MARTA OBUCH DIABELSKA EWOLUCJA 288 stron ISBN

Prezentacja na temat: "MARTA OBUCH DIABELSKA EWOLUCJA 288 stron ISBN"— Zapis prezentacji:

1

2 MARTA OBUCH DIABELSKA EWOLUCJA 288 stron ISBN 978-83-7495-679-6
Format 125 x 205 mm Oprawa broszurowa Cena detaliczna 29,90 zł

3 Diabelska ewolucja to awanturnicza wyprawa do Afryki
SPAKUJCIE PLECAK! Diabelska ewolucja to awanturnicza wyprawa do Afryki W upalnym zakątku doliny Suguty, zwanym Kotłem Diabła, międzynarodowa grupa naukowców poszukuje kości praczłowieka. Na skutek zabawnego zbiegu okoliczności trafia tam wybierająca się w zupełnie innym kierunku Lutka i... niespodziewanie dla samej siebie zostaje „żoną” Cezarego, tyleż bezczelnego co uroczego genetyka, który nie pamięta imion poznawanych kobiet. Różne temperamenty sprawiają, że tych dwoje żyje ze sobą jak pies z kotem. Jednoczą jednak siły, by rozwikłać zagadkę śmierci obozowego kucharza i odnaleźć zaginioną kość gnykową sprzed 1,6 miliona lat. Ich bezpieczeństwu zagraża tajemnicza, religijna sekta Mungiki, a z ust pewnego starca padają słowa przepowiedni, do spełnienia której nie można dopuścić. Jak zakończy się ta historia?

4 Marta Obuch jest autorką komedii kryminalnych Precz z brunetami
Marta Obuch jest autorką komedii kryminalnych Precz z brunetami! i Odrobiny fałszerstwa. Jako osoba ciesząca się poczuciem humoru, świadomie zadecydowała o wyborze gatunku: „Autor żyje w świecie, który tworzy. Chcę stworzyć taki świat, w którym spędzanie kilku godzin dziennie będzie dla mnie przyjemnością i wyzwaniem”. Diabelska ewolucja zrodziła się z fascynacji Marty Obuch nauką o powstaniu człowieka i Afryką – kolebką ludzkości. Zamieszczone w materiale zdjęcia zostały wykonane przez Agnieszkę Dejnak ze Studia Fotograficznego KASZMIR

5 DLACZEGO EWOLUCJA? Przygotowania do książki i jej napisanie zajęło autorce rok. Był to rok poświęcony na zgłębianie pasji, jaką jest dla niej paleoantropologia. Jednak Diabelska ewolucja to komedia kryminalna, a nie podręcznik akademicki, a treści naukowe są tu jedynie pretekstem i ciekawym tłem. Swój stosunek do teorii Darwina pisarka nazywa rozsądnym. Jak każdą teorię i tę należy przefiltrować przez siebie...

6 ZAPROSZENIE NA WYPRAWĘ
Książka pachnie Afryką, mieni się kolorami. Opowieść prowadzi nas do północnej Kenii, a konkretnie nad owiane złą sławą jezioro Logipi. Rumowiska skał, węże, skorpiony, stożki wulkanów na tle pomarańczowego horyzontu i tubylcy żyjący w zgodzie z rytmem natury. Towarzysząc Lutce i Cezaremu, możemy utknąć na płaskiej jak patelnia pustyni Chalbi, wykąpać się w jeziorze Turkana (uwaga na krokodyle!) czy odwiedzić Mombasę.

7 AFRYKAŃSKIE SPOTKANIA
Dzięki tej powieści Marta Obuch poznała wielu ciekawych ludzi. O szczegółach życia w Kenii dowiadywała się z pierwszej ręki. Pomagali jej m.in. podróżnicy Katarzyna i Krzysztof Lipińscy oraz pewien franciszkanin mieszkający na stałe w Nairobi. Prawdziwą niespodzianką było dla niej poznanie w Muzeum Historii Naturalnej światowej sławy paleoantropologa, Christophera Stringera. Rozmowa z nim sprawiła jej wielką radość.

8 JAK PIES Z KOTEM Prototypem głównego bohatera jest jeden ze znajomych pisarki. Co prawda w rzeczywistości Cezary wykonuje zupełnie inny zawód, ale charakter... Obwieś z niego. I szelma. To uroczy, choć irytująco bezczelny przystojniak, któremu nie oprze się żadna kobieta. Czy na pewno żadna? Lutka walczy dzielnie, dlatego w przyprószonej solą dolinie Suguty dochodzi do licznych wyładowań elektrycznych...

9 PRZECZYTAJ FRAGMENT! Budząc się skoro świt, Lutka poczuła na swoim brzuchu… czyjąś nogę! A taka noga waży. Chociaż nogi bywają różne. Tak jak mężczyźni. Na przykład noga Roberta była z rodzaju pneumatycznych – lekka jak u wróbelka. I upierzona. Nie tak jak ta: gładka, ale masywna. Twarda. Miło było jej dotykać. Tak, Cezary ma fajne nogi. I uda. I… – Wynochaaa! – Z siłą, o jaką by siebie nie podejrzewała, odrzuciła seksowną kończynę w nieokreśloną dal. Na tak gwałtowną reakcję Cezary skrzywił się z niesmakiem i zionął na dzień dobry odorem chmielu. – Śpij, dziecino – wymamrotał i otworzył niezbyt przytomnie czarne oko. Nie rozumiał, o co ten krzyk. – Się nie rozpychaj. – Jakie się nie rozpychaj?! Ja cię wywaliłam! Ja zamknęłam drzwi na klucz! Zabarykadowałam! – Barykady… – ziewnął. – Wszyscy mają ten sam… Tenten… – Klucz?! – Kluuuuucz. – Przeciągnął się. – Pożyczyłem od profesora. Kurde, trzeba by chyba wstawać. Która na osi? Godzina która? – Siódma – odpowiedziała naburmuszona. Nie, nie. Wczorajszego zdarzenia absolutnie nie zamierzała omawiać. Nie miała też obowiązku być miła. A jak się postara, będzie po prostu obojętna. Żadnego wypytywania. Po co zdradzać, że jej zależy. Zresztą z tym zależeniem… Afryka się nie rozpadnie, kiedy ona spędzi resztę wakacji gdzie indziej. Dalej będzie duszno, muchy masowo nie wyzdychają, a Suguta nie wyleje. I dobrze. A piękny i próżny Cezary niech się przeciąga, aż mu gacie pękną. W kroku! – Późno, cholera – sapnął z niechęcią, również pomijając temat nocnych wydarzeń. – Ty lepiej skocz, maleńka, na taras i znajdź mi w tym majdanie szczoteczkę do zębów. Siódma… A tak fajnie się spało. – Komu się spało, temu się spało. Szczoteczkę wsadź sobie w… ucho. Wylatuję dzisiaj – oznajmiła szybko, bacznie obserwując jego reakcję. Jednak w ukrywaniu emocji Czarek był mistrzem. Na spalonej słońcem twarzy nie pojawił się nawet cień jakiegokolwiek uczucia, co odnotowała z pewnym żalem. – A to dlaczego? – w końcu jednak przemówił, a Lutka zamarła. Przeczesał odruchowo dłonią włosy, poczym zaszczycił ją spojrzeniem. Bardzo przytomnym spojrzeniem. – Dlaczego w ucho?

10 W KSIĘGARNIACH Precz z brunetami! Odrobina fałszerstwa
Wszystko przez brunetów! Madzia ma do nich wyjątkowe szczęście. Najpierw z jej mieszkania znika w tajemniczych okolicznościach jeden z nich, później w życiu bohaterki pojawia się kolejny ciemnowłosy przystojniak. Tu nikt nie jest tym, kim wydaje się być. No, chyba że pewien blondyn, który wie o wiele więcej, niż się do tego przyznaje. Dzięki mężczyznom i swojej rozbrajającej naiwności Madzia znajduje się nagle w samym centrum przestępczej afery, którą usiłuje rozplątać w zupełnie nietypowy sposób. Nawet nie podejrzewa, że... Odrobina fałszerstwa W domu aukcyjnym, gdzie pracuje Jola, zaczynają się dziać rzeczy co najmniej tajemnicze. A wszystkie dotyczą obrazów Justyna Pracza. Czy cenne płótna pozostaną przy swoich właścicielach? Niepokój Joli podziela Jacek – sympatyczny młodzieniec ze sklepu z antykami, ubrany może niezbyt gustownie, ale ceniący sztukę. Jola musi podjąć ważne decyzje, od których zależeć będzie przyszłość wielu osób. Nie zawaha się przed niczym! Czy seksowny gorset i kajdanki okażą się skuteczną bronią w walce o dzieła sztuki? A może Jola powinna zostać złodziejką? Odpowiedzi udzieli skrząca się humorem, pachnąca terpentyną, a także wyrafinowanymi damskimi perfumami książka Marty Obuch.

11 OPINIE Grzegorz Kozłowski, redaktor portalu wp.pl:
Grzegorz Kozłowski, redaktor portalu wp.pl: (...)To jeden z tych kryminałów, w których wciągnięci w przestępczą bądź co bądź intrygę bohaterowie tryskają bez przerwy humorem, nie są przerażeni, angażują się w ciemną sprawę, podążając bez oporu za różnymi pomysłami autorki. Jakby byli świadomi tego, że jest to tylko książka, ładnie uszyty kryminał. Na koniec dodać należy, że ów „sposób pisania” jest przecież sposobem tworzenia kryminału i że właśnie od tej strony, od strony konwencji ostatecznie zobaczyć należy powieść Marty Obuch. Do wszystkich wcześniejszych uwag należy więc dodać, że nie jest to książka, która by jakoś ową konwencję przekraczała, twórczo modyfikowała czy rozciągała. (...) Jest to raczej dobrze wykonana robota, sprawnie napisana książka, której Autorka wcale nie ma zamiaru uciekać od porównań z wcześniejszymi tego typu dokonaniami na polskim gruncie (patrz liczne porównania do Chmielewskiej). Tomasz Daniel Dobek, redaktor Portalu Kryminalnego: Lekkość tej komedii kryminalnej jest konsekwentna, autorka nie ma rozbuchanych pretensji ani aby nauczać, ani moralizować (feminizm jest tu na szczęście buffo), ani straszyć. Chce bawić. Bawić sztubackim romansem, kryminalną łamigłówką. (...). Lekkość podbija naturalny, swobodny język, Obuch nie boi się „dziamdziowatości” ani „kibelków”. (...). Najważniejsze zaś w tym wszystkim to, że osobiście nie należę do kobiecego targetu tej prozy i dystans pozwolił mi na obiektywność. I nie widziałem tu sztuczności, a naturalną zabawę postaciami, narracją, zgrywą. Bez udawania i zjadania „pochmielowskiego” ogona.  Leszek Bugajski, Newsweek Polska Wreszcie jednak doczekaliśmy się autorek śmiało i odważnie podążających śladem Chmielewskiej. Zarówno Marta Obuch, jak i Maja Kotarska nie ukrywają – bo to niemożliwe – pokrewieństw z tym, co pisze autorka Zapalniczki. (...) Podobieństw pomiędzy tym, co piszą literackie córki, z tym, co wydała ich literacka matka, można wskazać wiele. Dorota Koman, Pytanie na śniadanie, TVP 2 Bałam się, że Joanna Chmielewska nie doczeka się następczyni – tymczasem kiedy już straciłam nadzieję na dobrą (i tak dowcipną jak Mistrzyni, a w dodatku równie kobiecą) powieść kryminalną z wątkiem romansowym, przeczytałam Precz z brunetami! i z radością stwierdziłam, że odtąd będę sięgać po książki Marty Obuch – tak jak niegdyś po Chmielewską.

12 ZAPRASZAMY NA SPOTKANIA Z MARTĄ OBUCH!
19 maja 2009, wtorek, godzina 18.00 Miejska Biblioteka Publiczna, ul. Warszawska173, Mińsk Mazowiecki (pałac nad rzeką Srebrną) spotkanie poprowadzi Dariusz Mól, fragmenty przeczytają autorka i prowadzący 20 maja 2009, środa, godzina 17.30 Książnica Polska, Plac Jana Pawła II 2/3, Olsztyn 21 maja 2009, czwartek, godzina 18.00 EMPiK, Nowy Świat 15/17, Warszawa 22 maja 2009, piątek godzina 54. Międzynarodowe Targi Książki, PKiN w Warszawie, stoisko 414, sektor D godzina 18.00 Bielański Ośrodek Kultury, ul. Goldoniego 1, Warszawa spotkanie poprowadzi Gerard Położyński, fragmenty przeczyta Ewa Gorzelak 23 maja 2009, sobota, godzina

13 ul. Bagatela 10 m. 3, 00-585 Warszawa
Dział Marketingu ul. Bagatela 10 m. 3, Warszawa tel. (022) , (022)