Olga Boznańska Kraków Paryż 1940

Prezentacja na temat: "Olga Boznańska Kraków Paryż 1940"— Zapis prezentacji:

1 Olga Boznańska Kraków 1865 - Paryż 1940

2 Mimo doskonałego wykształcenia i ogromnego talentu, a co za tym stoi zasłużonych sukcesów na międzynarodowych wystawach malarskich życie Olgi Boznańskiej okazało się dla niej samej pasmem osobistych nieszczęść i porażek. Z czego największym bodaj bólem było zupełne niedocenianie je twórczości przez rodzimą publiczność. Urodziła się w Krakowie jako córka inżyniera i spolszczonej Francuzki. Rodzice zadbali o odpowiednie wykształcenie Olgi i jej siostry Izabeli zarówno w kierunku ich uzdolnień jak i ogólnym, dzięki czemu artystka władała biegle kilkoma językami. Z racji płci nie mogła podjąć nauki na Akademii Sztuk Pięknych, dlatego jej edukacja artystyczna ograniczała się do indywidualnych, prywatnych lekcji u artystów. W Polsce byli to Kazmierz Pochwalski i Adrian Baraniecki. Od 1896 roku Boznańska kształciła się z kolei w Niemczech, w Monachium m.in. u Karola Krichendorfa i Wilhelma Durra. Tam wynajęła swą pierwszą pracownię i otrzymała pierwsze zamówienia, także tam jej sztuka rozwinęła się znacząco dzięki studiom najwybitniejszych artystów współczesnych. W 1898 roku artystka przenosi się do Paryża, gdzie mieszkać będzie do śmierci. Na pobyt w Paryżu przypada okres największej pomyślności artystycznej i materialnej artystki. Jej prace były nagradzane na wystawach na całym świecie, Societe Nationale des Beaux-Arts w 1904 roku zaliczył ją w grono swych członków, a w 1910 roku otrzymała Francuską Legię Honorową. Jakby w kontraście do tych honorów jej sztuka w Polsce nie zdobyła nigdy szacunku i zrozumienia wśród szerszego grona odbiorców, ani większych wyróżnień, co artystka, bardzo związana z ojczyzną przeżywała jako osobista porażkę. Zagranicznym nagrodom towarzyszył szeroki potok zamówień na jej prace, które zamawiały rządy szeregu państw, dwory monarsze i osoby prywatne. Jednak już w latach trzydziestych XX wieku popularność dzieł artystki zaczęła maleć. Do tego stopnia, że w 1934 roku powstał w Polsce honorowy komitet "Opieki nad Boznańską", który zabiegając o zamówienia jej obrazów ze strony państwa polskiego wspierał artystkę znajdującą się już wtedy w ciężkiej sytuacji, a w 1938 roku odniosły skutek zabiegi komitetu o odznaczenie artystki Orderem Polonia Restituta. Ostatnim wielkim wyróżnieniem dla Olgi Boznańskiej było Grand Prix na Expo w Paryżu w 1937 roku w dziedzinie malarstwa. Coraz gorzej miała się sama artystka osłabiona pasmem tragedii z jakim przyszło jej się kolejno zmierzyć - śmiercią ojca, zerwanymi zaręczynami, ciężką chorobą psychiczną siostry, a w końcu jej samobójczą śmiercią. Nie bez znaczenia dla stanu zdrowia malarki była także inwazja faszystowskich Niemiec na Polskę i upadek ojczyzny. Ciężką sytuację finansową poniekąd spowodowała także dobroć jej serca, która kazała wspierać każdego proszącego ją o pomoc, nie bacząc na ewentualny zwrot tejże pomocy, przez co nierzadko była wykorzystywana przez takich, którzy jej pomocy wcale nie potrzebowali. Zmarła w Paryżu w biedzie i zapomnieniu. Malowała głównie portrety, studia figuralne, kwiaty, pejzaże i wnętrza. Indywidualny styl malarski Olgi Boznanskiej był wynikiem swobodnej interpretacji zasad impresjonizmu, z którego przejęła rozjaśnioną gamę barwną, miękki, roztopiony w szaromglistej atmosferze rysunek i fakturę obrazu, zachowując koloryt lokalny.

3 Zabudowania miejskie I. 1885. Olej na płótnie.

4 Portret kobiety (Cyganka). 1888. Olej na płótnie

5 Imieniny babuni. 1889. Olej na płótnie.

6 Kwiaciarki. 1889. Olej na płótnie

7 Srebrzysta dziewczynka. Ok. 1890. Olej na tekturze.

8 W pracowni. Po 1890. Olej na płótnie.

9 Macierzyństwo. 1902. Olej na płótnie.

10 Portret Stanisława Wyspiańskiego. 1905. Olej na płótnie. Muzeum im
Portret Stanisława Wyspiańskiego Olej na płótnie. Muzeum im. prof. S. Fischera w Bochni.

11 Wnętrze pracowni artystki w Krakowie. 1906. Olej na tekturze

12 Wnętrze paryskiej pracowni. 1908. Olej na tekturze.

13 Portret młodej kobiety w bieli. 1912. Olej na tekturze.

14 Martwa natura z wazą. 1918. Olej na tekturze

15 Kwiaty. Po 1930. Olej na płótnie.

16 Autoportret. ? Galeria Obrazów, Lwów.

17 Portret dziewczynki. ? Olej na tekturze. 56,5 x 47 cm. Własność prywatna.