Biuletyn informacyjny dla rodziców dzieci nauczanych indywidualnie

Prezentacja na temat: "Biuletyn informacyjny dla rodziców dzieci nauczanych indywidualnie"— Zapis prezentacji:

1 Biuletyn informacyjny dla rodziców dzieci nauczanych indywidualnie
BEZ GRANIC Biuletyn informacyjny dla rodziców dzieci nauczanych indywidualnie (…i nie tylko) wrzesień / październik Nr 1 Drodzy rodzice! Niedawno rozpoczął się nowy rok szkolny, a wraz z nim wiele nowych, czasami niespodziewanych zmian. A oto kolejna z nich. Oddajemy w Wasze ręce pierwszy numer biuletynu, który ma spełniać rolę informatora, ale być także pewnego rodzaju pośrednikiem pomiędzy nauczycielami a rodzicami. Chcemy podzielić się swoją wiedzą, wskazać osoby czy instytucje, w których możecie szukać pomocy; poruszać tematy związane z edukacją, stymulacją, a także zabawą i opieką nad dzieckiem niepełnosprawnym. Zakładamy, że i Wy, Drodzy Rodzice, będziecie współtworzyć tą gazetkę, proponując tematy, które Was interesują. Zapraszamy także do podzielenia się z innymi swoimi spostrzeżeniami, uwagami dotyczącymi zabawy i pracy, radości i problemów, pojawiających się w codziennych kontaktach z Waszymi dziećmi. My wszyscy, redagujący pismo, jesteśmy otwarci na rozmaite sugestie. Będziemy starali się dokonać wszelkich starań, aby gazetka spełniała Wasze oczekiwania. Rozmawiając z nauczycielami, którzy odwiedzają Wasz dom, wyraźcie swoje uwagi (także te krytyczne), co do naszego biuletynu. Uważamy bowiem, iż właśnie czytelnicy, swoimi propozycjami mogą wpływać na zamieszczane kręgi tematyczne. Pamiętajmy! Zarówno Wy, Rodzice, jak i my, nauczyciele dążymy do przekraczania granic, jakie przed naszymi dziećmi postawiło życie. W imieniu nauczycieli: DorotaKurkiewicz 1 DALEJ

2 W cztery oczy... Zacznę od wyrażenia mojego uznania dla Państwa, jako rodziców zmagających się z jakże trudnym niejednokrotnie rodzicielstwem. Mając na uwadze Państwa zmęczenie obcowaniem z nie w pełni sprawnym dzieckiem, pragnę zachęcić Was, Drodzy Rodzice, do spędzania jak najwięcej czasu ze swoimi pociechami. Już sama sposobność patrzenia na swoje dziecko, gdy jest wesołe, rozluźnione, gdy nie jest stawiane wobec wymagań, którym nie potrafi sprostać, ma działanie terapeutyczne. Namawiam Rodziców do tego, by uwrażliwili się na potrzeby swoich dzieci i ich upodobania, pozostawiając w cieniu osiągnięcia. Potrzeby te dotyczą miłości, harmonii, spokoju, radości, ładu i różnych form aktywności. Można to osiągnąć poprzez przyglądanie się i obserwowanie ich zachowań oraz konfrontację z własnymi odczuciami. Wspólne bycie ze sobą, spędzanie czasu, buduje więź między rodzicami i dzieckiem. Forma „owocnego bycia razem” może być dowolna. Dla dziecka istotna jest bowiem sama obecność rodziców współdziałającym z nim. W naszej gazetce znajdziecie Państwo różne zabawy dla dzieci, które można wykorzystać do wspólnego „bycia razem”. Stąd już tylko krok do umocnienia więzi z dzieckiem i budowania jego poczucia bezpieczeństwa. Wystarczy spojrzeć, jakie efekty uzyskują nauczyciele pracujący indywidualnie z dzieckiem, aby przekonać się, że Państwo jako rodzice możecie uzyskać podobne rezultaty, ale w sferze dużo ważniejszej niż nabycie nowych umiejętności czy wiadomości – w sferze uczuć i emocji Waszego dziecka. Gdy dziecko patrzy na twarz rodzica – ogląda siebie, dlatego mimika i gest potwierdza jego poczucie bycia: „widzę Cię, to, co robisz, jest dla mnie ważne, istniejesz dla mnie, a więc także dla siebie”. Najłatwiej potwierdzić coś uśmiechem czy gestem. Mimika i głos matki wyrażający pewne uczucia, powoduje przejmowanie ich przez dziecko, które później uzupełnia o własne, ucząc się dialogu i komunikowania. Dzięki radości płynącej z wzajemnej obecności, dziecko może urzeczywistnić swój potencjał rozwojowy i osiągnąć zdrowie psychiczne. Dzieci są aktywne i radosne, zachowują dobry kontakt z otoczeniem, gotowość do pokonywania trudności i ograniczeń wynikających z niesprawności. Czy właśnie nie o to nam chodzi? Małgorzata Wierzbicka WRÓĆ 2 DALEJ

3 Harmonogram spotkań integracyjnych SERDECZNIE ZAPRASZAMY!
w I semestrze roku szkolnego 2005/2006 Podobnie, jak w latach poprzednich, tak i w tym roku przygotowujemy dla naszych uczniów i ich rodziców szereg interesujących spotkań. Odbywać się one będą w Ośrodku na ul. Granicznej 12, w Klubie Osiedlowym „Heros”, a także na łonie natury. Licząc na to, że będziecie z nami, poniżej przedstawiamy harmonogram tychże imprez (załączamy też daty tych, które już się odbyły). * „Pożegnanie lata” – spotkanie plenerowe w Myślęcinku; 17.IX.2005 * „Lekcja fizyki” – spotkanie w Klubie Osiedlowym „Heros”; 10. IX.2005 * „Dookoła świata – Murzynek Bambo” – spotkanie w Ośrodku; zebranie rodziców; 22.X.2005 * „Tęczowa jesień” – konkurs plastyczny; 16 XI. 2005 * „Dookoła świata” – spotkanie w Ośrodku; 19.XI.2005 * „Mikołajki” – spotkanie w DPS „Słoneczko”; 6.XII.2005 * „Wigilia” – spotkanie w Ośrodku; XII.2005 * „Biała zima” – konkurs prac przestrzennych; I.2006 * „Dookoła świata – Bal karnawałowy”; I/II 2006 * „Bawmy się” – kółko; zajęcia odbywają się co drugi tydzień w czwartki w godzinach 12.00–13.30 SERDECZNIE ZAPRASZAMY! WRÓĆ 3 DALEJ

4 „Pożegnanie lata” – Myślęcinek
Tak się bawiliśmy… „Pożegnanie lata” – Myślęcinek Dzień 17 września zapamiętamy na długo. Otóż tego właśnie dnia odbyła się impreza plenerowa w Myślęcinku zorganizowana przez nauczycieli z zespołu Rewalidacyjno-Wychowawczego dla dzieci objętych nauczaniem indywidualnym Trzeba przyznać, że pogoda nam dopisała. Nad stawem pośród szumu drzew, miło spędziliśmy czas. Wspólna zabawa, śpiewanie piosenek, gra na instrumentach perkusyjnych sprawiła sporo radości naszym podopiecznym. Nie zabrakło oczywiście słodkości, którymi uraczyli nas organizatorzy imprezy. Aby uwiecznić wspólnie spędzone chwile, dzieci wykonały piękny transparent, którym żegnaliśmy odchodzące myślę, że dla wielu „niestety” lato. Na zakończenie spotkania, każdy z uczestników mógł zrobić sobie zdjęcie przy uprzednio wykonanym plakacie. Największą atrakcją całej imprezy okazała się nie tylko dla dzieci, ale także i dla nauczycieli podróż kolejką. Podczas tej wycieczki mogliśmy podziwiać przepiękne widoki i krajobrazy Myślęcińskiego Parku Kultury i Rozrywki. Było to dla nas wszystkich niesamowite przeżycie z dala od szkoły, domu w promieniach słońca cieszyliśmy się ostatkami lata. Uważam, że tego typu imprezy cieszą się bardzo dużym powodzeniem z wielu powodów zarówno z tego, że możemy spotkać się ze swoimi kolegami, koleżankami, wspólnie w miły i atrakcyjny sposób spędzamy czas, a co najważniejsze dzieje to się na łonie natury. Jako nauczyciel sądzę, że takich spotkań powinno być jak najwięcej, a zarazem dziękuję Wam wszystkim Drogie Dzieci i Rodzice za przybycie. Alina Gruszka WRÓĆ 4 DALEJ

5 Tak się bawiliśmy… (cd.) „Pod żaglami z kiełbaskami” – Romanowo
Przepiękne chwile owocujące w moc wrażeń i atrakcji spędziliśmy w Romanowie nad wodami Zalewu Koronowskiego. Była to impreza integracyjna zorganizowana przez Express Bydgoski na pożegnanie lata. Prócz dzieci z nauczania indywidualnego z Ośrodka na Granicznej, były także dzieci ze Szkoły Integracyjnej nr 8, podopieczni Warsztatu Terapii Zajęciowej „Bajka”, oraz klubu internetowego „Siła Serc”. Było nas w sumie około 200 osób. Przepiękna pogoda raczyła nas swoim urokiem. Atrakcji nie brakowało: były grillowane kiełbaski, słodki poczęstunek w postaci drożdżówek i pączków, lody, a także wiele innych. Czas umilały nam konkursy z nagrodami, gry i zabawy na świeżym powietrzu, w których bardzo chętnie i z wielkim zapałem uczestniczyli nasi podopieczni. Tak, więc nie wróciliśmy z pustymi rękoma, moc atrakcyjnych nagród sprawiła naszym dzieciakom wielką frajdę. Jednakże największym przeżyciem dla dzieci, ich rodziców i opiekunów okazało się żeglowanie po zalewie Koronowskim. Ubrani w kamizelki ratunkowe, pod wodzą doświadczonych żeglarzy podziwialiśmy malownicze zakątki Zalewu Koronowskiego. Dla osób, które nie pływały na jachtach była inna atrakcja, można było skorzystać z rejsu statkiem. Chętnych nie brakowało. Po podróży czekały już na nas słodkie bułeczki, ciastka, owoce oraz inne słodkości. Muszę przyznać, że były to piękne i niezapomniane chwile, którymi będziemy mogli się długo cieszyć. Wspólnie spędzony czas uwieczniliśmy na zdjęciach, które będą nam o nich przypominały. Dziękuję wszystkim Rodzicom, Opiekunom, Nauczycielom ale nade wszystko wam Drogie Dzieci,. za wspólnie spędzony czas. Alina Gruszka WRÓĆ 5 DALEJ

6 Tak się bawiliśmy… (cd.)
„Lekcja fizyki? A dlaczego nie?!” – Klub Osiedlowy „Heros” W osiedlowym klubie „Heros” spotkaliśmy się o i już od samego początku było ciekawie! Na pierwszy ogień poszły maluchy ze świetlicy przy Szkole Podstawowej nr 65. Idealnie wpisując się w temat lekcji, zaprezentowały wiersz Juliana Tuwima, pt. Pstryczek-elektryczek. Po ich występie rozpoczęliśmy zwiedzanie, przygotowanej we współpracy z Fundacją Promocji Nauki i Techniki, wystawy instalacji ilustrujących wybrane zjawiska fizyczne. I tak sprawdzaliśmy, dlaczego piłka sama utrzymuje się w powietrzu, dotykaliśmy najprawdziwszych w świecie piorunów, inicjowaliśmy przekazywanie sobie energii przez metalowe kule, doświadczaliśmy silnego strumienia powietrza wybitego z bębna. Przekonywaliśmy się również, dlaczego niektórych powierzchni nie lubimy dotykać (bo wydają się zimne), a inne odczuwamy jako przyjazne i miłe (bo wydają nam się ciepłe). Robiliśmy jeszcze więcej doświadczeń, ale wszystkich nie sposób tu przedstawić. Wykonaliśmy także wspólnie wesoły kolaż, który z racji użytych materiałów mógłby wprawić dobry nastrój niejednego widza. Po tylu wrażeniach odpoczywaliśmy przy kawie i ciastkach. Całej imprezie towarzyszyła muzyka J.M. Jarre’a. Trzeba przyznać, że jak na lekcję fizyki (ach, te wspomnienia…), nasza minęła bardzo szybko. I co najważniejsze, wszyscy uczestnicy zaliczyli ją na piątkę. PS. Polecamy interaktywną wystawę doświadczeń z nauki i techniki (Wyspa Młyńska, wstęp dla dzieci niepełnosprawnych – bezpłatny). Marzena Adamska WRÓĆ 6 DALEJ

7 Instytucje, w których znajdziemy pomoc:
1. Stowarzyszenie Przyjaciół Dzieci Niepełnosprawnych ul. Porazińskiej 9 Bydgoszcz 2. Stowarzyszenie „Klub Wsparcia Psychicznego” ul. Sułkowskiego 58a Bydgoszcz 3. Katolickie Stowarzyszenie na rzecz Osób Specjalnej Troski i Ich Rodzin ul. Motylowa 13 Bydgoszcz 4. Pomorskie Stowarzyszenie na rzecz Dzieci z Uszkodzeniem Mózgu ul. Paderewskiego 28/1 Bydgoszcz 5. Bydgoskie Stowarzyszenie Pomocy Osobom z Autyzmem i Ich Rodzinom ul. Kcyńska 49 Bydgoszcz Kolejne instytucje i stowarzyszenia zaprezentujemy w następnym numerze biuletynu. WRÓĆ 7 DALEJ

8 Poznajmy stowarzyszenia i instytucje
Stowarzyszenie Przyjaciół Dzieci Niepełnosprawnych Stowarzyszenie istnieje od grudnia 1990 roku, a jego założycielami są rodzice dzieci niepełnosprawnych. Stowarzyszenie wychodzi naprzeciw specyficznym potrzebom rozwojowym dzieci niepełnosprawnych i pomaga ich rodzicom pokonywać problemy wynikające z terapeutycznego rodzicielstwa. Stowarzyszenie prowadzi zajęcia z dziećmi dotkniętymi dysfunkcjami narządu ruchu oraz z upośledzeniem umysłowym. Celem tych działań jest wszechstronny rozwój na miarę indywidualnych możliwości oraz przygotowanie do jak najbardziej samodzielnego funkcjonowania w codziennym życiu. Zajęcia prowadzone są nie tylko w zakresie rehabilitacji ruchowej. Dużą wagę przywiązuje się do zajęć pedagogicznych, muzykoterapii oraz organizacji czasu wolnego dzieci i młodzieży niepełnosprawnej. W 1998 roku dzięki stowarzyszeniu powstał Warsztat Terapii Zajęciowej. Rehabilitacja społeczna i zawodowa osób niepełnosprawnych prowadzona jest w sześciu pracowniach terapeutycznych: stolarskiej, rękodzieła, krawieckiej, ogrodniczej, plastycznej i gospodarstwa domowego. Prowadzone w WTZ zajęcia polegają na działaniach wielokierunkowych, nastawionych na wykorzystanie możliwości i wyzwalanie sił witalnych, niezależnie od stopnia niepełnosprawności uczestników. Zajęcia edukacyjno-terapeutyczne mają następujące formy: arteterapia, terapia relaksacyjna, fizjoterapia, muzykoterapia, trening umiejętności praktycznych, trening twórczości, trening kulinarny, trening komunikowania się, trening poruszania się w środowisku, trening umiejętności społecznych, edukacja zdrowotna, psychoterapia indywidualna, rehabilitacja zawodowa. Maria Michewicz Dorota Kurkiewicz WRÓĆ 8 DALEJ

9 Tak pracujemy z naszymi dziećmi… Metoda Ośrodków Pracy
Metoda Ośrodków Pracy została wprowadzona w Polsce przez patronkę naszej szkoły – prof. Marię Grzegorzewską. Metoda ta poprzez całościowe nauczanie pozwala łączyć działania dydaktyczne i rewalidacyjne. Jest to szczególnie ważne ze względu na specyficzne właściwości psychofizyczne uczniów z upośledzeniem umysłowym, którzy mają duże trudności w różnicowaniu, uogólnianiu, abstrahowaniu, wiązaniu logicznych całości, tworzeniu nowych pojęć, wnioskowaniu, samodzielnym myśleniu, orientacji w nowej sytuacji. Metoda ta sprawia, że zajęcia są ciekawe, przeżywane emocjonalnie, a zdobywanie wiedzy odbywa się własnym wysiłkiem. Stopniowo wprowadza dziecko w poznanie świata i włącza w nurt zmieniającej się rzeczywistości. Metoda wprowadza zadania łączące poszczególne ogniwa dydaktyczne, ćwiczenia aktywizujące uczniów, łączące treści dydaktyczne, rewalidacyjne i wychowawcze, elementy relaksacyjne, terapeutyczne. Dziecko poznaje zagadnienia od najprostszych do coraz bardziej zaawansowanych. Pozwala to opierać się na doświadczeniach już zdobytych i sprawia, że poznawanie jest kontrolowane i wzbogacane. Zajęcia z poszczególnych zagadnień wielokrotnie się przeplatają. Pracując Metodą Dobrego Startu należy pamiętać, że dziecko w trakcie pracy musi mieć chwilę odpoczynku, a wysiłek umysłowy musi się przeplatać z zabawą i ćwiczeniami odprężającymi. Polecam: A. Kosińska, A. Polak, D. Żiżka „Uczę metodą ośrodków pracy”. Paulina Syczuk WRÓĆ 9 DALEJ

10 Kółko „Bawmy się” w DPS „Słoneczko”
W DPS „Słoneczko” dzieci z grup rewalidacyjno-wychowawczych oraz dzieci nauczane indywidualnie mogą brać udział w zajęciach dodatkowych, w ramach kółka „Bawmy się”. Zajęcia odbywają się co dwa tygodnie, w czwartki w godzinach w pokojach nauczania grup rewalidacyjno-wychowawczych. Muzyczne zabawy połączone z polisensorycznym odbieraniem świata, przyczyniają się do lepszego poznawania przez dzieci otaczającej ich rzeczywistości, do „przebudzenia” ich z własnej bezsilności i małej sprawczości, do obudzenia drzemiącej w nich siły. Zachęcają do podejmowania muzycznej aktwności zakresie własnych możliwości. Prezentowane zajęcia pomagają rozwinąć wrażliwość na otaczające dźwięki, rozładować napięcia i cieszyć się z wesołych zabaw przy muzyce. Cele zajęć: ● integracja dzieci głęboko upośledzonych umysłowo ● rozwijanie wrażliwości muzycznej, koncentracji słuchowej ● rozwijanie realnych możliwości uczestników poprzez polisensoryczne poznanie świata ● dostarczenie i rozbudzenie wrażeń estetycznych podczas działalności plastycznej, muzycznej i ruchowej ● łagodzenie zachowań niepożądanych (agresja, autoagresja) podczas słuchania muzyki klasycznej i relaksacyjnej ● budowanie zaufania i poczucia bezpieczeństwa podczas wspólnej zabawy Barbara Prokopiak WRÓĆ 10 DALEJ

11 W co się bawić z dzieckiem?
Rodzice wychowujący dziecko niepełnosprawne winni wykorzystywać na naukę i bogacenie doświadczeń swojego dziecka, każdą chwilę ich wspólnych kontaktów. Istotnym zajęciem wypełniającym część życia dziecka niepełnosprawnego na które chcę zwrócić uwagę jest zabawa. Zabawa u dzieci, a szczególnie u dzieci niepełnosprawnych, odgrywa doniosłą rolę. W niej bowiem dziecko dąży do zaspokojenia potrzeb intelektualnych, estetycznych i ruchowych. Każda zabawa oddziałuje wszechstronnie na osobowość dziecka. Jedną z propozycji zabaw rodziców z dzieckiem są „zabawy z wierszykiem”. Zawierają one istotne walory edukacyjne i wychowawcze. Udział dorosłych w kontakcie dzieci z poezją ma wpływ na ćwiczenie emocji i wyobraźni oraz na późniejszy stosunek dziecka do słowa pisanego i książek. Chcę przedstawić kilka sposobów wykorzystania krótkich wierszyków do wielostronnego rozwoju intelektualnego dziecka. Dziecko po wysłuchaniu krótkiego tekstu literackiego może: - rysować, malować na temat usłyszanych treści - wycinać, wylepiać występujące postacie czy przedmioty - konstruować z klocków dla poetyckich postaci wymyślne przestrzenie, miasta, parki, domy itp. … - narysować dalszy ciąg usłyszanej treści Wierszyki możemy również wykorzystywać do ćwiczeń artykulacyjnych, ćwiczeń pamięci, utrwalenie nazw poszczególnych części ciała, przedmiotów, zabawek, zjawisk akustycznych itp. … A oto propozycje kilku wierszyków z różnych czasopism do wspólnej zabawy dzieci z rodzicami. WRÓĆ 11 DALEJ

12 Mam serduszko do kochania Główkę do myślenia! Małe nóżki do biegania
„Co ja mam ?” Mam serduszko do kochania Główkę do myślenia! Małe nóżki do biegania Buzię do jedzenia! „Psotnik” Fiku-miku, fiku-miku Skaczę sobie po stoliku Skaczę w górę! Skaczę w dół! Złap mnie Zosiu (wstawiamy odpowiednie imię) Jestem tu! „Poranek” Słonko rankiem wstaje Uśmiechy rozdaje! Miś pluszowy to mój stróż! Woła do mnie: wstawaj już! „Rozmowa z kotem” Kto tam puka? Kot zbłąkany! Kogo szuka? Dobrej mamy! Czego pragnie? Na co czeka? Na miseczkę pełną mleka. „Rączki” Moje rączki jeszcze małe Chlapią wodę doskonale! Plask, plask, chlap, chlap, chlap Łap, kropelki wody łap! Halina Denisiuk WRÓĆ 12 DALEJ

13 Zabawy paluszkowe i nie tylko
Zabawy paluszkowe są znane od pokoleń, dostarczają delikatnych bodźców poprzez dotyk paluszków, szyi, rąk. Wielokrotnie powtarzane, uczą wykonywać proste ruchy palcami. Podczas zabawy paluszkowej mówimy tekst rymowanki i pokazujemy ruchy, wykonujemy je na dziecku, dotykając jego paluszków, rączek. Te proste rymowanki, wzmocnione intonacją, poparte gestem i dotykiem przyciągają uwagę oraz są źródłem radości dorosłego i dziecka. „Dwa Michały” „Idzie rak” Tańcowały Dwa Michały, Idzie rak - nieborak Jeden – duży, Czasem – naprzód, Drugi – mały Czasem – wspak. Jak ten duży Zaczął krążyć, Gdy ugryzie, Będzie znak! To ten mały Nie mógł zdążyć! Mirosława Górska WRÓĆ 13 DALEJ

14 Wspólna zabawa to wspaniała sprawa!
Jest jesień. Liście z drzew opadają na ziemię, tworząc piękny czerwono-zielono-żółto-brązowy dywan. W parku, w lesie, pomiędzy tymi tęczowymi odcieniami spotkać możemy jesiennego gościa – jeża. Ma on oczy, nosek, krótkie łapki i oczywiście – kolce. Weźmy kredkę i razem z dzieckiem dorysujmy jeżowi kolce. Życzę miłej zabawy! Dorota Kurkiewicz WRÓĆ 14 DALEJ

15 J E Ż E Gdy spotkają się dwa , to się zawsze cieszą szczerze
i od Płocka aż do Zgierza z szacunkiem wita . Zawsze jeż się przy tym wzrusza, gdy uchyla . - Jakże się pan miewa z rana? - A dziękuję! Co u pana? - Może zjemy coś na mieście? Proponuję w cieście. - Może jutro, drogi panie, jadłem na śniadanie. Od Wieliczki po Hawaje takie są zwyczaje. WRÓĆ 15 DALEJ

16 Opracowanie graficzne prezentacji multimedialnej:
Serdecznie zapraszamy dnia 28.X.2005 o godzinie na spotkanie poświęcone różnym sposobom uzyskiwania pomocy socjalnej i rehabilitacyjnej. Równocześnie odbędzie się kiermasz odzieży i obuwia. Biuletyn informacyjny wydawany w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym nr 3, przy ul. Granicznej 12, w Bydgoszczy, przez nauczycieli nauczania indywidualnego. Redaktor: Dorota Kurkiewicz Zespół redagujący: Marzena Adamska. Halina Denisiuk, Alina Gruszka, Mirosława Górska, Maria Michewicz, Barbara Prokopiak, Paulina Syczuk, Małgorzata Wierzbicka Opracowanie graficzne prezentacji multimedialnej: Katarzyna Krajnik Następny numer biuletynu ukaże się w grudniu bieżącego roku. WRÓĆ 16 ZAKOŃCZ