EKSPLOATACJA NIERUCHOMOŚCI. dr inż. Tomasz Wojtkiewicz. wykład dn

Prezentacja na temat: "EKSPLOATACJA NIERUCHOMOŚCI. dr inż. Tomasz Wojtkiewicz. wykład dn"— Zapis prezentacji:

1 EKSPLOATACJA NIERUCHOMOŚCI. dr inż. Tomasz Wojtkiewicz. wykład dn
EKSPLOATACJA NIERUCHOMOŚCI dr inż. Tomasz Wojtkiewicz wykład dn r Politechnika Warszawska

2 UTRZYMANIE OBIEKTÓW BUDOWLANYCH W STANIE ZDATNOŚCI TECHNICZNEJ
Funkcje celu UTRZYMANIE OBIEKTÓW BUDOWLANYCH W STANIE ZDATNOŚCI TECHNICZNEJ Utrzymanie obiektów budowlanych w stanie zdatności użytkowej Problematyka trwałości nieruchomości budynkowej

3 W ostatnich latach remonty i modernizacje obiektów budownictwa ogólnego stały się ważnym zadaniem procesu eksploatacyjnego i budowlanego. W rozwiniętych krajach Unii Europejskiej remontom poświęca się ponad 40% potencjału budowlanego, badawczego i produkcji wyrobów dla budownictwa. Modernizacje i renowacje budynków mają charakter interdyscyplinarny polegający na współpracy architektów, konstruktorów, instalatorów, przedstawicieli dziedziny ochrony środowiska, trwałości, akustyki, zabezpieczeń p.poż. i zabezpieczeń p. wilgotnościowych. Zakres występujących tu działań mieści się również w remontach, adaptacjach i renowacjach związanych z polepszeniem warunków użytkowania oraz zastosowaniem do nich nowoczesnych technik, technologii, materiałów, wyrobów i elementów.

4 PODSTAWOWE OKREŚLENIA Z ZAKRESU NAPRAW I WZMOCNIEŃ KONSTRUKCJI BUDOWLANYCH

5 • Naprawa jako czynność konserwacyjna i usuwanie stwierdzonych uszkodzeń oraz uzupełnień braków, które mogłyby spowodować zagrożenie życia lub zdrowia oraz bezpieczeństwa mienia lub środowiska.

6 • Remonty jako roboty budowlane polegające na odtworzeniu (przywracaniu) pierwotnego stanu zużytych elementów i obiektów budowlanych (wartości technicznej i użytkowej) w szczególności: budynków i budowli, części budowlanych, urządzeń technicznych trwale umiejscowionych, fundamentów pod maszyny oraz demontaż i ponowny montaż maszyn i urządzeń trwale umiejscowionych. Remont ma na celu doprowadzenie obiektu do stanu pierwotnego i przywrócenie obiektowi wartości użytkowej utraconej w wyniku procesu użytkowania.

7 Renowacja jako odnowienie, lub odświeżenie elementów lub całego obiektu. Ostatnio pojęcie to stosowane jest zamiast remontu, głównie kapitalnego. Pojęcie renowacja wprowadza do urzędowego obiegu ustawa o renowacji i modernizacji obszarów zabudowanych.

8 • Modernizacja jako dostosowanie obiektu do współczesnych lub nowych wymogów użytkowych, technicznych, ekologicznych, produkcyjnych itd. Modernizacja w działalności finansowej jest to unowocześnienie środków trwałych lub istniejących obiektów w celu poprawienia ich jakości, trwałości, zwiększenia wydajności i ulepszenia ich działania

9 • Przebudowa jako zmiana (poprawienie) istniejącego stanu obiektu (środków trwałych) na inny.
• Rozbudowa jako powiększenie budowli o kubaturę większą od 100 m3.

10 • Wzmocnienie jako działanie budowlane mające na celu zwiększenie wartości wytrzymałościowych istniejących elementów konstrukcyjnych lub całych konstrukcji obiektów. Szczególnie istotne w przypadku przekroczenia stanów granicznych obciążeń lub stanów granicznych odkształceń.

11 • Odbudowa jako odtworzenie obiektu zniszczonego w ponad 70%.

12 • Adaptacja jako przystosowanie obiektu do nowych potrzeb użytkowych lub produkcyjnych. W ujęciu finansowym adaptacja jest przystosowaniem (przerobieniem) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż wskazywało jego pierwotne przeznaczenie, albo nadanie temu składnikowi nowych cech użytkowych.

13 • Rekonstrukcja jak odtworzenie (odbudowanie) zużytych składników majątkowych, przywrócenie dawnego wyglądu obiektu.

14 • Konserwacje jako czynności mające na celu zapewnienie normalnych warunków użytkowania obiektu i ochronę przed nadmiernym zużyciem.

15 • Ulepszenia których celem jest przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja istniejących środków trwałych. W dziedzinie odtwarzania wartości technicznych obiektów budowlanych stosowane są coraz to nowe określenia takie jak restauracja, rewitalizacja itp.

16 ZASADY REMONTÓW I MODERNIZACJI OBIEKTÓW
Remonty, renowacje i modernizacje obiektów polegają najczęściej na przystosowaniu istniejących obiektów do pełnienia dotychczasowych lub nowych funkcji użytkowych odpowiadających aktualnie obowiązującym (podwyższonym) standardom związanym z warunkami użytkowania obiektów i wymaganiami Unii Europejskiej.

17 Technologie napraw i wzmocnień elementów i budynków uzależnione są od rodzaju obiektu, zakresu uszkodzeń i zniszczeń, a także od wymagań użytkowych. Remonty i modernizacje obejmują budynki zarówno uszkodzone jak też zagrożone, w których procesy starzeniowe spowodowały wyraźne obniżenie warunków użytkowalności.

18 W tym kontekście remonty, renowacje i modernizacje prowadzące do polepszenia warunków wg obecnych norm stanowią poważny problem z punktu widzenia pogodzenia: konieczności zaspokojenia potrzeb i oczekiwań społecznych, szczupłych środków finansowych jakimi zwykle dysponuje zarządca.

19 Zakres renowacji i modernizacji obejmuje rozbudowę, nadbudowę i utrzymanie budynków, w których polepszamy warunki użytkowalności w tym warunki ochrony środowiska.

20 Termomodernizacja stanowi odrębne zagadnienie związane z ochroną cieplną budynków.
(Docieplanie, wymiana stolarki okiennej i drzwiowej, oszczędne systemy ogrzewania) Docieplanie budynków obejmuje także: — wykorzystanie różnych metod termorenowacji zależnie od stanu technicznego przegród, — wykorzystanie niekonwencjonalnych źródeł energii do ogrzewania budynków (solary, pompy ciepła, rekuperatory). Podejmowane działania powinny być wynikiem zaleceń świadectwa charakterystyki energetycznej budynku

21 WYMAGANIA PODSTAWOWE DLA BUDYNKÓW REMONTOWANYCH
Według polskich wymagań zgodnych z Dyrektywą Unii Europejskiej obiekty budowlane należy remontować, modernizować i wzmacniać zgodnie z przepisami, techniczno-budowlanymi, obowiązującymi Polskimi Normami oraz zasadami wiedzy technicznej.

22 Spełnienie wymagań podstawowych dotyczących
a) bezpieczeństwa konstrukcji, b) bezpieczeństwa pożarowego, c) bezpieczeństwa użytkowania, d) odpowiednich warunków higienicznych i zdrowotnych oraz ochrony środowiska, e) ochrony przed hałasem i drganiami, f) oszczędności energii i odpowiedniej izolacyjności cieplnej przegród;

23 usuwania ścieków i odpadów, ogrzewania, wentylacji łączności,
warunki użytkowe zgodne z przeznaczeniem obiektu, a w szczególności w zakresie oświetlenia, zaopatrzenia w wodę, usuwania ścieków i odpadów, ogrzewania, wentylacji łączności,

24 niezbędne warunki do korzystania z obiektów przez osoby niepełnosprawne,
ochronę ludności zgodnie z wymaganiami obrony cywilnej, ochronę dóbr kultury,

25 Ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich przez
• zapewnienie dostępu do drogi publicznej, • ochronę przed pozbawieniem: a) możliwości korzystania z wody, kanalizacji, energii elektrycznej i cieplnej oraz ze środków łączności, b) dopływu światła dziennego do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi, • ochronę przed uciążliwościami powodowanymi przez hałas, wibracje, zakłócenia elektryczne, promieniowanie, • ochronę przed zanieczyszczeniem powietrza, wody lub gleby.

26 Wymaganie bezpieczeństwa konstrukcji w procesach renowacyjnych i modernizacyjnych polega na spełnieniu ogólnej zasady zapewnienia odpowiedniej niezawodności elementu lub całego obiektu, przez okres przewidywanego dalszego użytkowania budynku. Polega to nie tylko na spełnieniu założenia według, którego obliczeniowa nośność powinna być nie mniejsza od obliczeniowej wartości sił wewnętrznych, ale również zachowania warunków stateczności np. przy zwiększaniu smukłości ścian przy wymianie stropów.

27 W dostosowaniu do problemów remontowych i modernizacyjnych bezpieczeństwo pożarowe polega w głównej mierze na określaniu wymagań związanych z: problematyką ewakuacji mieszkańców, wprowadzeniu odpowiednich rozwiązań wentylacyjnych, wydzielonych klatek schodowych i strefowych urządzeń dźwigowych (wind). Wyróżnia się przy tym ocenę odporności ogniowej elementów konstrukcyjnych istotnych z punktu widzenia bezpieczeństwa konstrukcji istniejących w starym budownictwie wraz z analizą możliwości ich przystosowania do aktualnych wymagań.

28 poprawa parametrów akustycznych jako jeden z celów modernizacji, tj
poprawa parametrów akustycznych jako jeden z celów modernizacji, tj. gdy obiekt w chwili wznoszenia nie spełniał aktualnie obowiązujących wymagań akustycznych lub gdy parametry akustyczne uległy pogorszeniu w trakcie eksploatacji, ewentualnie przy zmianie akustycznych warunków użytkowania, zapewnienie właściwej jakości akustycznej budynku w zakresie wynikającym z potrzeb użytkowych. W obydwu przypadkach niezbędne jest określenie wymagań akustycznych, jakie powinny spełniać obiekty. Dotyczy to również ochrony przed drganiami.

29 OKRESY UŻYTKOWANIA ELEMENTÓW I OBIEKTÓW
W kraju brak jest jeszcze jednoznacznych przepisów określających okres użytkowania. W odniesieniu do konstrukcji żelbetowych przyjmuje się umownie okres użytkowania średnio lat. W zależności od typu konstrukcji, warunków eksploatacji oraz wymagań użytkownika okresy użytkowania mogą wynosić od 10 do 150 lat.

30 Na zużycie obiektów budowlanych mają wpływ:
• rodzaj obiektu i typ konstrukcji • elementy obiektu lub ich części • zużycie techniczne i zużycie funkcjonalne • błędy ludzkie i zdarzenia losowe.

31 Tablica 1. Wymagany okres przydatności użytkowej dla budynków
Kategoria Opis Okres przydatności Przykłady 1 Budynki tymczasowe do 10 lat Tymczasowe budynki na placu budowy, budynki okresowych wystaw 2 Budynki o malej trwałości min. 10 lat Budynki przemysłowe dla krótkotrwałych procesów produkcyjnych, tymczasowe magazyny i składowiska 3 Budynki o średniej trwałości min. 30 lat Większość budynków przemysłowych. Budynki remontowane 4 Budynki o nominalnej trwałości min. 60 lat Nowe budynki dla służby zdrowia, nowe budynki mieszkalne i wysokiej jakości budynki publiczne 5 Budynki i budowle o dużej trwałości min. 120 lat Budowle inżynierskie i inne budynki np. monumentalne.

32 Tablica 2. Klasyfikacja konstrukcji w zależności od wymaganego okresu użytkowania według normy ENV-1991-l Klasa Wymagany projektowany okres przydatności (lat) Przykłady 1 15 konstrukcje tymczasowe 2 25 wymienialne części konstrukcji 3 50 konstrukcje budowlane 4 100 konstrukcje budynków monumentalnych, mosty i inne konstrukcje inżynierskie

33 Do podstawowych sposobów określenia stopnia zużycia technicznego obiektu budowlanego należą:
określenie zużycia poszczególnych elementów lub fragmentu obiektu według wzoru: gdzie: te -- dotychczasowy okres użytkowania, w latach Te - - przewidywany okres trwałości elementu, w latach.

34 ustalenie średnioważonego zużycia technicznego obiektu według wzoru:
gdzie: Ui - - procentowy udział kosztu elementu w obiekcie, Sei - - stopień zużycia danego elementu według oceny rzeczoznawcy.

35 Przy ocenie zużycia technicznego obiektu rozróżnia się trzy grupy elementów.
elementy o trwałości technicznej przekraczającej lub równej trwałości obiektu - fundamenty, ściany, schody, stropy ogniotrwałe, elementy o trwałości mniejszej od trwałości obiektu - stropy drewniane, dachy, stolarka, podłogi, instalacje, elementy o znacznie mniejszej trwałości od trwałości obiektu - elementy wykończeniowe, osprzęt instalacyjny.

36 Dotychczas nie opracowano jednolitych wskaźników zużycia elementów obiektów budowlanych.
Najczęściej stopień zużycia określa rzeczoznawca na podstawie indywidualnej oceny stanu technicznego oraz wymaganych stanów granicznych nośności i użytkowania.

37 PRZEGLĄDY TECHNICZNE BUDYNKÓW
Jako narzędzie prawidłowej eksploatacji

38 Zarządzanie nieruchomością polega na podejmowaniu decyzji i dokonywaniu czynności mających na celu m.in. zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania i właściwej eksploatacji nieruchomości, jak również czynności zmierzających do utrzymania nieruchomości w stanie nie pogorszonym zgodnie z jej przeznaczeniem oraz uzasadnionego inwestowania w tę nieruchomość.

39 za WŁAŚCICIELA należy uważać osobę prawną lub fizyczną posiadającą tytuł prawny do nieruchomości.
Definicja ta może powodować pewne trudności interpretacyjne, gdyż należy ją stosować z uwzględnieniem regulacji Kodeksu cywilnego. Prawo budowlane nie może zastępować ani zmieniać zasadniczych regulacji prawnych zawartych w Kodeksie cywilnym, w którym formy i skutki prawne własności są ściśle określone (własność, współwłasność, trwały zarząd lub samoistne posiadanie).

40 ZARZĄDCĄ nieruchomości jest osoba fizyczna posiadająca licencję zawodową nadaną przez Ministra Infrastruktury na zasadach określonych w ustawie z dnia 21 sierpnia r. o gospodarce nieruchomościami (t.j.: Dz. U. z r. Nr 261, póz z późn. zm.), która działa na zasadzie umowy o zarządzanie nieruchomością zawartej z osobą lub jednostką organizacyjną, której przysługuje prawo do nieruchomości. Umowa wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności (art. 185 ust. 2).

41 W ustawie o gospodarce nieruchomościami jest zapisane:
*Art [działania zarządcy nieruchomości] Zarządzanie nieruchomością polega na podejmowaniu decyzji i dokonywaniu czynności mających na celu w szczególności: 1) zapewnienie właściwej gospodarki ekonomiczno-finansowej nieruchomości; 2) zapewnienie bezpieczeństwa użytkowania i właściwej eksploatacji nieruchomości; 3) zapewnienie właściwej gospodarki energetycznej w rozumieniu przepisów Prawa energetycznego; 4) bieżące administrowanie nieruchomością; 5) utrzymanie nieruchomości w stanie niepogorszonym zgodnie z jej przeznaczeniem; 6) uzasadnione inwestowanie w nieruchomość. *Zmiana obowiązuje od r.

42 *1c. W przypadku zdarzeń lub zagrożeń życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia bądź środowiska, o których mowa w przepisach prawa budowlanego, zarządca nieruchomości podejmuje decyzje i dokonuje czynności wykraczające poza zakres czynności, o których mowa w ust. 1, mające na celu zapobieżenie tej szkodzie.", *Zmiana obowiązuje od 01, r.

43 W ustawie Prawo budowlane określone są obowiązki właściciela lub zarządcy: Art. 61. Właściciel lub zarządca obiektu budowlanego jest obowiązany: (...) 2) zapewnić, dochowując należytej staranności, bezpieczne użytkowanie obiektu w razie wystąpienia czynników zewnętrznych oddziaływujących na obiekt, związanych z działaniem człowieka lub sił natury, takich jak: wyładowania atmosferyczne, wstrząsy sejsmiczne, silne wiatry, intensywne opady atmosferyczne, osuwiska ziemi, zjawiska lodowe na rzekach i morzu oraz jeziorach i zbiornikach wodnych, pożary lub powodzie, w wyniku których następuje uszkodzenie obiektu budowlanego lub bezpośrednie zagrożenie takim uszkodzeniem, mogące spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia lub środowiska.

44 Okresowe kontrole obiektu
Art Obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela lub zarządcę kontroli: 1) okresowej, co najmniej raz w roku, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego: a) elementów budynku, budowli i instalacji narażonych na szkodliwe wpływy atmosferyczne i niszczące działania czynników występujących podczas użytkowania obiektu, b) instalacji i urządzeń służących ochronie środowiska, c) instalacji gazowych oraz przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych);

45 okresowej, co najmniej raz na 5 lat, polegającej na sprawdzeniu stanu technicznego i przydatności do użytkowania obiektu budowlanego, estetyki obiektu budowlanego oraz jego otoczenia; kontrolą tą powinno być objęte również badanie instalacji elektrycznej i piorunochronnej w zakresie stanu sprawności połączeń, osprzętu, zabezpieczeń i środków ochrony od porażeń, oporności izolacji przewodów oraz uziemień instalacji i aparatów;

46 okresowej w zakresie, o którym mowa w pkt 1, co najmniej dwa razy w roku, w terminach
- do 31 maja oraz do 30 listopada, w przypadku budynków o powierzchni zabudowy przekraczającej 2 000 m2 oraz innych obiektów budowlanych o powierzchni dachu przekraczającej l 000 m2; osoba dokonująca kontroli jest obowiązana bezzwłocznie pisemnie zawiadomić właściwy organ o przeprowadzonej kontroli

47 Obiekty budowlane powinny być w czasie ich użytkowania poddawane przez właściciela lub zarządcę kontroli: bezpiecznego użytkowania obiektu każdorazowo w przypadku wystąpienia okoliczności, o których mowa w art. 61. pkt-2." 1a. W trakcie kontroli, o której mowa w ust. l, należy dokonać sprawdzenia wykonania zaleceń z poprzedniej kontroli. Okresowym kontrolom podlegają również urządzenia służące ochronie ppoż.

48 3. Właściwy organ - w razie stwierdzenia nieodpowiedniego stanu technicznego obiektu budowlanego lub jego części, mogącego spowodować zagrożenie: życia lub zdrowia ludzi, bezpieczeństwa mienia bądź środowiska nakazuje przeprowadzenie kontroli, o której mowa w ust. l, a także może żądać przedstawienia ekspertyzy stanu technicznego obiektu lub jego części.

49 2. Obowiązek kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit
2. Obowiązek kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a, nie obejmuje właścicieli i zarządców: 2.1 budynków mieszkalnych jednorodzinnych; 2.2 obiektów budowlanych: a) budownictwa zagrodowego i letniskowego b) wymienionych w art. 29 ust. l Ustawy Prawo Budowlane

50 Przeglądy Ustawodawca stawia obowiązek prawny przeglądów obiektów budowlanych jako podstawowy wymóg oceny ich przydatności do użytkowania. Brak takich przeglądów i w konsekwencji brak wykonywania na tej podstawie stosownych remontów wpłynie negatywnie na trwałość obiektu budowlanego. Przez trwałość należy rozumieć okres liczony w latach, w ciągu którego dany obiekt lub jego część zachowują swoje właściwości użytkowe w normalnych warunkach eksploatacji.

51

52 Do wykonywania przeglądów obiektów budowlanych uprawnione są osoby pełniące samodzielne funkcje techniczne w budownictwie. Działalność ta związaną jest z koniecznością fachowej oceny zjawisk technicznych i samodzielnego rozwiązania zagadnień architektonicznych i technicznych oraz techniczno-organizacyjnych obejmująca sprawowanie kontroli technicznej utrzymania obiektów budowlanych.

53 Badania - diagnostyka W przypadku przeglądów rocznych z reguły wystarczająca jest ocena wizualna. W przypadku przeglądów pięcioletnich wskazane jest ich wykonanie z zastosowaniem metod badawczych dobranych odpowiednio do ocenianego obiektu budowlanego. Wydaje się, że nieodłącznym elementem takiego przeglądu powinna być diagnostyka określająca stan przynajmniej tych najbardziej narażonych na niekorzystne wpływy otoczenia elementów obiektu. Szczególnie predysponowane są do tego celu metody nieniszczące z uwagi na niezaprzeczalne zalety.

54 Metoda wizualna Podczas przeglądu obiektu budowlanego z reguły najczęściej stosowaną jest metoda wizualna między innymi dlatego, że nie jest kosztowna. W przypadku niewielkich obiektów o prostej konstrukcji, np. niskie budynki wznoszone metodami tradycyjnymi, często może być ona wystarczająca.

55 Metoda wizualna Natomiast w przypadku większych obiektów o konstrukcji bardziej złożonej (np. mostów, hal widowiskowych, budynków wysokich o konstrukcji szkieletowej monolitycznej, czy zespolonej) metoda wizualna może być przydatna jedynie w początkowej fazie wykonywania przeglądu.

56 Badania w diagnostyce Rzetelnie wykonany przegląd obiektu może się także zakończyć wnioskiem oceniającego o potrzebie wykonania dalszych bardziej szczegółowych badań, jeżeli on sam nie jest w stanie ich wykonać lub nie dysponuje specjalistyczną aparaturą. Wtedy, w zależności od ważności i stopnia skomplikowania problemu wykorzystane mogą zostać w diagnostyce jedna, lub kompleksowo, nawet kilka metod badawczych.

57

58

59 1. Metoda wizualna Ocena wizualna jest najprostszą i najczęściej stosowaną metodą badań obiektów budowlanych. Możemy do niej zaliczyć: - oględziny wzrokowe (okiem nieuzbrojonym), - badania wizualne: bezpośrednie, pośrednie.

60

61 Szczególnym rodzajem badań wizualnych pośrednich jest skanowanie laserowe 3D. Pozwala ono na szybkie, efektywne i dokładne pozyskanie spójnych i precyzyjnych danych przestrzennych (inwentaryzacji) pozwalających na zbudowanie komputerowego obrazu (modelu) realnie istniejącego obiektu

62

63 Metoda wizualna Skanowanie laserowe jest szczególnie przydatne i polecane podczas wykonywania przeglądów obiektów budowlanych o dużym znaczeniu historycznym, obiektów szczególnie ważnych, obiektów o trudno dostępnej do oceny konstrukcji, (np. kolektorów kanalizacyjnych, komór elektrowni wodnych, przekryć o dużej rozpiętości itp.). Porównując komputerowe modele 3D zinwentaryzowanego całego obiektu (lub pojedynczych elementów konstrukcji, np. przekrycia), wykonane w dowolnych odstępach czasu (np. 5-letnich) możliwa jest ocena postępujących deformacji obiektu jako całości lub poszczególnych jego fragmentów albo elementów.

64 2. Metoda odpowiedzi na impuls
Wykorzystywana jest przede wszystkim do: - lokalizacji braku zespolenia (delaminacji) warstw w podłogach betonowych, - wykrywania pustek pod płytami betonowymi i żelbetowymi ułożonymi na gruncie, - lokalizacji niejednorodności (honeycombing) w betonie wbudowanym w elementach.

65

66 Metoda odpowiedzi na impuls
W tej metodzie określane są (w każdym punkcie pomiarowym) wartości następujących parametrów: - średnia zmienność dynamiki drgań, - sztywność dynamiczna, - tempo zmienności dynamiki drgań, - iloczyn średniej zmienność i tempa zmienności dynamiki drgań - współczynnik wadliwości. Na tej podstawie sporządzane są „mapy” rozkładów tych parametrów.

67

68 3. Metoda impulsu elektrostatycznego
Wykorzystywana jest przede wszystkim do identyfikacji: - delaminacji w betonowych wielowarstwowych elementach płytowych, - głębokości pęknięć w elementach wykonanych z betonu, - grubości elementów betonowych przy jednostronnym dostępie, - rozwarstwień między podłożem betonowym a warstwą naprawczą, - pustek powietrznych w elementach wykonanych z betonu, - stref rozsegregowania się mieszanki betonowej w elementach wykonanych z betonu, - nieciągłości w wypełnieniu zaczynem kabli w elementach kablobetonowych.

69

70

71

72 4. Metoda tomografii ultradźwiękowej
Wykorzystywana jest przede wszystkim do identyfikacji: grubości dostępnych jednostronnie elementów wykonanych z betonu, stref rozsegregowania mieszanki betonowej w masywnych elementach wykonanych z betonu, wtrąceń, pustek powietrznych i innych miejsc, które mogą być albo puste albo wypełnione cieczą lub materiałem różniącym się gęstością od otaczającego go betonu.

73

74

75 5. Metoda radarowa Wykorzystywana jest przede wszystkim do określania lub wykrywania w dostępnych jednostronnie betonowych i żelbetowych elementach, zwłaszcza płytowych: - usytuowania prętów zbrojeniowych, - grubości, - rozwarstwień, - dużych pustek powietrznych, - rozległych wad, - wilgotności betonu.

76

77 zbrojenie

78 6. Metody badania korozji zbrojenia
Konieczność diagnozowania elementów i konstrukcji żelbetowych w warunkach polowych doprowadziła do powstania metod pomiarowych bazujących na analizie zjawisk towarzyszących procesowi korozji zbrojenia, a zwłaszcza na analizie procesów elektrochemicznych.

79

80

81 7. Metoda termowizyjna Wykorzystywana jest m.in. do: - jakościowej oceny przegród budowlanych w zakresie poprawności doboru izolacji cieplnej, - lokalizacji mostków cieplnych, - lokalizacji rozszczelnionych zespolonych zestawów szybowych w elewacjach budynków, - pomiaru wartości temperatury na powierzchni przegrody oraz wskazania obszaru jej występowania, - wykrywania miejsc i obszarów zawilgoconych.

82

83

84

85 8. Metody przydatne do oceny wilgotności
Zdecydowana większość dostępnych metod badawczych pozwala na punktowe określenie wilgotności; możliwe jest uzyskanie jedynie rozkładów dyskretnych, na przykład metodą bezpośrednią suszarkowo-wagową. Metody pośrednie umożliwiają określenie wilgotności na powierzchni badanego elementu lub w jego strefie przypowierzchniowej tylko do głębokości kilku lub kilkunastu centymetrów. Metody te wymagają skalowania.

86 W rzetelnym wykonaniu przeglądu obiektu budowlanego bardzo pomocne jest zastosowanie metod badawczych, dobranych odpowiednio do ocenianego obiektu. Metody badawcze przydatne podczas wykonywania przeglądów i badań obiektów budowlanych zasadniczo można podzielić na niszczące, seminieniszczące i nieniszczące. Szczególnie przydatne do tego celu są metody nieniszczące.

87 Podsumowanie przeglądu
Właściciel lub zarządca jest obowiązany prowadzić dla każdego budynku oraz obiektu budowlanego nie będącego budynkiem, którego projekt był objęty obowiązkiem sprawdzenia wynikającym z regulacji art. 20 ust. 2 ustawy, książkę obiektu budowlanego. Wzór książki i sposób jej prowadzenia określone zostały w Rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 3 lipca 2003 r. w sprawie książki obiektu budowlanego ( Dz. U. Nr 120, póz. zm. Nr 1134 )

88 Wpisy do książki obejmują:
1) podstawowe dane identyfikujące obiekt: rodzaj obiektu i jego adres, właściciela, zarządcę - nazwę lub imię i nazwisko, protokół odbioru obiektu - numer i datę sporządzenia, pozwolenie na użytkowanie obiektu - nazwę organu wydającego, numer i datę wydania, zmianę właściciela lub zarządcy - numer i datę protokołu przejęcia obiektu, wpis o zamknięciu książki, datę jej założenia;

89 Wpisy do książki obejmują:
2) dane ogólne o obiekcie wraz z wykazem dokumentacji, w tym dokumentacji technicznej przekazanej zarządcy (właścicielowi) przy zakładaniu książki; 3) plan sytuacyjny obiektu z zaznaczonymi granicami nieruchomości, określający również usytuowanie miejsc przyłączenia obiektu do sieci uzbrojenia terenu oraz armatury lub urządzeń przeznaczonych do odcięcia czynnika dostarczanego za pomocą tych sieci, a w szczególności gazu, energii elektrycznej i ciepła; 4) protokoły okresowych kontroli i badań oraz przeprowadzonych remontów i przebudowy obiektu.

90 Warunki, które mają zapewnić utrzymanie stanu technicznego obiektu (budynku) na poziomie zapewniającym bezpieczeństwo ludzi i mienia w okresie jego użytkowania: 1) ochronę zdrowia i życia ludzi w jego pomieszczeniach i obrębie, 2) utrzymanie wymaganego stanu estetycznego, 3) zgodne z przeznaczeniem obiektu użytkowanie jego pomieszczeń oraz urządzeń z nim związanych, ochronę uzasadnionych interesów osób trzecich, określa m.in.: Ustawa Prawo budowlane (a projekt jej nowelizacji znacznie zaostrza i precyzuje te przepisy), rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r. w sprawie warunków technicznych użytkowania budynków mieszkalnych oraz rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

91 BEZPIECZEŃSTWO UŻYTKOWANIA BUDYNKÓW
(warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich użytkowanie - Dział VI i VII) Budynki i urządzenia z nimi związane powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób zapewniający w razie pożaru m.in. ograniczenie rozprzestrzeniania się ognia i dymu, możliwość ewakuacji ludzi, a także uwzględniający bezpieczeństwo ekip ratowniczych.

92 Stosując przepisy bezpieczeństwa pożarowego zawarte w rozporządzeniu Ml w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, należy jednocześnie uwzględniać przepisy odrębne dotyczące ochrony przeciwpożarowej określające w szczególności: zasady oceny zagrożenia wybuchem i wyznaczania stref zagrożenia wybuchem, warunki wyposażania budynków lub ich części w instalacje sygnalizacyjno-alarmowe i stałe urządzenia gaśnicze, zasady przeciwpożarowego zaopatrzenia w wodę, wymagania dotyczące dróg ewakuacyjnych.

93 Instrukcja bezpieczeństwa pożarowego
warunki ochrony przeciwpożarowej, wynikające z przeznaczenia obiektu, sposobu użytkowania, prowadzonego procesu technologicznego i jego warunków technicznych, w tym zagrożenia wybuchem, sposób poddawania przeglądom technicznym i czynnościom konserwacyjnym stosowanych w obiekcie urządzeń przeciwpożarowych i gaśnic, sposoby postępowania na wypadek pożaru i innego zagrożenia, sposoby wykonywania prac niebezpiecznych pod względem pożarowym, jeżeli takie prace są przewidywane, sposoby praktycznego sprawdzania organizacji i warunków ewakuacji ludzi, 6) sposoby zaznajamiania użytkowników obiektu z treścią przedmiotowej instrukcji oraz z przepisami przeciwpożarowymi.

94 Właściciel lub zarządca obiektu zawierającego strefę pożarową przeznaczoną dla ponad 50 osób, będących jej stałymi użytkownikami, powinien co najmniej raz na 2 lata przeprowadzać praktyczne sprawdzenie organizacji oraz warunków ewakuacji; powinien również powiadomić właściwego miejscowo komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej o terminie przeprowadzenia takich działań, nie później niż na tydzień przed ich przeprowadzeniem

95 Znaki ewakuacyjne Właściciele, zarządcy lub użytkownicy budynków oraz placów składowych i wiat oznakowują, znakami zgodnymi z Polskimi Normami dotyczącymi znaków bezpieczeństwa, między innymi drogi ewakuacyjne (z wyłączeniem budynków mieszkalnych) oraz pomieszczenia, w których w myśl przepisów techniczno- budowlanych wymagane są co najmniej 2 wyjścia ewakuacyjne, w sposób zapewniający dostarczenie informacji niezbędnych do ewakuacji.

96 Zapewnienie bezpieczeństwa i możliwości ewakuacji osobom przebywającym w budynku, obiekcie lub na terenie oraz ustalenie sposobu postępowania na wypadek pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia jest jednym z podstawowych obowiązków właściciela, zarządcy, użytkownika obiektu (art. 4 ustawy o ochronie przeciwpożarowej).

97 Podziękowanie Serdecznie dziękuję Panu Profesorowi Jerzemu Hoła Dziekanowi Wydziału Budowlanego na Politechnice Wrocławskiej za udostępnienie materiału zdjęciowego, systematyki metod badawczych i przykładów wykorzystania tych metod w diagnostyce obiektów budowlanych.

98 Podziękowanie ….. a Państwu dziękuję za uważne wysłuchanie mojego wykładu Warszawa 26 stycznia 2014 roku