MOTYWACJA UCZENIE SIĘ.

Prezentacja na temat: "MOTYWACJA UCZENIE SIĘ."— Zapis prezentacji:

1 MOTYWACJA UCZENIE SIĘ

2 Prędzej czy później okazuje się, że ci, którzy wygrywają to ci, którzy myślą, że mogą wygrać. Richard Bach  

3 Wszyscy przychodzimy na świat z wrodzoną ciekawością badacza i potrzebą udoskonalania. Każde dziecko ma wrodzone pragnienie zdobywania wiedzy. Dzieci idą do szkoły podekscytowane. Cieszą się, że nauczą się czytać i pisać, że będą poznawać świat. Badania wykazały, że zamiłowanie do nauki u dzieci obniża się stale od trzeciej klasy szkoły podstawowej. Początkowo naukę postrzegają jako ekscytująca szanse rozwoju, która pobudza ich do działania. Z czasem nauka staje się dla nich mozolną praca, przestaje im sprawiać przyjemność. Większość ludzi uważa się, że motywacja jest czymś wrodzonym, danym nam od urodzenia. Jak twierdzą psycholodzy, w rzeczywistości motywacja jest w dużej mierze nabywana w trakcie rozwoju człowieka.

4 TECHNIKI I FORMY WZMACNIANIA

5 W uczeniu się czynniki nieobojętne a towarzyszące bodźcom lub zachowaniom jednostki nazywa się wzmocnieniami. Posługując się nimi jako systemem, możemy oddziaływać na motywację w nauczaniu, stosownie do potrzeb nasilać ją lub osłabiać, a ponadto ukierunkować działania na pożądane tory. Wyróżnia się: - wzmocnienia dodatnie (formy wzmacniania pozytywnego) – zmierzają do utrwalenia pożądanych zachowań za pomocą pochwał i nagród, - wzmocnienia ujemne (formy wzmacniania negatywnego) – służą do zaniechania zachowań niepożądanych poprzez stosowanie kar.

6 Przykładowe techniki wzmacniania

7 1. Technika bezpośredniej gratyfikacji – polega na sygnalizowaniu swego zadowolenia z racji poczynionych postępów w zachowaniu lub nauce. Odbywa się to zazwyczaj przez wyrażenie pochwały i uznania. Takie wzmocnienia spełniają 2 funkcje: zwracają uwagę na poprawne wykonanie poleceń zachęcają do dalszego ich respektowania. (...) W początkowym okresie wzmocnienia zaleca się nagradzanie w przypadku każdorazowego pojawienia się pożądanych zachowań. Z czasem jednak, w miarę coraz częstszego powtarzania się tych zachowań, należy stopniowo ograniczać wzmocnienia pozytywne, aby dzieci przestały traktować powierzone im zadania wyłącznie instrumentalnie, czyli jako środek zaspokajania potrzeby uznania lub bycia dostrzeganym przez dorosłych. Postuluje się też zrezygnowanie z czasem z nagradzania materialnego, na rzecz pochwał lub innych oznak uznania (...). 

8 2. Technika zawierania kontraktu – zakłada podpisanie lub ustne zawarcie umowy(kontraktu), co do określonych postępów w zachowaniu bądź nauce określa zadania i obowiązki, jakie wychowanek powinien spełnić oraz warunki i sposób gratyfikacji za wykonanie zobowiązań objętych umową. Ważne jest aby liczyć się z realnymi możliwościami spełnienia wynikających z niego zobowiązań. Nie należy również oczekiwać następującej, lecz stopniowej poprawy w zachowaniu. Zakład rozpoczynać od łatwo dającej się przezwyciężyć wady lub słabości.  3. Technika słownego napominania – polega na dyskretnym i życzliwym zwracaniu się do wychowanków w sprawie ich zachowania nieaprobowanego przez wychowawcę bądź nauczyciela. Jest to napomnienie udzielane w tonie spokojnym i rzeczowym, a więc bez cienia sarkazmu, wyniosłości lub mentorstwa. Należy uważać, aby dziecka nie zawstydzić.

9 „Moje dziecko nie chce się uczyć, co mam robić?!”

10 To pytanie, z którym często zwracają się rodzice, prosząc o pomoc
To pytanie, z którym często zwracają się rodzice, prosząc o pomoc. Ich dziecko nie chce odrabiać prac domowych i czytać lektur, zbiera jedynki, wagaruje. Nikt nie rodzi się prymusem. Umiejętności i postawy potrzebne do osiągania sukcesów w szkole dziecko opanowuje (lub ich nie opanowuje) już w pierwszych latach życia. Przygotowanie do roli ucznia rozpoczyna się bardzo wcześnie, a pierwszymi nauczycielami są rodzice, rodzeństwo, dziadkowie, niania. Każde dziecko ma naturalną motywację do uczenia się i czerpie radość z opanowywania nowych umiejętności. Jest ciekawe świata, co łatwo zauważyć w niezliczonych pytaniach, które najczęściej zaczynają się od dlaczego? po co? jak? Często dzieci zaczynają tracą pasję poznawczą. Słabnie entuzjazm do uczenia się wciąż nowych rzeczy. Dzieje się tak zwłaszcza, gdy zaczyna się nauka w szkole. W dużej mierze od rodziców zależy jak dziecko poradzi sobie w nowym środowisku oraz czy będzie miało motywację do nauki. 

11 KILKA WSKAZÓWEK DLA WSZYSTKICH – JAK SIĘ UCZYĆ ?
Każdy z nas ma sześć wiernych „sług”, którym zawdzięcza swoją wiedzę. Nazywają się oni: Kto, Kiedy, Dlaczego, Co, Jak, Gdzie?

12 KTO się będzie uczył? Ja! DLACZEGO? Bo to ważne dla mojej przyszłości! KIEDY? Codziennie po troszeczku. Jeżeli przez kilka dni nic nie robimy, materiał się spiętrza, trzeba sporo nadrabiać i to wszystko staje się nieprzyjemne. Trzeba sobie tak zorganizować czas, aby zrobić wszystko związane ze szkołą i żeby został jeszcze czas na inne zajęcia. GDZIE? Gdzie chcesz, gdzie ci wygodnie, gdzie najlepiej się skupisz. CZEGO się uczyć? Lepiej określać sobie, co się chce osiągnąć niż wyznaczać czas, jaki się poświęci danemu przedmiotowi. Dobrze jest przeplatać mniej interesujące przedmioty z tymi, które nas interesują. JAK się uczyć? Wyrabiać w sobie samodyscyplinę i robić we właściwym czasie to, co się musi zrobić.

13 DEKALOG UCZENIA SIĘ

14 Właściwa pora Między 13 a 15 gwałtownie spada koncentracja, dlatego nie odrabiaj lekcji zaraz po powrocie ze szkoły. Co minut rób przerwy (lepiej kilka krótkich niż jedną dłuższą) – napij się czegoś, posłuchaj muzyki. Skoncentruj się na tym, czego masz się nauczyć. Powiedz sobie wyraźnie: „Teraz będę się uczyć” i wytrwaj w tym postanowieniu. Wyznacz sobie nagrodę za punktualne rozpoczęcie i zakończenie pracy. Bądź zainteresowany tym, czego się uczysz. Lepiej pamiętamy to, co nas ciekawi. 2. Przyjazna atmosfera Zadbaj oto, aby przestrzeń wokół Ciebie była zorganizowana w przyjazny dla Ciebie sposób - wywietrz pokój, zadbaj o właściwe oświetlenie pomieszczenia w którym się uczysz.

15 3. Skojarzenia Najtrudniejszy materiał możesz łatwiej przyswoić dzięki kojarzeniu wiadomości z obrazami np. z fizyki – pojęcie „ciepłe powietrze jest lżejsze niż zimne” należy powiązać z balonem, który napompowany takim powietrzem leci w górę. Ucząc się, staraj się kojarzyć nową wiedzę z wiadomościami już przyswojonymi. Szukaj śmiesznych skojarzeń. Ułatwia to zapamiętywanie. Podczas nauki nie zapominaj o tworzeniu wierszyków i rymowanek. Są pomocne w zapamiętywaniu wielu szkolnych wiadomości. 4. Bardzo ważne – urozmaicenia Nie wolno zbyt długo koncentrować się na jednym temacie. Najlepiej „skakać” po przedmiotach (np. po matematyce historia, później przyroda).

16 5. Porządek W bałaganie zbyt wiele czasu traci się na szukanie potrzebnych rzeczy. 6. Wszystkimi zmysłami Wykorzystuj wszystkie możliwe „kanały” ( wzrok, słuch, dotyk ). Ucząc się używaj słuchu, wzroku i ręki – uważnie czytaj, głośno powtarzaj, pisz albo rysuj. Ucząc się, wybieraj ważne informacje, rób notatki, podkreślaj najważniejsze fragmenty na kolorowo. 7. Zawsze planowo Zapisuj w kalendarzu wszystkie terminy klasówek, referatów, egzaminów itp. Warto także zaznaczać terminy dyskotek, urodzin, koncertów itp. Aby uniknąć zbitki: wieczorem impreza, a następnego dnia klasówka. Bardzo ważne jest planowanie nauki: jakie mam jutro lekcje? Co mam zadane z tych przedmiotów? Co jeszcze mam na jutro przygotować?

17 8. Powtórki Powtórz materiał po klasówce. Nie ma lepszego sposobu na ugruntowanie wiedzy. Ucz się ze zrozumieniem. Najlepiej powtarzaj przeczytany materiał własnymi słowami. Najłatwiej zapamiętujemy początek i koniec jakiegoś materiału, najtrudniej środek. 9. Koncentracja Musisz całą swoją uwagę skupić na tym, co chcesz wbić do głowy. Nie możesz podczas nauki myśleć o setkach różnych spraw. To naprawdę ważne! 10. Zgrana paczka Jeśli w klasie psują się stosunki, pogarszają się także wyniki w nauce. W takich sytuacjach najlepiej byłoby wydobyć na światło dzienne powód konfliktu i szybko się z nim uporać. Wśród przyjaciół łatwiej się uczyć, a energię lepiej zużyć na pracę, niż na spory.

18 Jak zdać maturę z matematyki?

19 Do poczytania: B. Mc.Combs – „Uczeń trudny jak skłonić go do nauki” D. Stipek, K. Seal – „Jak nakłonić dziecko do nauki?” G. W. Green – „Jak pomagać dziecku w nauce”. A. Faber, E. Mazlish – „Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w domu i w szkole”. Anna Michalska – „Jak nakłonić dziecko do nauki?”