humor szkolny Nasza WSPANIAŁA redakcja:

Prezentacja na temat: "humor szkolny Nasza WSPANIAŁA redakcja:"— Zapis prezentacji:

1 humor szkolny Nasza WSPANIAŁA redakcja:
Wykładowca: - Opowiem wam teraz anegdotę, którą opowiadam prawie wszystkim grupom. Otóż w czasach PRL, wiecie, ścisła cenzura, w pewnej wsi koncert chciał dać zespół o nazwie „No, nie kurdę blaszka". Niestety, źle by to wyglądało na plakatach, więc sprytny sołtys tejże wsi postanowił zmienić nazwę na "Nie Jest Dobrze". Historyjka kończy się happy endem, zespół się zgodził, koncert był udany. A teraz przechodzimy do głównego powodu, dla którego to słyszycie. Moi drodzy, sprawdziłem wasze prace. Nie jest dobrze. humor szkolny nakład 40 sztuk wrzesień – 2012 cena zł Przychodzi student na egzamin z historii transportu i ten zadaje mu na dzień dobry pytanko: - Proszę podać ile wynosiła długość linii kolejowych w Polsce? Student początkowo zdębiał, ale pyta: - A w którym roku? W odpowiedzi słyszy: - Wie Pan co, jest mi to obojętne. Odpowiedź studenta: - Rok kilometrów: 0 Profesor pyta studenta: - Co to jest egzamin? - Egzamin, to wymiana poglądów między dwoma inteligentnymi osobami. - Dobrze. A jeśli jedna z tych osób jest nieinteligentna? - Trudno, to druga bierze indeks i wychodzi. Nasza WSPANIAŁA redakcja: Paulina Lickiewicz – NACZELNA REDAKTORKA Dagmara Pietruszka – Z-CA NACZELNEJ Justyna Jaroń – komiks Anna Wójciak Dominika Groblewska Roksana Nawrot Agnieszka Arendarczyk

2 Redakcja 2012/13 2 - SPIS TREŚCI I SŁOWO WSTĘPNE
ZAKRĘCONA STRONA Z ŻYCIA REDAKCJI - 23 2. SPIS TREŚCI I SŁOWO WSTĘPNE 3. WKŁADKA OKOLICZNOŚCIOWA 4. WKŁADKA OKOLICZNOŚCIOWA 5. Z ŻYCIA SZKOŁY 6. Z ŻYCIA SZKOŁY 7. Z ŻYCIA SZKOŁY 8. WYWIAD ZE ZNANĄ POSTACIĄ 9. Z PRZEMYŚLEŃ GIMNAZJALISTY SZKOLNY SAVOIR VIVRE Z ŁOWĄ W CHMURACH 12. KOMIKS KOMIKS DZIENNIK ZBUNTOWANEJ MAŁOLATY WSPOMNIENIA WARTO PRZECZYTAĆ PRZEZ DZIURKĘ OD KLUCZA 18. KUCHENNE REWOLUCJE GIMNAZJALISTY 19. SZKOLNA MODA 20. CO SŁYCHAĆ W MIEŚCIE? 21. KALENDARIUM 22. ZAGADKI MATEMATYCZNE 23. ZAKRĘCONA STRONA 24. UŚMIECHNIJ SIĘ Redakcja 2012/13 Drodzy Czytelnicy, Uczniowie, Nauczyciele! Oddajemy w Wasze ręce wrześniowo-październikowy numer Szkolnego Czasopisma Urwisów. W tym numerze przeczytacie o wycieczce, ślubowaniu klas pierwszych, konkursowych zmaganiach oraz o wielu, wielu innych wydarzeniach. REDAKCJA

3 22 – ZAGADKI MATEMATYCZNE WKŁADKA OKOLICZNOŚCIOWA - 3
"Z rąk do rąk podajemy skromnej mądrości dar zwyczajny". Z okazji Dnia Nauczyciela składamy serdeczne życzenia wielu sukcesów zawodowych, spełnienia obranego celu oraz tego, aby podejmowany trud był źródłem satysfakcji i społecznego uznania. Pragniemy, aby nie zabrakło Wam zapału do kształtowania naszych sumień, abyście uczyli nas pokonywania zła i kierowania się w życiu tylko dobrem. Potrzebne są nam wzorce i Wy, drodzy Nauczyciele jesteście takimi wzorcami. Choć dzieli wielka nas różnica Twych doświadczonych - naszych młodych lat, jednak zatarła się granica, którą pokoleniom stawia świat. Widzimy nieraz, że znużenie na czole Twoim kładzie cienie, a jednak zawsze masz siły, byśmy się dobrze uczyli, by nie był stracony czas! Dziękujemy za wszelkie staranie, które wkładacie w nasze wychowanie. Zagadki matematyczne nr / 2013 Kontynuujemy cykl „Zagadki matematyczne”. W każdym numerze SZCZURA zamieścimy jedną lub dwie zagadki. Za każdą można zdobyć jeden punkt. Wypełnione kupony konkursowe prosimy wyciąć i wrzucić do skrzynki (znajduje się ona w szkolnej bibliotece). Na najlepszych MATEMATYKÓW, którzy uzbierają największą ilość punktów, czekają nagrody niespodzianki i dodatkowe oceny na koniec roku z matematyki! ZAGADKA z życia wzięta: Z trudem zebrałam te pięć promocyjnych etykiet i dostałam zegarek - taki ładny niebieski i już udało mi się go szybko popsuć. Usiłowałam go naprawić. Teraz mała wskazówka działa doskonale, ale duża wskazówka przesuwa się w przeciwnym kierunku ze stałą prędkością mijając małą co 80min. Jeśli o 6:30 mój zegarek pokazuje prawidłową godzinę, to kiedy to znów zrobi? Wierzymy, że Wasz wysiłek uczyni z nas ludzi mądrych i szlachetnych. Dziękujemy za codzienne, niezwykle trudne i mozolne budowanie naszych wnętrz. Zdajemy sobie sprawę, że na efekty waszej pracy trzeba będzie czekać długo i cierpliwie, ale przyjdzie czas, kiedy stanie się ona widoczna. Dlatego jeszcze raz za wszystko dziękujemy i składamy najserdeczniejsze życzenia! Dagu KUPON KONKURSOWY (Ważny do 29 pażdziernika) ZAGADKI MATEMATYCZNE NR /2013 Rozwiązanie…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….. Imię, nazwisko, klasa………………………………………………… ………………………………………………………………………………………. Zmiana czasu z letniego na zimowy: niedziela, 28 pażdziernika Przestawiamy zegarki z godziny 3:00 na 2:00. Śpimy o godzinę dłużej!

4 Kalendarium z dygresją na wrzesień i październik PAPIEŻ RODZINY
4 – WKŁADKA OKOLICZNOŚCIOWA KALENDARIUM - 21 Kalendarium z dygresją na wrzesień i październik PAPIEŻ RODZINY Jan Paweł II – Papież Rodziny – będzie to hasło XII Dnia Papieskiego, który w tym roku planowany jest na 14 października. Hasło tegorocznego Dnia Papieskiego wybrano ze względu na to, że małżeństwo i rodzina zajmowały szczególne miejsce w nauczaniu ks. Karola Wojtyły, późniejszego arcy-biskupa Krakowa, wreszcie papieża Jana Pawła II. Wrzesień miesiącem miodu…..Mniam. A teraz święta i inne ciekawe dni w tym miesiącu: 1 września    Międzynarodowy Dzień Pokoju, IDP  Dzień Weterana Hołd obrońcom ojczyzny 3 września    Dzień Energetyka Święto branży energetycznej 8 września    Dzień Dobrych Wiadomości Może tak każdemu po 5 z fizyki?    Międzynarodowy Dzień Walki z Analfabetyzmem A,B,C,D,E…hmm…F…G...H...a co było dalej?    Międzynarodowy Dzień Piśmiennictwa 9 września    Międzynarodowy Dzień Urody Drogie panie! W tym wyjątkowym dniu zróbmy coś tylko dla siebie. 13 września    Dzień Kolejarza i Programisty To się nazywa nietypowe połączenie. 18 września    Międzynarodowy Dzień Geologa Światowy dzień monitoringu wody Bardzo interesujące… (Ziew)…… 22 września    Europejski Dzień Bez Samochodu To jak niektórzy dojadą do szkoły? Pierwszy dzień jesieni „Mimozami jesień się zaczyna, Złotawa, krucha i miła.(…)” 26 września    Międzynarodowy Dzień Głuchego Co? Czy ktoś coś mówił? Może trochę głośniej? 27 września    Światowy Dzień Turystyki Co powiecie na wycieczkę?    Dzień Podziemnego Państwa Polskiego A jest Dzień Nadziemnego Państwa Polskiego? 30 września    Dzień Chłopaka Nie dotyczy zwierząt 1 października Międzynarodowy Dzień Muzyki każda muzyka wpływa na sens naszego życia Międzynarodowy Dzień Lekarza człowiek, który w 5 minut potrafi rozpoznać każdą chorobę 2 października Europejski Dzień Ptaków posłuchajmy choć chwilę tego ,,ptasie-go radia’ 9 października Światowy Dzień Poczty nie mylić z pocztą internetową 14 października Dzień Nauczyciela Dzień Edukacji Narodowej nauczyciel-to też człowiek 15 października Światowy Dzień Mycia Rąk mydła do rąk szorujemy 16 października Dzień Papieża Jana Pawła II nasz Polak, który stał się błogosławiony 19 października Dzień Ratownika człowieka, który potrafi uratować nam życie w wodzie 28 października Zmiana czasu z letniego na zimowy śpimy godzinę dłużej!!! 31 października Światowy Dzień Oszczędności grosz do grosza, aż będzie w przysz-łości kokosza Obchody Dnia Papieskiego są coraz prężniej organizowane w wielu miastach w Polsce oraz poza jej granicami, w tym we wszystkich polskich parafiach w Wielkiej Brytanii, Francji czy Stanach Zjednoczonych. Tego dnia nie tylko będziemy wspominali naszego Rodaka Jana Pawła II, ale również jego słowa i czyny. Zawsze nas pouczał, by miłować bliźniego, dobrym przykładem jest dzień, w którym został postrzelony przez Mahometa Ali Agcę. Kiedy Papież odzyskał siły, poszedł odwiedzić więźnia, by powiedzieć, że mu wybacza. Jan Paweł II zdobył zaufanie wielu narodów. Przykładem jest ten dzień w którym spotkał się z przedstawicielami innych narodów. Jan Paweł II urodził się 18 maja 1920 roku, a zmarł 8 kwietnia 2005 roku. W naszej szkole na 14 października przewidywane są wystawki książek, dzieł Jana Pawła II. Agnieszka, Roksana Poniżej prezentujemy kalendarz organizacyjny na rok szkolny 2012/13 Termin okoliczność 23-31 grudnia Zimowa przerwa świąteczna 11-24 lutego Ferie zimowe 28 marca-2 kwietnia Wiosenna przerwa świąteczna 23-25 kwietnia Egzaminy gimnazjalne 1-5 maja Majówka 28 czerwca Zakończenie roku szkolnego 29 czerwca – 1 września Wakacje Sigma i Naru Dagu$

5 Niezapomniane chwile – czyli Wieczornica 2012
20 – CO SŁYCHAĆ W MIEŚCIE? Z ŻYCIA SZKOŁY - 5 Warto tam być, warto o tym wiedzieć! 6-7 października w Łódzkiej Atlas Arenie odbędą się XVI Mistrzostwa Świata w Karate Tradycyjnym. Miejsce mistrzostw nie jest przypadkowe, gdyż to właśnie w Łodzi 40 lat temu rozpoczęła się historia karate. Można dodać, iż to w naszym mieście znajduje się siedziba Polskiego Związku Karate Tradycyjnego. Zawodnicy z różnych części świata i w różnym wieku będą rywalizować w bardzo wielu konkurencjach. Serdecznie zapraszamy! Wstęp wolny! 22 września w Manufakturze odbyła się parada ,,maluchów’’, czyli Fiatów 126p. Na Rynku Manufaktury można było je podziwiać. Przygotowano także wiele konkursów m.in. upychanie jak największej ilości osób do malucha. ,,Po zmroku z ognia narodzi się świat’’ to hasło Międzynarodowego Festiwalu Teatrów Ulicznych TrotuArt. Odbył się on 22 i 23 września na Rynku Manufaktury. Czeka nas wiele niesamowitych widowisk teatralnych nawiązujących do różnych epok historycznych. Zapraszamy! Dagu$ Niezapomniane chwile – czyli Wieczornica 2012 Pomimo tego, że jest to już wydarzenie historyczne, to nasza redakcja nie może go pominąć. Mamy na myśli oczywiście WIECZORNICĘ!!! Już w miesiącu maju, jak co roku, zaczęły się próby do szkolnej Wieczornicy. W próbach tych uczestniczyli nie tylko występujący uczniowie, ale również nauczyciele oraz uczniowie, którzy mieli wraz z rodzicami tworzyć Widownię. Podczas jednej z prób rozbrzmiewała ulubiona muzyka pani Kulińskiej oraz pani Partyki i w pew-nej chwili, obie panie zaczęły tańczyć w kąciku, w którym stały, a jeden odważny uczeń, Radosław Przy-bylski, poprosił panią  Kulińską do tańca. Wywołało to wśród zebranych salwę śmiechu, ale było miło. Po tych wydarzeniach, dnia 15 czerwca (piątek) odbyło się wydarzenie, na które wszyscy z wielką niecierpliwością czekali - WIECZORNICA.  Rozpoczęła się ona o godzinie Podzielona była ona na dwie części: artystyczną i licytacje. Zaproszeni goście zebrali się w sali gimnastycznej. Część artystyczną otworzył występ instrumentalny kapeli Zbyszka Skowrońskiego (III c). Konferansjerkę prowadzili Michał (IIIb) i Ada (II a), którzy na wstępie powitali wszystkich obecnych na sali. W czasie części artystycznej nasze koleżanki pełniły rolę kelnerek roznosząc ciasto, herbatę i ka-wę ze stołówki. Gościnnie na wieczornicy wystąpił Reprezentacyjny Zespół Pieśni i Tańca Włókniarzy „Poltex”, który oczarował nas magią polskich tańców ludowych. Mimo, że ich występ był cudowny, tego wieczoru najbardziej podobał się występ „człowieka orkiestry”, czyli  Radosława Przybylskiego z III d i wy-stęp chłopców,  którzy tańczyli do piosenki pt. „Bo ja  tańczyć chcę”. Ten ostatni występ pobudził na-wet  publiczność, która wstawała, klaskała, bądź tańczyła (rozruszała ta piosenka nawet nasze szanowne grono pedagogiczne) i na pewno wszyscy  dobrze się bawili. W czasie trwania części artystycznej pojawiały się niewielkie problemy ze sprzętem, ale poradziliśmy sobie z nimi. I duszyła lokomotywa... W piątek, 14 września cała Łódź hucznie świętowała 118 urodziny słynnego, polskiego poety Juliana Tuwima, autora takich wierszy dla dzieci jak ,,Lokomotywa’’, ,,Ptasie radio’’ oraz ,,Słoń Trą-balski’’. Uroczystości miały odbyć się już w czwar-tek, lecz z powodu obfitych opadów deszczu zos-tały przeniesione na piątek. Na ulicy Piotrkowskiej czekał na wszys-tkich specjalny tort, który był oczywiście w kształcie słynnej lokomotywy. Sam jubilat nie tylko siedział na swojej ławeczce na ul. Piotrkowskiej, ale także przechadzał się wraz ze swym parasolem i pozował do zdjęć. Rozdawano także pocztówki z twórczością Tuwima i słuchano ,,Lokomotywy’’ w wersji rap. Dagu$ Po całkiem udanej pierwszej części  rozpoczęła się licytacja, której prowadzącymi byli Zuzanna i Michał z klas II. Sprzedawano nie tylko dzieła w postaci obrazów naszych ucz-niów, ale również dwa piękne i rzadkie kaktusy argentyńskie, które uczniowie zrobili na zajęciach z origami p.Frączyk. Siedząca na widowni Pani Kulińska (nauczycielka fizyki) z dużą wprawą podbijała ceny wystawionych prac. Wieczornicę zakończyła Pani Dyrektor dokonując podsumowania. Najbardziej zaskoczył wszystkich zespół  Zbyszka, gdyż  kiedy wszyscy opuszczali salę, zagrał jeszcze raz, co oczywiście bardzo spodobało się ich fankom. Ogólnie rzecz ujmując, "Wieczornica 2012" została wpisana na długą listę sukcesów szkoły. . Sigma

6 Na szczycie kopca znajduje się pomnik - ławeczka Jana Karskiego.
6 – Z ŻYCIA SZKOŁY SZKOLNA MODA… - 19 Łódź Czterech Kultur 14 września rozpoczął się Festiwal Łódź Czterech Kultur 2012.Gościem specjalnym otwarcia Festiwalu na Rynku Manufaktury była polska wokalistka Urszula Dudziak, autorka znanej wszystkim piosenki ,,Papay-i’’. Towarzyszyła jej córka, Mika Urbaniak również wokalistka. Łódź Czterech Kultur to program odbywający się w tym roku pod hasłem ,,Generacje’’, w którym jest zaplanowane ponad 40 imprez trwających przez cały wrzesień. W ramach tego Festiwalu uczniowie naszej szkoły, a ściślej mówiąc klasy IIa, pod opieką wychowawczyń udali się na rajd. Celem rajdu było poznawanie Łodzi z nawiązaniem do jej wielokulturowości i ukazanie jej jako miasta atrakcyjnego turystycznie i krajoznawczo. Uczniowie z ciekawością przemierzali ulice miasta już od godziny 9:00. Wystartowali z Placu Wolności (Centrum Dialogu im. M.Edelmana) przy Legionów, następnie udali się pod Kościół Garnizonowy Św. Jerzego, gdzie wysłuchali jego historii. Dawniej była to Cerkiew Garnizonowa Św. Aleksego, zbudowana w 1896 na potrzeby stacjonującego w Łodzi 37 Jekaterynburskiego Pułku Piechoty. Prze-budowana i obniżona po zakończeniu I wojny światowej. Budynek cerkwi spełniał w różnych okresach rolę ujeżdżalni koni. Przy ulicy Ogrodowej gimnazjaliści obejrzeli również modrzewiowy Kościół Św. Józefa. Pierwotnie Kościół stał na Placu Kościelnym, lecz został przeniesiony w całości jednego dnia na drewnianych palach przez pracowników fabryki Izraela Poznańskiego. Minęli również Biedronkę (dawniej Teatr Powszechny). Na Rynku Staromiejskim wysłuchali historii miasta, a później udali się na Plac Kościelny zmierzając cały czas w kierunku Parku Ocalałych. Tam kilku przewodników opowiadało zgromadzonym grupom o tym szczególnym miejscu. Jak wynikało z rozmów, ogromne wrażenie z wielu niezmiernie ciekawych opowieści wywarła na słuchaczach Wielka Szpera i fakt, że tylko dzieci z drewnianym kółkiem na piersi ocalały… Meta 6 kilometrowego rajdu była w ZSS nr 3 im. Jacka Kuronia, a „trzyns-tkowicze” zakończyli go na pobliskim placu zabaw. Uczestniczka rajdu i Dagu$ Umundurowani   Mundurek szkolny, czyli ujednolicone ubranie noszone przez młodzież szkolną. Mundurki są popularne w szkołach podstawowych i śre-dnich w wielu krajach. Mają wielu zwolenników, ale też liczne rzesze swoich wrogów. Niektórzy uczniowie podnoszą bunt: - Nie damy się umundurować, jak w koszarach wojskowych! A jak w przeszłości było z tymi mundurkami. Zajrzyjmy za kulisy historii….  Mundurki szkolne zaczęły obowiązywać na początku XX wieku. Tra-dycyjnie mundurki szkolne miały spokojny  charakter w odpowiednich kolo-rach. Ubrania noszone przez chłopców to często ciemne spodnie oraz jasna koszula z krawatem oraz - w chłodniejsze dni - marynarka. Mundurek dla dziewcząt mógł składać się z krawata, spódnicy, kiltu, spodnium, sukienki, fartuszka lub swetra oraz bluzki. Odmienność mundurków dla dziewcząt i chłopców bywała punktem spornym, wskutek czego w niektórych szkołach pozwala się uczennicom na noszenie spódnic lub spodni (chłopcy niezmien-nie noszą spodnie). W niektórych rejonach świata chętnie w ramach mundur-ków szkolnych noszone są blezery, lub marynarki typu garniturowego. W latach 50  i  60  królowały tzw. nonajrony (ang. non-iron od non- ‘nie-’ + iron ‘prasować), czyli mundurki ze sztucznego materiału. Szyto z nich mało przewiewne, śliskie w dotyku fartuszki, najczęściej w kolorze granatowym z białymi lamówkami. Chłopcy nosili pod nimi koszule, za to dziewczęta mogły stosować dodatki. Pod szyją zawiązywały krochmalony biały kołnie-rzyk albo zawiązaną na kokardkę aksamitkę. Z powodu kryzysu ekonomicz-nego nie było jednolitego wzoru mundurka, ważna była za to kolorystyka i schludny wygląd. Kolorami mundurków były granat ( spódnice, fartuszki dziewczynek, spodnie, marynarki , bluzy chłopów). I biel ( bluzki dziewczynek , koszule chłopów). W latach 80 i 90 nastąpiło rozluźnienie w obowiązku noszenia mun-durków. Wskazane było noszenia odzieży w stonowanych, spokojnych bar-wach. W 2007 roku, za sprawą ówczesnego Ministra ds. Edukacji Narodo-wej, Romana Giertycha, wszedł ustawowy obowiązek noszenia mundurka szkolnego. Nowelizacja ustawy z roku 2008 roku zniosła obowiązek nosze-nia szkolnego uniformu, oddając decyzję w tej sprawie dyrektorom placówek. Obecnie mundurki nosi młodzież z większości szkół katolickich oraz prywatnych. Tak jak w wielu innych krajach, także w Polsce mundurek staje się oznaką przynależności do prestiżowej szkoły, a przede wszystkim – do społeczności uczniowskiej. Jestem za wprowadzeniem mundurków w szkole. Można je uszyć z materiału, którego cena byłaby na każdą rodzicielską kieszeń, w stonowa-nym , spokojnym niekoniecznie granatowym kolorze. Obecnie w Polsce możemy zauważyć bardzo duże różnice w dochodach rodzin. Wprowadzenie jednakich ubiorów uczniów zniosłoby   podziały uczniów na biednych i tych zasobnych w „kasę”. Wpływało by to jednocześnie na zachowanie uczniów. Jest to dziwne, ale rzadko w skromnym ubiorze zachowujemy się wyzywają-co. A więc dlaczego nie ma u nas w szkole mundurków? 10-metrowy Kopiec Pamięci, usypany na drugim końcu parku (Park Ocalałych) jest punktem widokowym okolicy. Na szczycie kopca znajduje się pomnik - ławeczka Jana Karskiego. Sigma

7 Kilka pytań do Pani Marty Cuper – nauczycielki języka angielskiego:
18 - KUCHENNE REWOLUCJE GIMNAZJALISTY Z ŻYCIA SZKOŁY - 7 Niewymierne korzyści… z książkoczytania Wspólna akcja wszystkich Łodzian p.n. „Książkobranie” cieszy się coraz większym zainteresowaniem. Kto może, kto chce, ofiaruje książkę. Odbiorcami są biblioteki szkolne, ale pośrednikami: ŁCDNiKP, Gazeta Wyborcza, Urząd Miasta. Nasza biblioteka w ramach tej akcji wzbogaciła się o niemal 100 książek. Są to głównie lektury: "Pan Tadeusz", "Krzyżacy", "Zemsta" czy "Biały kieł", ale nie zabrakło "Harry'ego Pottera" i sagi „Zmierzch” (oczywiście bez trzeciej części). Do szkolnej biblioteki przybyło również kilka albumów o Łodzi. Przydadzą się one nie tylko na historii, ale również na lekcjach z regionalizmu. Zachęcamy również naszych czytelników do przystąpienia do tej akcji. Jeżeli przyniesiesz książki do biblioteki (przydatne dla gimnazjum), to otrzymasz pamiąt-kowy znaczek. Zapraszamy!!! Aby wiedzieć więcej… Coś na słodko… Placek maślany Należy przygotować: 4 jajka 15 dag cukru 20 dag mąki 15 dag masła Mała torebka cukru waniliowego Oddzielić białka od żółtek. Upewnić się, że w białkach nie ma śladu żółtka. Mikserem utrzeć masło z cukrem i żółtkami. Dodać przesianą mąkę, wymieszać. Następnie ubić pianę z białek i delikatnie połączyć ją z ciastem. Napełnić ciastem natłuszczoną i opruszoną mąką (można użyć papieru do pieczenia) formę keksową (formę do pieczenia). Piec godzinę w temp. 170°C -180°C . KSIĄŻKOCZYTANIE Nie jest bardzo słodki, więc serdecznie polecam. To jedno z moich ulubionych ciast :D Naru PAPIESKIE WYBORY Powyżej podaliśmy przepis na ulubiony placek naszej redakcyjnej koleżanki, a w tym miejscu chcielibyśmy zaprezentować ulubione danie Papieża Jana Pawła II: Spaghetti all'amatriciana  25 dkg spaghetti, 10 dkg wędzonego surowego boczku, puszka pomidorów bez skórki, 1 mała cebula, 1 ząbek czosnku, 1/4 strączka czerwonego pieprzu, 2 łyżki oliwy, 1 łyże-czka suszonego rozmarynu, 1 łyżeczka suszonego tymianku, 30 dkg tartego parmezanu, mały kieliszek białego wina. Na dużej patelni rozgrzać oliwę. Drobno posiekaną cebulę krótko poddusić. Dodać pokro-jony w grubą kostkę boczek, podsmażyć na złoto. Podlać winem. Drobno posiekany czer-wony pieprz wrzucić do cebuli z boczkiem, dodać przetarte przez sito pomidory, posolić i dusić ok. 20 min. Spaghetti ugotować w osolonej wodzie al dente, odcedzić. Do sosu do-dać rozgnieciony ząbek czosnku, doprawić rozmarynem i tymiankiem. Polać spaghetti sosem i posypać parmezanem. Redakcja w oparciu o Internet Kilka pytań do Pani Marty Cuper – nauczycielki języka angielskiego: Redaktorki: Jak Pani ocenia gazetkę szkolną? Pani: Uważam, że to świetny pomysł, że uczniowie pracują w szkolnej gazetce i szlifują umiejętności dziennikarskie. R: Jaką Pani lubi przywieszkę? P: Lubię moją myszkę, która patrzy, kto ściąga na kartkówkach. R: Którą klasę Pani lubi? P: Najgrzeczniejszą i najlepiej przygotowaną klasą w danym dniu. R: Kiedy Pani przyszła uczyć do naszego gimnazjum? P: Trzy lata temu. R: Czy Pani się tu uczyła? P: Nieee. R: Jakich uczniów Pani lubi? P: Bystrych, dociekliwych, inteligentnych, z własnymi pomysłami. Rozmawiały: Dominika, Roksana, Agnieszka

8 Kiedy znajdziemy się na zakręcie… co z nami będzie…
8 – WYWIADY ZE ZNANĄ POSTACIĄ PRZEZ DZIURKĘ OD KLUCZA - 17 Kiedy znajdziemy się na zakręcie… co z nami będzie… (czyli, kto pyta, nie błądzi) „Piękno rzeczy śmiertelnych mija, lecz nie piękno sztuki.” cytat: Leonardo Da Vinci W roku szkolnym 2012/13 radę pedagogiczną naszej szkoły zasiliła, nowa osoba, jest nią pan Piotr Trojańczyk. Jest on nowym nauczycielem zajęć artystycz-nych, a zdobył już ogromną sympatię uczniów. Z prawdziwą przyjemnością prezen-tujemy przeprowadzony z nim wywiad przez jedną z naszych redaktorek. Redaktorka: Skąd wzięła się u Pana pasja do sztuki? Nauczyciel: Już w żłobku rysowałem koła, w przedszkolu proste ludziki. Dopiero w szkole podstawowej zacząłem tworzyć poważniejsze prace. Później poszedłem do szkoły artystycznej. Podsumowując: sztuka zawsze była koło mnie. R: Czy to prawda, że młodsze dzieci nawet, jeśli nie mają większego talentu w jakiejś dziedzinie sztuki, to i tak czerpią z twórczości plastycznej większą radość i satysfakcję niż starsi? N: To jest prawda. Małe dzieci odczuwają przyjemność z tego co tworzą, nawet jeśli coś im nie wyjdzie i tak są dumne ze swego dzieła. Natomiast starsze dzieci starają się rysować tak realistycznie, niczym Jan Matejko, a kiedy im to nie wychodzi bardzo się zniechęcają. R: Na lekcji poznaliśmy część pana prac plastycznych, moim zdaniem znakomitych. Wśród nich większości z nas najbardziej spodobały się rysunki postaci z „Władcy Pierścieni”, czy narysuje ich pan więcej? N: Szczerze mówiąc nie wiem. To zajmuje czas, a teraz gdy pracuję w dwóch szko-łach, czasami mi go brakuje. Gdy tworzyłem te prace, uczyłem tylko w jednej szkole i pow-stały w czasie roku szkolnego. Miałem chęć dalej rysować te postacie, ale zabrakło mi na to czasu. R: Kto jest Pana ulubionym artystą? N: Trudne pytanie, mam wielu ulubionych artystów. Wśród nich są między innymi: Rembrandt, Szyszkin i Beksiński. Jednakże szanuję i podziwiam wszystkich artystów. R: Czy wzoruje się Pan na innych artystach? Specjalna kreska? Pociągnięcie pędzlem? N: Przyznam się, że kiedyś wzorowałem się na małych mistrzach holenderskich. R: W tym roku szkolnym rozpoczął Pan pracę w naszej szkole. Jakie są Pana pierwsze wrażenia? N: Bardzo pozytywne. Podoba mi się tu wszystko: P. Dyrektor, kadra pedagogiczna, panie woźne…. A gdy zobaczyłem młodzież, pomyślałem, że wygląda na bardzo inteligentną. R: Czy ciężko pracować w dwóch szkołach naraz? N: Jest to pewna trudność z racji podwójnych obowiązków. Jednak mam pewne ułatwienie ponieważ mam niedaleko od siebie R: Czego możemy Panu życzyć w pracy artystycznej i zawodowej? N: Żeby mi się udało pogodzić wszystkie obowiązki i żebym spełnił wymagania i oczekiwania w dwóch szkołach. R: Bardzo chcielibyśmy, żeby spełniły się życzenia i żeby praca w dwóch szkołach przyniosła Panu satysfakcję i ogólne zadowolenie! Bardzo dziękuję za wywiad. Sigma w imieniu całej Redakcji (szczególne podziękowania dla Naru za pomoc) Na łamach naszej gazetki chcielibyśmy zamieszczać pytania, jakie nurtują naszą gimnazjalną społeczność szkolną. Dziś pozostają one bez odpowiedzi, ale w toku naszych dalszych poczynań redakcyjnych będziemy wyjaśniać problemy gimnazjalistów. Jeżeli masz jakieś pytania, wątpliwości, podziel się nimi z nami, zapraszamy do redakcji (sala 28). Dziś pytania do Władz Nadrzędnych naszej kochanej szkoły: Czy przewidywane jest w bliższym, czy też dalszym czasie wyrównanie boiska trawiastego przy naszej szkole? Czy i jeżeli to możliwe, możemy dowiedzieć się, kiedy będą zawieszone siatki do kosza na boisku szkolnym? Czy kiedykolwiek nasza szkoła przestanie „straszyć” swoim wyglądem i zosta-nie odmalowana? Skąd się wzięła studzienka przed naszą szkołą i po co ona komu? Nie bójmy się zadawać pytań i pamiętajcie, że nie ma głupich pytań, tylko czasami odpowiedzi są jakieś „dziwne”… Redakcja PIERWSZAKA NA 13-TKĘ Pierwsza klasa to wielkie wyzwanie dla wszystkich, zarówno uczniów, jak też wykładowców. Zmienia się otoczenie, nauczyciele i zazwyczaj koledzy oraz po-ziom nauki. Pierwsza klasa to powtórzenie informacji, które poznaliśmy w szkole pod-stawowej, ale nie tylko, są też nowe przedmioty, które dają nam więcej możliwości poznania świata, przyrody i naszych umiejętności oraz wzbudzenia naszych zain-teresowań. Na korytarzach można obejrzeć dyplomy, puchary i inne trofea zdobyte przez starszych uczniów naszej szkoły. To jak medale olimpijskie. Ciekawe, czy nam uda się tyle osiągnąć? To byłoby super, czas się zabrać do pracy. Nauczyciele są bardzo życzliwi, pomocni i w dobrych kontaktach z uczniami. Panie woźne są bardzo uczynne i pilnują, by w szkole było czysto, aby miło wszy-stkim płynął czas. Jeśli jednak w naszej szkole nie możesz się odnaleźć - zajrzyj do pedagoga, on wie jak pomóc. Nasza szkoła to czas na naukę, zawieranie przyjaźni, a nie szukanie wrogów. Tu nikt nie biega, nie krzyczy, nie bije, a jedynie się śmieje i rozmawia. UŚMIECHNIJ SIĘ!!! :-))) :D

9 Październikowe Święto Bibliotek Szkolnych
16 - WARTO PRZECZYTAĆ Z PRZEMYŚLEŃ GIMNAZJALISTY - 9 Bul, bul, bul..... Tajemnica, zniknięcie i groza Witam serdecznie czytelników. Tych stałych i tych nowych. Czasami przeszłość do nas powraca. Zwłaszcza wtedy, kiedy mamy nie załatwione sprawy - I tak to właśnie było …. Musimy cofnąć się do czerwca….. 21 czerwca… Czy pamiętacie co się wtedy wydarzyło w naszym Gimna-zjum? Pierwszoklasiści pewnie powiedzą: - Co mamy pamiętać, nas tu jeszcze nie było?!... Ale wszyscy pozostali może sobie przypomną. W uczniowskich szatniach była wielka „powódź”. Drogocenne buty gimnazjalistów były zagrożone zamocze-niem… I wtedy to do akcji wkroczyła nasza dzielna Pani Woźna. Przeniosła wszy-stkie buciory na ławki, i tam bezpieczne i suche czekały na nas następnego dnia. Każdy, kto zauważył „szatniowy problem” skomentował to lub nie, ale nikomu nie przyszło do łepetyny podziękować. Teraz naprawiam ten błąd i w imieniu wszyst-kich gapowatych gimnazjalistów z TRZYNASTKI - dziękuję dzielnej Pani Woźnej za ocalenie naszych butów. Sigma W wakacje przeczytałam wiele książek różnego rodzaju, ale jedną szczególnie zapamiętałam. Oto ona, książka pt: ,,Bez śladu”. Myron Bolitar przyjmuje propozycję właściciela klubu New Jersey Dragons i zgadza się odnaleźć gwiaz-dę drużyny, Grega Downinga, swojego rywala z czasów studenckich, który przepadł jak kamień w wodę. W za-mian otrzyma szansę powrotu do zawodowej koszyków-ki. Być może Greg uciekł przed gangsterami poszukującymi go za długi hazar-dowe, albo przed policją w związku z zabójstwem Carli, kobiety, która go szanta-żowała. W domu zaginionego Myron znajduje ślady krwi zamordowanej, które niebawem ktoś usuwa, podobnie jak ślady obecności tajemniczej kobiety, z którą Greg żył po rozstaniu z żoną. Okazuje się, że cała sprawa ma związek z wydarze-niami z jego własnej przeszłości... Serdecznie polecam do przeczytania. A jeśli również chciałbyś/chciałabyś podzielić się jakąś książką z innymi to napisz artykuł i oddaj go do Sali gdzie, mieści się nasza redakcja (drzwi obok Sali informatycznej). Naru Droga życia Dusza, niebo i piekło Każda dusza dobra jest, lecz tylko ta, Która jest biała jak śnieg, Leci do nieba. Lecz czarna dusza... Mroczny anioł jej strzeże, I prowadzi w piekieł bram. Od niepamiętnych lat niebo i piekło, Toczą wojnę, Zwykle dobro zwycięży, Ale nie zawsze... Dla niektórych życie, W grzechu i obłudzie, A dla innych... Modlitwa, Wiara, Przykazania. Lecz na świecie żyją wszyscy, Dobro, zło, ludzie, anioł Bieli i słudzy Lucyfera, Drogę życia, wybierajcie mądrze, Aby łaskę dostać, Od samego Boga Trzeba być przy nim i murem za nim stać, W ostatecznej chwili. Sonia :3 „Znowu w szkole” Rozpoczęcie nauki dzwonek nam obwieścił w puste ławki w klasach usiedli uczniowie. Podręczniki drukiem i świeżością pachną, puste kartki zeszytów z nadzieją czekają na wypracowania i matematyczne zadania. I jak co roku przyrzekamy sobie, że systematycznie się uczyć będziemy a na koniec roku najlepsze oceny na swoim świadectwie wszyscy mieć będziemy. Sigma Październikowe Święto Bibliotek Szkolnych Tegorocznemu świętu bibliotek szkolnych nadano hasło "Biblioteki szkolne - klucz do przeszłości, teraźniejszości i przyszłości". Nie miejmy oporów przed użyciem tego klucza, otworzy on Wam wszystkie drzwi aby podróżować w czasie… Twórczość własna !!!!!!!UWAGA!!!!!!! Wielkie odliczanie Dobre wieści - dzień 3 czerwca (poniedziałek) 2013 to DZIEŃ DOBRYCH OCEN to znaczy zero jedynek, a same piątki i ewentualnie czwórki. To wyjątkowe święto odbędzie się za 244 dni!

10 „Poloneza czas zacząć”
10 – SZKOLNY SAVOIR VIVRE WSPOMNIENIA - 15 „Poloneza czas zacząć” W czerwcu odbył się bal trzeciokla-sistów, który był ukoronowaniem ich trzyletniej nauki w naszym gimnazjum. Myślą przewodnią balu był motyw z „ Alicji w krainie czarów” i nosił on tytuł „W pogo-ni za królikiem”. Nastrój tej niezapomnia-nej imprezy nadawała niesamowita deko-racja rodem z tej ponadpokoleniowej książki. A największy efekt sprawiało 1000 papierowych róż… Dżungla, czy korytarz szkolny? Czyli o zachowaniu gimnazjalistów podczas przerw Nie chcielibyśmy przytaczać na łamach naszej gazetki regulaminu szkoły, który mówi o zachowaniu w czasie przerw. Pragniemy jedynie zwrócić uwagę na kulturę bycia, zacho-wania, która jest wyznacznikiem naszej kultury osobistej. Te uwagi nasunęły się nam po wnikliwej obserwacji zachowań uczniów. Przerwa międzylekcyjna to czas, w którym  nauczyciel i uczeń odpoczywa po trudzie nauki, nabiera sił do kolejnej lekcji i ewentualnie powtarza  wiadomości. Może być również przeznaczona  na „dożywianie” szarych komórek lub korzystanie z toalety. A jak to się odbywa w rzeczywistości? Zapanowanie nad sporą grupą uczniów podczas przerw nie jest łatwe, szczególnie wśród uczniów gimnazjum. Wie o tym każdy nauczyciel. Wrzaski uczniów przekraczają cza-sami dopuszczalną wielkość decybeli, a biegi po korytarzu nie zapewniają bezpieczeństwa. Po za tym uczniowie mają coraz „kreatywniejsze” sposoby spędzania przerw, np. wiązanie swoich sznurówek ze sznurówkami kolegi i chodzenie tak, lub bardziej dziecinne, polegające np. na wpychaniu kolegów bądź koleżanek do łazienki płci przeciwnej. Niektórzy również podczas przerw próbują „szpanować”- chodząc w dziwny sposób, ubierając się tak, że można dostać zeza rozbieżnego, spowodowanego zbyt dużym dekoltem bluzki lub zbyt krótką spódniczką albo po prostu paląc w łazience „kadzidła” itp. I po co to wszystko? Przecież przerwę można wykorzystać inaczej. Spędzajmy czas na naszych przerwach w sposób spokojny. Spacer po korytarzu szkol-nym i rozmowa z naszą ulubioną koleżanką lub kolegą, jest na pewno bezpieczniejszy niż bieg wyczynowy. Pamiętajmy, że nie jesteśmy sami w szkole i od naszego zachowania zależy bezpieczeństwo, jak i odpoczynek innych, więc wyścigi nie są tu wskazane. Pamiętajmy o tym, by nie niszczyć mienia szkolnego, ani nie trzaskać drzwiami. Nie bierzmy udziału w bójkach i niebezpiecznych zabawach w wiązanie sznurówek. Nie biegajmy po korytarzach, nie krzyczmy, bo uszy aż pękają, tak głośno jest czasami, a poza tym nauczycieli potem boli głowa i jakość lekcji może na tym ucierpieć. Należy zachowywać się z szacunkiem wobec wszyst-kich pracowników szkoły  oraz naszych drogich koleżanek i kolegów szkolnych. Nasze motto powinno brzmieć: żyj i daj żyć innym. W imieniu redakcji - Sigma Dziewczęta były w pięknych sukniach i ze wspaniałymi fryzurami, chłopcy w eleganc-kich garniturach, z wyglądem tak różnym od tego codziennego widocznego podczas nauki w szkole. Rodzice uczestniczyli tylko w inauguracji balu, czyli podziwiali poloneza pięknie od-tańczonego przez swoje pociechy. Potem opuścili bal. Pozostała tylko czwórka rodziców, którzy zapewniali bezpieczeństwo uczestnikom. Nasi wspaniali trzecioklasiści bawili się wyśmienicie. Tańczyli przy dźwiękach fan-tastycznej muzyki, a podczas przerw na odpoczynek zajadali   smakołyki przygotowane przez rodziców. Po czterogodzinnej zabawie szczęśliwi powrócili do swoich domów. To był wspaniały bal. Na pewno na długo pozostanie w pamięci jego uczestników. Sigma Nasz szkolny chór Już od początku września w naszej szkole kolejny rok funkcjonuje zespół muzyczny, czyli chór. W tym roku zdecydowanie dużo uczniów dołączyło do nas z klas drugich, ale również nie zabrakło trzecioklasistów. Zapraszamy serdecznie wszystkich, tych co chcieliby zaśpiewać, nawet jeśli nie „mają głosu” oraz tych, którzy grają na różnych instrumentach. Zajęcia prowadzone są w bardzo miłej, przyjaznej atmosferze przez panią wicedyrektor Alinę Sakwińską. Już niedługo będzie nas można zobaczyć na uroczystości związanej z Dniem Nauczyciela. Dagu$

11 Czwartek, 20 września 2012 roku
14 – DZIENNIK ZBUNTOWANEJ MAŁOLATY Z GŁOWĄ W CHMURACH - 11 Wspomnienia z wakacji CZYLI, JAK TO Z KONIEM BYŁO W czasie wakacji byłam na wycieczce w Konstantynowie Łódzkim. Atrakcją dnia były nasze odwiedziny w stadninie  koni „Stajnia  Bella”, której nie ma jesz-cze na mapach stadnin. Byłam, zobaczyłam i bardzo mi się spodobało… Dzięki tej szczególnej wyprawie wiem już, że „Koń domowy (Equus caballus) to ssak nieparzystokopytny z rodziny koniowatych. Został udomowiony prawdopo-dobnie na terenie północnego Kazachstanu w okresie kultury Botai tj. około 3,5 tys. lat p.n.e.[1][2]. Przodkami koni orientalnych, od których pochodzą konie gorą-cokrwiste, były prawdopodobnie koń Przewalskiego i tarpan; konie zimnokrwiste pochodzą natomiast od konia leśnego z Północnej Europy. Koń Przewalskiego jest obecnie jedynym przedstawicielem gatunku koni dzikich. Rasa konik polski wyka-zuje bardzo duże podobieństwo do tarpana, lecz nie jest genetycznie tą samą rasą (chociaż poza Polską koniki polskie bywają określane mianem tarpan). Z encyklo-pedii zaś doczytałam, że niegdyś koń był najpopularniejszym zwierzęciem pocią-gowym, następnie został wyparty przez maszyny (zob. traktor, kombajn). Dziś uży-wany w celach rekreacyjnych i sportowych, a jako zwierzę pociągowe – jedynie w biedniejszych gospodarstwach. Przeciętna długość życia koni wynosi lat. Wysokość konia mierzy się w kłębie specjalną laską zoometryczną.” Najbardziej ze wszystkich koni w tej stadninie spodobał mi się koń o imie-niu Rysiek. Gniadosz Rysiek ma około 7 lat. Do stadniny przybył z Łowicza. Ten niesamowicie spokojny i piękny koń najchętniej lubi jeść chleb i owoce, chociaż poskubuje też sobie od czasu do czasu trawę. Ma on swoją sympatię, klacz  o imie-niu Siwa.  Lubią oboje przebywać w swoim towarzystwie. Jego opiekunką jest pani Melania. Ze względu na jego charakter, uczą się na nim jeździć  początkujący jeź-dźcy. Rysiek jest ulubieńcem wszystkich  pracowników stadniny i ludzi, którzy przychodzą tu uczyć się jazdy konnej  lub po prostu pojeździć na koniach. Teraz moje marzenia powiększyły się o kolejne: pragnę nauczyć się jeździć konno.  Sigma Jeden dzień z dzienniczka Czwartek, 20 września 2012 roku "ZwArIoWaNy CzWaRtEk" Jestem dopiero pierwszy miesiąc w gimnazjum. Dziś wchodząc po tych krętych schodach, spojrzałam w pośpiechu na zegarek – 5 minut po dzwonku! Spanikowana wbiegłam na drugie piętro. Z ulgą spostrzegłam, że cała klasa jeszcze stoi przed salą. W duchu bardzo się cieszyłam. Jakiś czas po tym zobaczyliśmy nauczycielkę, która idzie w naszym kierunku. W pewnym momencie zahaczyła o klamkę łazienki i się przewróciła. Otrzepała się i otworzyła nam drzwi do pracowni. Zaczęła się lekcja. Pani opowiadała o nowym temacie, z resztą bardzo „ciekawym”, ale oczywiście wszyscy mówili tylko o jej upadku. Pani musiała to chyba usłyszeć i rzuciła wszystkim przeszywające spojrzenie. Nagle jej wzrok padł na Karinę i zadała pytanie: O czym ja przed chwilą mówiłam?! Eeee….no…. Nie wiem! A co!? Panią widać to poirytowało: - Nie tym tonem moja panno. Karina spojrzała na nią a potem na klasę: Ech nie wiem. Po prostu się wyłączyłam, tak Pani przynudza.... A Pani jej na to:- Dostajesz gałę! Mówiąc to podeszła do biurka i czerwonym długopisem nakreśliła coś w dzienniku. Zerknęłam na moją koleżankę: - Co to miało być? Powiedziałam szeptem. Gdy na nią spojrzałam, miała oczy pełne łez i odparła: - Ja nie wiem…. Wiesz, chciałam zwrócić uwagę dobrze wiesz kogo.... Popatrzyła na ławkę za nami (tam siedział Stefan). Tak, to był naprawdę zakręcony dzień.... Sonia :3 z ostatniej chwili Już mamy nową przewodniczącą Samorządu Szkolnego!!! Pragniemy przekazać naszej całej szkolnej społeczności, że nową przewodniczącą została Emilia Stolarska uczennica klasy IIc. W ostatecznym głosowaniu uzyskała 100 głosów. Gratulujemy i życzymy wspaniałych pomysłów i satysfakcji z pełnienia tej zaszczytnej, ale też odpowiedzialnej funkcji. Redakcja O TYM NIE MOŻNA MILCZEĆ Zapewne wszyscy zauważyli przepięknie zrobione wejście do szkoły. Tak, mamy na myśli kostkę brukową, wspaniałe płyty chodnikowe, na których nikt się nie przewróci (nawet gdyby chciał), bo są antypoślizgowe. Miło wchodzi się do takiej szkoły, czystej, schludnej, bezpiecznej. Uszanujmy to i zachowajmy na długo ten stan. Redakcja

12