiku 1775 roku został mianowany przez Kongres pułkownikiem. W walkach szczególnie odznaczył się przy oblężeniu Saratogi (1777), w 1783 mianowany został generałem brygady. W następnym roku wrócił do Polski i osiadł w swym majątku Siechnowicze. W 1789 powołany został do wojska polskiego w stopniu generała – majora. W 1792 roku w czasie wojny polsko – rosyjskiej walcząc w armii koronnej odznaczał się w bitwach pod Zielenicami, a zwłaszcza pod Dubienką. Po przystąpieniu Stanisława Augusta do Targowicy podał się do dymisji i wyjechał do Lipska. W 1793, z ramienia emigracji polskiej, udał się do Paryża, by uzyskać pomoc dla Polski od francuskiego rządu rewolucyjnego. Jego misja nie powiodła się. Przewidziany na przyszłego wodza powstania w Polsce, brał udział w pracach zaprzysiężenia powstańczego w latach We wrześniu 1793, uznając brak możliwości zorganizowania skutecznego powstania narodowego, wyjechał do Włoch. Powrócił do Polski w marcu 1794 roku.

19 Naczelnik powstania kościuszkowskiego:
Po ogłoszeniu insurekcji w Krakowie (24 III 1794 roku) Kościuszko objął władzę dyktatorską jako Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej. W czasie trwania walk stosował nową taktykę w zakresie współdziałania broni, starając się rekompensować niedostateczne uzbrojenie i wyszkolenie armii powstańczej. Wykazał duże umiejętności w zakresie fortyfikacji polowych. Rozbicie wojsk rosyjskich w bitwie pod Racławicami (4 IV 1794 ) umożliwiło spokojniejsze organizowanie armii polskiej i pozyskanie chłopów. Dla zjednania wsi ogłosił dwa uniwersały ( pod Winiarami 2V i Połańcem 5V 1794 roku ) znoszące poddaństwo osobiste i ograniczające pańszczyznę. Po klęsce pod Maciejowicami ( 10 X 1794 ) wieziony w twierdzy pietropawłowskiej w Petersburgu. Zwolniony przez cara Pawła I w 1796 roku, po złożeniu przysięgi wierności carowi, w 1797 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych. W lipcu 1798 roku przybył do Paryża, gdzie współdziałał przy tworzeniu Legionów polskich. Sprzeciwiał się jednak wiązaniu sprawy polskiej z Napoleonem, któremu ni ufał. W 1799 roku brał udział w zakładaniu w kraju Towarzystwa Republikanów Polskich. Zmarł w Szwajcarii ( w Solurze ), gdzie spędził ostatnie lata swego życia. Pochowany na Wawelu. ( informacje podane za

20 Portret patrona SP nr 3. Obraz olejny podarowany szkole z okazji nadania imienia Tadeusza Kościuszki. Nadal zdobi wnętrze budynku szkoły.

21 Sztandar ufundowany przez Komitet Rodzicielski SP nr 3 w 1969
Sztandar ufundowany przez Komitet Rodzicielski SP nr 3 w Obecnie jest pod pieczą Gimnazjum nr 5

22 G I M N A Z J U M n r 5 od 1999 roku Historia szkoły
Najnowszą kartę historii budynku szkolnego zapisuje Gimnazjum nr 5. Dnia 1 września 1999 r. progi nowo powstałej placówki oświatowej przekroczyło ok. 350 uczniów w trzynastu oddziałach. Funkcję dyrektora gimnazjum objął Czesław Nagy, a wicedyrektora Elżbieta Dąbrówka- Brzezińska. Grono pedagogiczne liczyło 31 nauczycieli. Od początku gimnazjum to podtrzymuje tradycje szkół poprzednich, mających siedzibę w tym samym budynku . Uczniowie odnoszą sukcesy sportowe zajmując czołowe i znaczące miejsca w różnych dyscyplinach sportowych, a szczególnie w lekkiej atletyce. W roku szkolnym 2000/2001 powiększa się znacznie liczba uczniów ( są dwa poziomy nauczania) oraz 47 nauczycieli . W następnym roku Gimnazjum Nr 5 działa "w pełni": ma trzy poziomy nauczania , co stanowi ok. 700 uczniów i 77 nauczycieli, w tym 45 pełnozatrudnionych. W roku szkolnym 2001/2002 mury szkoły opuszczają pierwsi absolwenci gimnazjum .

23 Panorama szkoły

24 Sala sportowa tartanowa po remoncie
Od września 2004 w budynku szkoły gospodarzy wyłącznie Gimnazjum. Poprawiono stan tarasowych schodów wiodących do szkoły. Przeprowadzono remont sali tartanowej i sanitariatów. Sukcesywnie wymienia się na nowe wyposażenie gabinetów przedmiotowych. Instaluje się na korytarzach wideokamery. Powstały nowoczesne pracownie komputerowe. W bibliotece działa Internetowe Centrum Multimedialne. Otwarto nowe gabinety dla psychologa szkolnego i doradcy zawodowego. Wkrótce teren otaczający obiekty należące do szkoły zyska nowe ogrodzenie. Sala sportowa tartanowa po remoncie

25 Kolejna pracownia komputerowa
z nowym wyposażeniem Centrum Multimedialne przy bibliotece szkolnej

26 Zwyczajni- niezwyczajni
Szkoła może poszczycić się sukcesami swych uczniów, którzy zdobywali nagrody i medale w rozgrywkach sportowych i brali udział w pozaszkolnych konkursach przedmiotowych . Gimnazjum jest ponadto organizatorem niektórych imprez międzyszkolnych dla uczniów z Elbląga i spoza miasta. Uczniowie tej szkoły angażują się w realizację różnych projektów i prezentują je w środowisku szkolnym i lokalnym. Nie dziwi fakt , że ściany przestronnych korytarzy zdobią gabloty z licznymi trofeami sportowymi i tablice prezentujące dorobek i charakter tej niemal 10-letniej placówki . Lustrzana gablota z pucharami sportowymi

27 Prezentacja efektów realizacji niektórych spośród wielu projektów szkolnych

28 Dzień Kultury Języka w Gimnazjum nr 5
w listopadzie 2005r.

29 Tradycja Gimnazjum nr 5 Gimnazjum wypracowuje swoją własną tradycję oraz pielęgnuje najlepsze tradycje swoich poprzedniczek: Jahschule i SP 3. Stąd zamysł i starania , by Gimnazjum Nr 5 nosiło miano Polskich Olimpijczyków. Taką wolę wyrazili uczniowie, ich rodzice i pracownicy gimnazjum 27 maja 2003 r. w ostatnim etapie wyborów patrona szkoły. Od r. szk. 2007/2008 funkcję dyrektora pełni Wioletta Janas, a wicedyrektora Małgorzata Górska.

30 Ciekawostki 1. W 2000r. gośćmi szkoły byli: Irena Szewińska - jedna z najwybitniejszych lekkoatletek w historii, wielokrotna mistrzyni medalistka olimpijska oraz elblążanin - Zenon Licznerski sprinter , wicemistrz olimpijski. Na zdjęciu od lewej: sportowcy Zenon Licznerski i Irena Szewińska oraz Czesław Nagy dyrektor Gimazjum nr 5

31 2. Polski polityk, senator VI i VII kadencji Sławomir Sadowski w styczniu r. rozmawiał z młodzieżą gimnazjalną na spotkaniu podsumowującym projekt szkolny "Regionalne ABC" . Uczestnikami tego spotkania byli także ks. Mieczysław Józefczyk, autor wielu publikacji o historii Elbląga oraz Katarzyna Panimasz, autorka podręczników do historii.

32 3. W czerwcu 2008 r. na prezentacji I etapu projektu o historii szkoły był obecny Hans Joachim Pfau – w dzieciństwie mieszkaniec Elbląga , obecnie miłośnik tego miasta.