Jak pomóc młodym ludziom w odchudzaniu?

Prezentacja na temat: "Jak pomóc młodym ludziom w odchudzaniu?"— Zapis prezentacji:

1 Jak pomóc młodym ludziom w odchudzaniu?
Anna Januszewicz

2 Co wiadomo na temat kontrolowania odżywiania u młodych ludzi?
TEMPEST:"Temptations to Eat Moderated by Personal and Environmental Self-regulatory Tools", "Rolę indywidualnych i środowiskowych czynników samoregulacyjnych w radzeniu sobie z pokusami żywieniowymi" TEMPEST to program badawczy prowadzony w latach w dziewięciu krajach europejskich: Belgii, Danii, Finlandii, Niemczech, Holandii, Polsce, Portugalii, Rumunii i Wielkiej Brytanii. Główny cel projektu: dowiedzieć się w jaki sposób młodzi ludzie mogą nauczyć się regulować swoje odżywianie w przeładowanym produktami żywnościowymi środowisku. Na podstawie badań dzieci młodszych (10-13 lat) i starszych (14-17 lat) – łącznie 15 tysięcy młodych ludzi Więcej informacji o projekcie można znaleźć na stronie

3

4

5

6

7 Oceniana przez dzieci z czterech krajów dostępność niezdrowej żywności w domu – istotnie wyższa w Polsce niż w innych krajach

8 Oceniana przez dzieci z czterech krajów dostępność niezdrowej żywności poza domem – istotnie wyższa w Polsce niż w innych krajach

9 Sposoby poprawy diety młodzieży
% Ważne jest, by rodzice rozmawiali ze swoimi dziećmi o istotności zdrowego odżywiania się 69.9% Dobrym pomysłem jest mieć domowe zasady dotyczące jedzenia owoców i warzyw 57.2% Młodzież powinna więcej się uczyć na temat zdrowego odżywiania się w szkołach 60.1% Szkoły nie powinny sprzedawać niezdrowej żywności i napojów gazowanych 33.4% Nauczyciele powinni zachęcać młodych ludzi do zdrowego odżywiania się 60.0% Cena przekąsek i napojów gazowanych powinna wzrosnąć tak, by ich spożycie przez nastolatków zmalało 31.6% Zdrowe pożywienie i napoje powinny być tańsze niż niezdrowe produkty 61.2% Niezdrowe pożywienie i napoje powinny być zabronione w sprzedaży dla młodzieży 18.8% Reklamowanie przekąsek i napojów gazowanych dla nastolatków powinno być zabronione 21.9% Przekąski i napoje gazowane powinny mieć ostrzegające przez konsekwencjami zdrowotnymi etykiety 47.9%

10 Jak odnaleźć się w krainie pokus?
Zdrowe odżywianie wymaga sporych umiejętności samoregulacji. Samoregulacja odnosi się do wszystkiego co ludzie mogą zrobić, aby dostosowywać i zmieniać swoje myśli, uczucia i zachowania w celu osiągnięcia osobistych długoterminowych celów (np. zdrowego odżywaniania czy utrzymania prawidłowej wagi). Czy dzieci mają zdolność do samoregulacji? Jak dorośli mogą pomóc swoim dzieciom efektywnie radzić sobie z wszechobecnymi pokusami?

11 Samoregulacja Samoregulacja jest powiązana z tym, co często nazywamy siłą woli (chociaż to nie to samo). Siłę woli definiuje się jako zdolność do odraczania natychmiastowej przyjemności (np. pyszny kawałek ciasta) po to, aby osiągnąć długoterminowe cele (jak bycie zdrowym czy utrzymanie wagi). Zdolność "odraczania gartyfikacji", jak nazywa się tę umiejętność, może być uznana za centralny cel samoregulacji i stosowania strategii samoregulacyjnych. Odraczanie gratyfikacji nie jest łatwe dla młodych ludzi (dla ich rodziców także nie).

12 Dlaczego samoregulacja jest ważna?
Eksperyment Waltera Mischela (1989): Jedna pianka natychmiast czy dwie za chwilę? 28% czterolatków było w stanie poczekać na dwie pianki Dzieci, które były w stanie poczekać na dwie pianki w ciągu kolejnych 30 lat deklarowały, iż mają lepsze życie zawodowe i rodzinne. Najwyraźniej zdolność do odroczenia gratyfikacji jest kluczowym czynnikiem w prowadzeniu szczęśliwego i pełnego sukcesów życia.

13 Dlaczego samoregulacja nie jest łatwa?
Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że np. jedzenie czipsów w trakcie oglądania telewizji jest bardzo atrakcyjne tu i teraz, podczas gdy korzyści z alternatywnego zachowania wystąpią dopiero w przyszłości. Ponieważ umiejętność dostrzegania długookresowych konsekwencji zachowania nie rozwija się w pełni aż do dorosłości, młodzież jest generalnie bardziej skupiona na teraźniejszości i gratyfikacji krótkoterminowej. Jeśli chcą zjeść coś smacznego teraz to trudno im (a nawet trudniej niż dorosłym) zestawić tą krótkoterminową przyjemność z długookresowymi konsekwencjami.

14 Czy można regulować samoregulację?
Chociaż występują znaczące różnice indywidualne w zdolności do odraczania gratyfikacji, okazuje się że ludziom może to wychodzić dużo lepiej lub dużo gorzej w zależności od okoliczności. W badaniu Mischela kiedy dzieci były zachęcane, aby myśleć o piankach jako o 'białych puszystych chmurkach" były potem w stanie czekać dłużej na dwie pianki niż wtedy, gdy proszono je aby myślały o słodyczach jako o czymś “pysznym” (co podkreślało właściwości pokusy).

15 Czy można pomóc młodym ludziom we wprowadzaniu zdrowego stylu życia?
Niemal połowa młodych ludzi uważa, że rodzice pełnią najważniejszą rolę w pomaganiu im w poprawie ich stylu życia Kto może Ci pomoc w prowadzeniu zdrowszego trybu życia? 44,9% Moi rodzice 15% Przyjaciele 8,7% Rząd

16 Strategie samoregulacyjne
Trzy podstawowe kategorie startegii samoregulacyjnych: redukcja pokus napotykanych w naszym codziennym środowisku żywieniowym 2) redukcja wartości przypisywanej pokusie 3) wspieranie celów związanych ze zdrowym odżywianiem się.

17 Redukcja wartości przypisywanej pokusom Rozpraszanie uwagi
Kategoria Strategia Przykład Ograniczenie pokus Unikanie pokus Unikanie działu ze słodyczami w supermarkecie. Kontrola pokus Upewnienie się, że czipsy są schowane w szafce, poza zasięgiem podczas ogładania telewizji. Redukcja wartości przypisywanej pokusom Rozpraszanie uwagi Zajęcie się czymś innym podczas odczuwania głodu przed obiadem. Tłumienie Igorowanie zapachu pysznego jedzenia podczas mijania cukierni. Wspieranie celów związanych ze zdrowym jedzeniem Ustalanie celów i zasad Ustalanie ile słodyczy można zjeść dziennie. Rozważanie celu Zastanawianie się czego naprawdę się chce , kiedy pojawia się ochota na zjedzenie czegoś niezdrowego.

18 Unikanie pokus Unikanie pokus odnosi się do różnych sposobów dystansowania się od sytuacji, które mogłyby rzucać wyzwanie naszym intencjom by jeść zdrowo. Zawsze wiąże się z fizycznym pozostawaniem z dala od sytuacji i miejsc, w których pojawia się jedzenie, któremu trudno jest nam się oprzeć. Przykładowe sposoby zastosowania strategii: odwracanie wzroku podczas mijania sklepów z żywnością albo fizyczne unikanie miejsc, znanych jako oferujące pociągające, niezdrowe jedzenie. Zaleta: Ponieważ trzymamy się z dala od pewnych sytuacji nie potrzebujemy używać ogromnych zasobów siły woli i w ten sposób oszczędzamy ją na inne sytuacje, w których nie da się tak łatwo uniknąć pokus. Wada: Strategia nie zawsze możliwa do realizacji.

19 Przykłady unikania pokus
1. Jeśli jestem na mieście upewniam się że nie będę przechodzić obok fast food’ów. 2. Mijając cukiernię unikam patrzenia na wystawę. 3. W sklepach unikam działu ze słodyczami. 4. Kiedy się nudzę staram się trzymać z dala od kuchni.

20 Jak pomóc młodym ludziom unikać pokus?
Dbałość o niską dostępność niezdrowego jedzenia w domu Modelowanie unikania: rodzice mogą modelować unikanie pokus dając dobry przykład. Pomoc młodzieży w monitorowaniu własnych zachowań żywieniowych. Dzięki takiemu monitorowaniu młodzież może osiągnąć lepszy wgląd w swoje zachowania i dowiedzieć się więcej o wybranych sytuacjach, w których pozwalają sobie na niezdrowe jedzenie. Badania Tempest: Po stosowaniu monitorowania przez tydzień grupa młodzieży sygnalizowała, że mają lepszy wgląd w swoje zachowania żywieniowe i sytuacje, których powinni unikać. Młodzież, która nie monitorowała swoich zachowań nie odnotowała takich zmian.

21 Dzienniczek do monitorowania pokus
Gdzie byłeś? Z kim? Co czułeś?  dom  szkoła  praca  stacja kolejowa  na ulicy  bar lub kawiarnia  fast-food  centrum handlowe  park  kino  z wizytą u kogoś  impreza  inne, określ:  sam/a  koledzy/ koleżanki z klasy  chłopak/dziewczyna  przyjaciele  rodzina  znajomi  obcy  znudzenie  napięcie  smutek  podekscytowanie  nerwowość  szczęście  obawa  pobudzenie Czy byłeś naprawdę głodny?  tak  nie

22 Kontrola pokus Kontrola pokus jest strategią, która pomaga młodym ludziom obniżyć chęć sięgnięcia po kuszące jedzenie. W skład tej strategii wchodzą wszelkie działania, jakie możemy podjąć w celu ograniczenia wpływu pokus na nasze intencje zdrowego odżywiania się oraz trzymania się zdrowszych alternatyw. Kontrola pokus ma za zadanie usuwać z naszego otoczenia sygnały wyzwalające niezdrowe odżywianie i dodawać te, które zachęcają do zdrowego odżywiania. Kontrola pokus różni się od unikania pokus tym, iż nie chodzi w niej o samo unikanie, ale o taką restrukturyzację środowiska żywieniowego, w którym pokusy będą mniej pociągające.

23 Czy lepiej unikać pokus czy kontrolować pokusy?
Wyniki badań wskazują, że wprowadzanie całkowitego zakazu może źle odbić się na młodzieży w przyszłości – ograniczane nastolatki mogą jeść znacznie więcej niezdrowego pożywienia, jeżeli stanie się ono bardziej dostępne w jakimś czasie ich życia, niż nastolatki, którym pozwalano jeść rozsądne porcje niezdrowych przekąsek. Aby nauczyć się radzenia sobie z pokusami należy w jakimś zakresie mieć z nimi styczność. Powinno się to oczywiście dziać we wspierającym i nadzorowanym środowisku, gdzie rodzice będą mogli pomóc swoim dzieciom w nauce kontroli zachowań żywieniowych i radzenia sobie z pokusami w rozsądny sposób

24 Czy lepiej unikać pokus czy kontrolować pokusy?
Niemożliwe jest ciągłe unikanie pokus. Badania nad kontrolą pokus pokazują, że nie jest to zachowanie pożądane, jako że młodzież musi nauczyć się radzić sobie z kuszącymi sytuacjami. Zespół TEMPEST zauważył, że dobrym rozwiązaniem jest tu połączenie unikania i ekspozycji: unikanie pokus jest najlepszą opcją kiedy nastolatki są narażone na poddanie się pokusie, na przykład kiedy są głodni i zmęczeni (mówiąc inaczej – kiedy ich umiejętności samoregulacji są czasowo osłabione). Ekspozycja natomiast powinna być efektywna, kiedy środowisko wspiera umiejętności samoregulacji nastolatków.

25 Przykładowe sposoby na kontrolowanie pokus:
1. Jeśli mam ochotę na coś smacznego to biorę mały kawałek, a resztę odkładam daleko od siebie. 2. Kiedy oglądam telewizję staram się żeby czipsy były poza moim zasięgiem. 3. Kiedy siedzę przy komputerze staram się, żeby w zasięgu mojej ręki była jakaś zdrowa przekąska. 4. Jeśli mam ochotę na słodycze to trochę biorę a resztę w opakowaniu odkładam gdzieś dalej.

26 Jak stosować i rozwijać strategię kontroli pokus?
Najlepsze rezultaty osiągane są kiedy rodzice tworzą wspierające, nadzorowane środowisko, w którym nastolatek ma styczność z pokusami Skuteczne kontrolowanie pokus przez rodziców: modelowanie Wspieranie dzieci w używaniu strategii kontrolowania pokus dzięki wspólnemu decydowaniu o właściwej ilości czipsów do przekąszenia na raz i odłożeniu reszty na później. Wprowadzanie technik „dystansowania”. Badania TEMPEST nad efektem „dystansowania”: pomaganie nastolatkom w jedzeniu mniejszej ilości niezdrowej żywności nie poprzez usuwanie jej z otoczenia, ale umieszczanie jej dalej – sprawiając, że jest ono mniej osiągalne, a nie całkowicie niedostępne. Kiedy miska z cukierkami M&Ms położona została 20 centymetrów od uczestników badania, zjedli oni około 17 sztuk. Jednakże, kiedy miskę postawiono jedynie 50 centymetrów dalej (czyli 70 centymetrów od uczestników badania), zjedzone zostały tylko 3 cukierki. Badani którzy zjedli niewielką ilość cukierków nie mieli ochoty na więcej później, co wskazuje, że nie musieli wkładać dużego wysiłku w opieraniu się pokusie

27 Rozpraszanie uwagi Strategia odwracania uwagi od pokusy polega na rozproszeniu uwagi a następnie skupieniu jej na czymś innym. W eksperymencie Mischela (1989) dzieci, które spontanicznie kierowały więcej swojej uwagi na różne elementy pokoju, w którym czekały niż na nagrodę potrafiły odroczyć gratyfikację na dłużej niż młodzież, która skupiała swoją uwagę na nagrodzie. Niektórzy z nich odwracali się na krześle tyłem od nagrody, by jej nie widzieć; koncentrowaniu się na innych elementach otoczenia – taka strategia nazywana jest zewnętrznym rozpraszaniem uwagi: Zaobserwowano też wytwarzanie dystrakcji przez samo dziecko np. poprzez odwracanie myśli od nagrody i skierowanie ich na inne, ciekawe rzeczy, np. niektóre dzieci nuciły sobie piosenki lub tańczyły siedząc na krześle – Były to strategie zwane wewnętrznym rozpraszaniem uwagi.

28 Przykłady zastosowania strategii „rozpraszanie uwagi”
1. Jeśli kusi mnie by kupić słodycze staram się odwrócić od tego moją uwagę. 2. Jeśli mam ochotę na to by coś zjeść, to zamiast tego dzwonię do przyjaciela/ przyjaciółki. 3. Jeśli robię się głodny przed obiadem to staram się czymś zająć. 4. Jeśli bardzo chce mi się jeść słodycze to znajduję sobie coś do roboty.

29 Jak pomóc dziecku rozproszyć uwagę?
Strategia ta jest często wykorzystywana przez rodziców, kiedy dziecku coś dolega i chcemy odwrócić uwagę dziecka od tych dolegliwości, np. poprzez czytanie bajki, nucenie piosenki. Tożsame sposoby można wykorzystać, by odwrócić uwagę dziecka od jedzenia. Np. kiedy dziecko robi się głodne jeszcze przed obiadem, można spróbować pomóc mu odwrócić jego uwagę od jedzenia na jakiś czas poprzez zaproponowanie gry lub książki do czytania.

30 Samodzielne rozpraszanie uwagi przez młodzież
Plany „jeśli…to” Nastolatek mógłby na przykład ułożyć plan “jeżeli poczuję chęć na przekąskę, to odwrócę od tego swoją uwagę poprzez czytanie książki”. Wyniki badań wskazują, iż młodzież jest w stanie formułować takie plany, oraz że plany te mają znaczący pozytywny wpływ na ich nawyki żywieniowe.

31 Jak formułować plany „jeśli… to…”
Krok 1: Zdefiniuj czynnik "spustowy" (uruchamiający), który sprawia, że niezdrowo się odżywiasz Przykładowo: “Jeżeli będę głodny przed obiadem” albo “Jeżeli będę znudzony”. Krok 2: Wymyśl sposób radzenia sobie z czynnikiem spustowym Przykładowo: “To zamiast tego wypiję szklankę wody” albo “To zadzwonię do koleżanki, by odwrócić od tego swoją uwagę”.  Krok 3: Stwórz plan łącząc krok 1 i 2 Przykładowo: “Jeżeli będę głodny przed obiadem i poczuję chęć sięgnięcia po niezdrową przekąskę, to zamiast tego wypiję szklankę wody”. © Uniwersytet Utrecht , tylko do użytku prywatnego.

32 Tłumienie Tłumieniem nazywamy wszystko to, co możemy zrobić, by zignorować lub odrzucić pokusę przy pomocy siły naszego umysłu: odpychanie od siebie wszystkich myśli, które dotyczą samego jedzenia lub jego kuszących właściwości (np. zapachu, smaku) oraz myśli na temat nas samych w relacji z tym jedzeniem (np. o tym jak bardzo chcemy je zjeść, jak wyobrażamy sobie jego smak w naszych ustach). Na przykład, możemy powiedzieć sobie “nie” za każdym razem, kiedy poczujemy ochotę na przekąskę. Strategia tłumienia jest w dużej mierze oparta na sile woli; potrzebujemy jej, by zastopować nasze impulsy i by być na tyle poznawczo silni, aby kontrolować własne zachowanie.

33 Ograniczenie tłumienia
Wyniki badań pokazały, iż tłumienie myśli, odczuć i emocji nie dzieje się automatycznie; potrzebujemy użyć czegoś, co nazywamy siłą samokontroli, by nie myśleć o pokusach żywieniowych . Ludzie nie posiadają nieograniczonej puli siły samokontroli; kiedy używamy jej za dużo, źródło samokontroli wyczerpuje się.   Badacze z projektu TEMPEST doradzają stosowanie innych, mniej wyczerpujących strategii samoregulacji w celu dbania o zdrowe odżywianie się, kiedy tylko jest to możliwe. W ten sposób źródło samokontroli pozostaje zachowane na czas, w którym inne strategie samoregulacji nie mogą zostać zastosowane. Tłumienie powoduje zachowania kompensacyjne:

34 Zachowania kompensacyjne w wyniku tłumienia
W badaniach TEMPEST odtwarzano ludziom smutny lub straszny film i prosili ich o stłumienie wszystkich odczuwanych podczas oglądania emocji. Badanym powiedziano, iż na ich twarze skierowana jest kamera i podczas oglądania filmu nie powinny one wykazywać żadnych śladów emocji. Kiedy później te osoby znalazły się w miejscu, w którym dostępne było smakowite lecz niezdrowe jedzenie, okazywało się, że jedzą więcej niż ludzie, którzy oglądali ten sam film, ale nie musieli tłumić swoich emocji.

35 Paradoksalne efekty kontroli mentalnej…
Wykazano, że osoby stosujące dietę postrzegają pożywienie jako owoc zakazany (King, Herman i Polivy, 1987) i są zaabsorbowane pożywieniem, którego próbują sobie odmówić (Grilo, Shiffman i Wing, 1989; Ogden, 1995; Fletcher i in., 2007) Osoby ograniczające pożywienie wyznają więcej negatywnych jawnych postaw względem jedzenia, którego nie powinny jeść i więcej pozytywnych utajonych postaw względem tego jedzenia.

36 Teoria paradoksalnych efektów kontroli mentalnej…
Nakaz niemyślenia o białym niedźwiedziu powodował wzrost myślenia o tym zwierzęciu

37 Przykładowe sposoby radzenia sobie z pokusami za pomocą tłumienia
1. Kiedy mijam cukiernię to udaję, że nie czuje zapachu pysznego jedzenia. 2. Jeśli chcę zjeść coś niezdrowego to po prostu mówię sobie “nie”. 3. Używam siły woli by unikać niezdrowych przekąsek. 4. Jeśli jestem na imprezie, na której jest dużo niezdrowych przekąsek, to udaję że ich nie widzę.

38 Czy rozwijać u młodych ludzi strategię tłumienia?
Trzeba uświadamiać młodzieży ograniczone możliwości stosowania tłumienia i to, że zbyt częste poleganie na tej strategii może powodować paradoksalnie większą podatność na pokusy.

39 Ustalanie celów i zasad
Ustalanie celów jest sposobem określania tego, co człowiek pragnie osiągnąć w przyszłości i układania tego w jasne i zwięzłe stwierdzenia. Świadomość celu nie wystarczy by wprowadzić zmiany, nawet jeżeli cel jest konkretny i inspirujący. Cele same w sobie wskazują kierunek zmian, jednak nie mówią o tym co powinno być robione na co dzień, by przybliżać się do ich osiągnięcia. Jednym ze sposobów dochodzenia do celu jest ustalenie zasad wskazujących kiedy należy działać w zgodzie z obranym celem lub określających jakie zachowania są zakazane

40 Przykłady celów sformułowanych w kontrolowaniu odżywiania
1. Planuję brać ze sobą owoce do szkoły. 2. Mam umowę sam ze sobą ile słodyczy mogę zjeść dziennie. 3. Jeśli chcę coś przekąsić to najpierw jem owoce. 4. Moim osobistym celem jest jeść zdrowo.

41 Jak wspierać dzieci w ustalaniu celów i zasad?
Młodzi ludzie często mają problem z prawidłowym ustalaniem celów i zasad, można im w tym pomóc wykorzystując strategię SMART Wyniki badań wskazują, że cele powinny być ustalane samodzielnie, przynajmniej w jakiejś mierze; młodzież jest zmotywowana do zmiany zachowania jedynie wtedy, kiedy prowadzi to do osiągnięcia celów, które mają dla nich osobiste znaczenie. Oznacza to, iż rola rodzica powinna polegać na wspieraniu nastolatka w ustalaniu własnych celów i zasad odzwierciedlających jego pragnienia, jednak w ramach standardów, które dla rodzica są istotne Ważne jest też ustalanie zasad dotyczących odżywiania w domu i w szkole

42 Pomoc w ustaleniu konkretnych celów - zasada formułowania celów SMART
Szczegółowy - zawierający konkretny przekaz; Mierzalny - aby można było go zmierzyć, czyli liczbowo wyrazić jego realizację; Atrakcyjny - aby nie był nudny oraz wzbudzał ciekawość i chęć do działania; Realistyczny - aby był możliwy do osiągnięcia (wysokość celów a także ich realizacja znacznie różni się w każdej metodyce); Terminowy - aby był określony czasowo (wyznaczony czas osiągnięcia celu mobilizuje); dobrze jest wyznaczyć etapy Ważne: ustalenie planu B

43 Rozważanie celu Kiedy już ustali się cele i zasady, czasami konieczne jest zrobienie czegoś, by mieć pewność, że cele te pozostaną dla nas ważne. Przykłady stosowania strategii rozważania celu to myślenie o konsekwencjach nietrzymania się zdrowej diety (np. jak będę wtedy wyglądała, jak to wpłynie na moje umiejętności sportowe) i regularne monitorowanie postępów w dążeniu do celu. Rozważanie celu może pomóc nastolatkom trzymać się ich celów dotyczących zdrowego odżywiania się, nawet kiedy poczują pokusę złamania swoich zasad

44 Rozważanie celu cd Wyniki badań TEMPEST pokazują, że najczęściej strategię rozważania celu stosowała młodzież, która była zainteresowana swoją wagą i zmotywowana do zdrowego odżywiania się. Badania TEMPEST ujawniły również, że strategia rozważania celu jest używana najczęściej przez nastolatków, którzy są zdolni oprzeć się natychmiastowym przyjemnościom (takim jak pyszny tort na przyjęciu urodzinowym), by osiągać długoterminowe cele (np. utrzymać zdrową wagę ciała) – innymi słowy, to młodzież która jest bardziej zdolna odraczać gratyfikacje Jak już wspomniano nie wszyscy nastolatkowie są jednakowo zdolni odraczać gratyfikacje. Istotnym warunkiem wstępnym jest umiejętność myślenia o przyszłości. Jeżeli młody człowiek nie jest jeszcze zdolny wziąć pod uwagę przyszłych konsekwencji swoich obecnych działań, będzie mu bardzo trudno działać zgodnie z przewidywanymi konsekwencjami. Badania rzeczywiście pokazały, że strategia rozważania celu jest częściej używana przez dzieci, które myślą o przyszłości Orientacja na przyszłość rozwija się między 10 a 25 rokiem życia.

45 Przykłady zastosowania strategii rozważania celu przez młodzież:
Młodzież wspominała o różnych sposobach myślenia o negatywnych konsekwencjach niezdrowego oraz o pozytywnych konsekwencjach zdrowego odżywiania się, co pomaga im pamiętać jak ważna jest zdrowa dieta. Świadome odżywianie: poświęcanie chwili na świadome rozważenie tego, czy na pewno jest się głodnym, zanim sięgnie się po kuszącą przekąskę Monitorowanie: może ono pomóc w rozważaniu celu: kiedy ludzie mają kontrolę nad tym co jedzą i w jakich sytuacjach staje się jasne, kiedy tracą cel ze swoich oczu i kiedy naruszają swoje zasady

46 Przykłady zastosowania strategii rozważania celu przez młodzież:
1. Jeśli mam ochotę zjeść coś małego, staram się pamiętać, że wiele przekąsek jest niezdrowych. 2. Jeśli przychodzi mi do głowy, że może jem za dużo to myślę jak źle wpłynie to na moją sprawność fizyczną. 3. Kiedy mam ochotę coś przekąsić to pamiętam że chcę wyglądać atrakcyjnie. 4. Jeśli mam ochotę na zjedzenie czegoś niezdrowego, to zastanawiam się czy rzeczywiście tego chcę.

47 Jak rozwijać strategie rozważania celu?
Przypominanie o celu: “Weź ze sobą owoce, pomogą Ci nie jeść słodyczy” Zastosowanie ćwiczeń świadomego odżywiania się. Kiedy nastolatek czuje pokusę zjedzenia niezdrowej przekąski dobrym pomysłem jest zadanie mu pytania: “Czy naprawdę jesteś głodny?”, “Czy na pewno chcesz to zjeść?”, “Jak będziesz się czuł po zjedzeniu tego?”. Jeszcze lepiej jeśli sprowokujemy go by takie pytania sam sobie zadawał. „Zadaj sobie pytanie, czy…” Wykorzystanie monitorowania, nauka rozpoznawania sytuacji i przygotowania się na skuteczne radzenie sobie z nimi Kontrastowanie: polega na tym, że najpierw myślisz o swoim celu, a potem przeciwstawiasz to w głowie temu jak jest obecnie.