Plan szkolenia 1. Najnowsze orzecznictwo dotyczące podatków i opłat lokalnych 2. Terminy podejmowania uchwał na 2013 r. i konsekwencje braku uchwały w.

Prezentacja na temat: "Plan szkolenia 1. Najnowsze orzecznictwo dotyczące podatków i opłat lokalnych 2. Terminy podejmowania uchwał na 2013 r. i konsekwencje braku uchwały w."— Zapis prezentacji:

1 UCHWAŁY PODATKOWE NA 2013 R. oraz najnowsze orzecznictwo dotyczące podatków i opłat lokalnych

2 Plan szkolenia 1. Najnowsze orzecznictwo dotyczące podatków i opłat lokalnych 2. Terminy podejmowania uchwał na 2013 r. i konsekwencje braku uchwały w sprawie stawek 3. Wybrane praktyczne problemy związane z konstruowaniem uchwał podatkowych rad gmin

3 Najnowsze orzecznictwo dotyczące podatków i opłat lokalnych

4 Opodatkowanie tablic reklamowych
Wyrok NSA z dnia r. (II FSK 1405/10), LEX nr 1. Opodatkowaniu podlegają zarówno budowle będące częścią składową gruntu, jak również nią niebędące. Co do zasady, podatek od budowli stanowiących część składową gruntu płaci właściciel gruntu, na którym znajdują się te obiekty, natomiast jeśli nie stanowią one części składowej gruntu, podatnikiem jest ich właściciel. 2. Z brzmienia przepisu art. 3 pkt 1 p.b. wynika, że dokonane wyliczenie ma charakter wyczerpujący, a zatem każdy obiekt budowlany można zaliczyć do którejś z trzech wymienionych kategorii. W tym sensie odrębną kategorią obiektów budowlanych nie są "tymczasowe obiekty budowlane", te bowiem są odmianą obiektów budowlanych, wyodrębnioną ze względu na pewne specyficzne cechy, wobec czego również w kategoriach "budynków", 'budowli" czy też "obiektów małej architektury" mogą mieścić się takie, które spełniają te cechy i są tymczasowymi obiektami budowlanymi. 3. Tablice reklamowe, bez względu na sposób związania ich z gruntem podlegają zaliczeniu do obiektów budowlanych - budowli. Przez "trwałe związanie z gruntem", w kontekście art. 3 pkt 3 p.b., należy rozumieć takie połączenie danej budowli z gruntem o charakterze techniczno-użytkowym, które uwzględnia, z jednej strony, określony typ tablic reklamowych (ze względu na podłoże, do którego są one przymocowywane), a z drugiej strony bierze pod uwagę fakt, iż tablice reklamowe jako konstrukcja przestrzenna muszą stawiać czoło parciu wiatrów oraz innym czynnikom atmosferycznym.

5 Opodatkowanie tymczasowych obiektów budowlanych
Wyrok NSA z dnia r. (II FSK 1405/10), LEX nr Z brzmienia przepisu art. 3 pkt 1 p.b. wynika, że dokonane wyliczenie ma charakter wyczerpujący, a zatem każdy obiekt budowlany można zaliczyć do którejś z trzech wymienionych kategorii. W tym sensie odrębną kategorią obiektów budowlanych nie są "tymczasowe obiekty budowlane", te bowiem są odmianą obiektów budowlanych, wyodrębnioną ze względu na pewne specyficzne cechy, wobec czego również w kategoriach "budynków", 'budowli" czy też "obiektów małej architektury" mogą mieścić się takie, które spełniają te cechy i są tymczasowymi obiektami budowlanymi. Art. 3 pkt 5 pr. bud. tymczasowym obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany przeznaczony do czasowego użytkowania w okresie krótszym od jego trwałości technicznej, przewidziany do przeniesienia w inne miejsce lub rozbiórki, a także obiekt budowlany niepołączony trwale z gruntem, jak: strzelnice, kioski uliczne, pawilony sprzedaży ulicznej i wystawowe, przekrycia namiotowe i powłoki pneumatyczne, urządzenia rozrywkowe, barakowozy, obiekty kontenerowe; ZATEM TYMCZASOWE OBIEKTY BUDOWLANE SĄ OBIEKTAMI BUDOWLANYM. TYMCZASOWOŚĆ OZNACZA, ŻE MOGĄ BYĆ ONE UZNANE ZA BUDOWLE W ROZUMIENIU ART. 1A UST. 1 PKT 2 UOPL → konsekwencje w zakresie opłaty targowej Odmienny pogląd: np. wyrok WSA w Łodzi z dnia 18 grudnia 2009 r. (I SA/Łd 987/09)

6 Opodatkowanie tymczasowych obiektów budowlanych
Wyrok NSA z dnia r. (II FSK 1336/10), LEX nr Tymczasowy obiekt budowlany może być zaliczony do budowli, również na podstawie przeanalizowanych przepisów u.p.o.l. Jeżeli jednak jego byt ograniczony jest od powstania (art. 6 ust. 2 u.p.o.l.), do ustania (art. 6 ust. 4 u.p.o.l.) do okresu krótszego niż rok, po którym, od dnia 1 stycznia roku następnego, mógłby powstać obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości, budowla taka nie będzie podlegała opodatkowaniu, ponieważ nie powstanie z jej tytułu obowiązek podatkowy.

7 Opodatkowanie budowli po wyroku Trybunału Konstytucyjnego
Konsekwencje wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 13 września 2011 r. w sprawie budowli wyrobisk górniczych (P 33/09) Art. 2 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 1a ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, rozumiany w taki sposób, że nie odnosi się do podziemnych wyrobisk górniczych oraz może odnosić się do obiektów i urządzeń zlokalizowanych w tych wyrobiskach, jest zgodny z zasadą ustawowej określoności regulacji podatkowych i zasadą poprawnej legislacji wywodzonymi z art. 217 w związku z art. 84 i art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

8 Budowle w wyrobiskach 1. Jakie skutki prawne wywołuje wyrok Trybunału Konstytucyjnego (TK) z 13 września 2011 r. w odniesieniu do spraw zakończonych ostateczną decyzją organów podatkowych, których przedmiotem jest opodatkowanie budowli zlokalizowanych w wyrobiskach górniczych? 2. Jaki wpływ ma wyrok TK na toczące się i przyszłe postępowania w zakresie opodatkowania budowli w podziemnych wyrobiskach górniczych? 3. Jak – uwzględniając stanowisko TK – należy opodatkować obiekty budowlane i urządzenia budowlane zlokalizowane w podziemnych wyrobiskach górniczych?

9 Wznowienie postępowania zakończonego decyzją po wyroku TK
Analizowany wyrok TK nie może być podstawą do wznowienia postępowań podatkowych zakończonych ostateczną decyzją, której przedmiotem było określenie podatku od budowli zlokalizowanych w podziemnych wyrobiskach górniczych.

10 Nie ma podstaw do stwierdzenie nieważności decyzji dot
Nie ma podstaw do stwierdzenie nieważności decyzji dot. opodatkowania budowli w wyrobiskach Po ukazaniu się wyroku TK nie ma podstaw prawnych do stwierdzenia nieważności ostatecznych decyzji, w których organy podatkowe zastosowały odmienną interpretację wskazanych przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Tym bardziej nie ma możliwości wzruszenia decyzji, gdzie organy podatkowe przyjęły rozumienie analizowanych przepisów zbliżone do wynikającego z uzasadnienia wyroku TK, a tak jest w większości znanych mi przypadków. Nie zetknąłem się z decyzją, gdzie opodatkowaniu podlegałoby wyrobisko górnicze rozumiane jako „przestrzeń” powstała w wyniku robót górniczych. W decyzjach opodatkowane były obiekty zlokalizowane w tych wyrobiskach, co generalnie jest zgodne z sentencją wyroku TK. Ewentualne mankamenty dowodowe występujące w tych decyzjach (uogólnienia) nie mogą być traktowane jako rażące naruszenie prawa.

11 Jaki wpływ ma wyrok TK na toczące się i przyszłe postępowania w zakresie opodatkowania budowli w podziemnych wyrobiskach górniczych? Wykładania dokonana w analizowanym wyroku TK nie ma charakteru powszechnie wiążącego. TK nie rozstrzygnął czy obiekty znajdujące się w wyrobiskach górniczych powinny być opodatkowane podatkiem od nieruchomości. Kwestia ta – co podkreślono w uzasadnieniu wyroku – została pozostawiona organom podatkowym prowadzącym postępowanie. Każdy obiekt zlokalizowany w wyrobisku górniczy musi być w postępowaniu zakwalifikowany jako budowla (albo nie) i w konsekwencji opodatkowany (albo wyłączony z opodatkowania). Jaki będzie wynik ostateczny, a zatem czy i jakie obiekty w wyrobiskach podlegają opodatkowaniu, TK nie jest w stanie przewidzieć, ponieważ wymaga to przeprowadzenia postępowań podatkowych w konkretnych sprawach.

12 Co jest budowlą w rozumieniu TK?
Nowością w zaprezentowanej w wyroku wykładni jest to, że za budowle – zdaniem TK można uznać: „…1) jedynie budowle wymienione expressis verbis w art. 3 pkt 3 u.p.b., w innych przepisach tej ustawy lub w załączniku do niej, będące wraz z instalacjami i urządzeniami obiektem budowlanym, o którym mowa w art. 3 pkt 1 lit. b u.p.b., czyli pod warunkiem, że stanowią one całość techniczno-użytkową, 2) jedynie urządzenia techniczne scharakteryzowane w art. 3 pkt 9 u.p.b. lub w innych przepisach tej ustawy albo w załączniku do niej, co – jeżeli omawiane urządzenia nie zostały wskazane expressis verbis – wymaga wykazania, że zapewniają one możliwość użytkowania obiektu budowlanego zgodnie z jego przeznaczeniem. Jednocześnie TK podniósł, że nie można wykluczyć, że o statusie danego obiektu budowlanego jako budowli mogą decydować także postanowienia innych ustaw niż wyżej wskazane.

13 Co jest budowlą w rozumieniu TK?
Zdaniem TK – organ podatkowy chcąc określić podatek od budowli - musi „przyporządkować” dane obiekty w wyrobisku górniczym nazwom budowli wskazanym w prawie budowlanym, a konkretnie występującym w art. 3 pkt 3, innych postanowieniach tej ustawy i załączniku do niej. Możliwe jest również na wskazanie nazw obiektów budowlanych zawartych w innych ustawach „uzupełniających” prawo budowlane (np. prawo energetyczne, prawo telekomunikacyjne, ustawa o drogach publicznych, prawo o ochronie i kształtowaniu środowiska, o ochronie przeciwpożarowej, o zagospodarowaniu przestrzennym, o normalizacji) Są to ustawy, które - używając terminologii TK – uzupełniają, modyfikują i doprecyzowują prawo budowlane, a zatem mogą być podstawą do uznania danego obiektu za budowlę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Wystarczy jeżeli w przepisach tych ustaw ustawodawca używa nazwy danego obiektu i klasyfikuje go jako budowlę.

14 Nazwa budowli w prawie budowlanym
Odnalezienie „nazwy” budowli w ustawie Prawo budowlane lub ustawowych przepisach modyfikujących, doprecyzowujących i uzupełniających postanowienia Prawa budowlanego pozwala – zdaniem TK - na uznanie danego obiektu za budowle i w konsekwencji opodatkowanie podatkiem od nieruchomości. W przypadku, gdy danemu obiektowi nie da się przypisać nazwy budowli występującej we wskazanych ustawach organ podatkowy powinien rozważyć czy nie jest to urządzenia budowlane w rozumieniu ustawy Prawo budowlane, a przez to budowla podlegająca opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. W sytuacji, gdy organ podatkowy nie będzie w stanie przyporządkować danego obiektu do konkretnej nazwy budowli w Prawie budowlanym (i ustawach uzupełniających) lub też zakwalifikować go jako urządzenia budowlanego, to nie może – zdaniem TK – traktować go jako przedmiotu podatku od nieruchomości.

15 Opinia biegłego jako podstawa do ustalenia jakie budowle podlegają opodatkowaniu
Przedmiot opinii musi korespondować ze wskazanym przez TK rozumieniem budowli podlegających opodatkowaniu. W związku z tym treść opinii biegłego powinna obejmować: 1) sporządzenie spisu wszystkich obiektów (urządzeń) zlokalizowanych w podziemnym wyrobisku górniczym, 2) przyporządkowanie obiektów nazwom budowli występującym w art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, załączniku do niej lub innych ustawowych regulacjach modyfikujących uzupełniających lub doprecyzowujących prawo budowlane, a jeżeli okaże się niemożliwe to 3) zakwalifikowanie urządzeń jako obiektów budowlanych w rozumieniu art. 3 pkt 9 ustawy Prawo budowlane, jego innych przepisów (w tym załącznika) lub innych ustawowych regulacji modyfikujących, uzupełniających lub doprecyzowujących prawo budowlane, oraz wykazanie, że zapewniają one możliwość użytkowania obiektu budowlanego zgodnie z jego przeznaczeniem.

16 Opodatkowanie gruntów z oznaczeniami nieznanymi ewidencji gruntów i budynków - wyrok NSA z r. (II FSK 559/10) Na wstępie należy podkreślić, że spór w niniejszej sprawie sprowadzał się do tego, czy grunty w K., których właścicielem była Skarżąca w 2007 r., a które w ewidencji gruntów oznaczono symbolami złożonymi Bp-RIVa, Bp-RIVb, Bp-RV, Bp-RVI i Bp-N oraz dr-RVI, dr-N, dr-RVIb, dr-RV, dr-RIVa, podlegały opodatkowaniu podatkiem rolnym czy też podatkiem od nieruchomości. Oparcie się w tej sprawie wyłącznie na niejednoznacznej ewidencji i arbitralne uznanie na jej podstawie, że nie ma się do czynienia z gruntami (użytkami) rolnymi, nie było uprawnione. Wynika to ze wskazanej powyżej zasady, że zakres przedmiotu opodatkowania musi być określony precyzyjnie, a interpretacja przepisów dotyczących tegoż przedmiotu opodatkowania nie może być rozszerzająca, dokonana na niekorzyść podatnika. W świetle powyższej konstatacji przyznać należy rację Sądowi pierwszej instancji, że decydujące znaczenie dla wyboru sposobu opodatkowania przedmiotowych gruntów było ustalenie, czy były one zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. W niniejszej sprawie bezspornie ustalono, że grunty w K. nie były zajęte na prowadzenie takiej działalności. W konsekwencji, wziąwszy pod uwagę treść art. 2 ust. 2 u.p.o.l. oraz art. 1 ustawy o podatku rolnym, za prawidłowe należało uznać stanowisko Sądu o konieczności opodatkowania spornych gruntów podatkiem rolnym. Podobne stanowisko zawarto także w wyroku NSA z dnia r. (II FSK 2157/10)

17 Opodatkowanie dróg w lesie - wyrok NSA z dnia 11 maja 2011 r
Opodatkowanie dróg w lesie - wyrok NSA z dnia 11 maja 2011 r. (II FSK 11/10) Zdaniem Sądu jeżeli grunty były ujawnione, zapisane w ewidencji gruntów jako drogi - "dr", to brak było podstaw do przyjęcia, że winny one zostać opodatkowane jako lasy, podatkiem leśnym zamiast podatkiem od nieruchomości. INTERPRETACJA OGÓLNA Nr PL/LS/833/89/APQ/12/223 MINISTRA FINANSÓW z dnia 19 października 2012 r. w sprawie ustalenia podmiotu zobowiązanego do zapłaty podatku od nieruchomości z tytułu nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa będących w zarządzie LP udostępnianych w drodze umowy pracownikom Służby Leśnej do bezpłatnego korzystania – Dz. Urz. Min. Fin. z 2012 r. , poz. 50

18 Wyrok NSA z 12 kwietnia 2012 r. (II FSK 1771-1772/10)
Opodatkowanie użytku rolnego będącego w posiadaniu przedsiębiorcy, prowadzącego działalność w zakresie obrotu nieruchomościami Wyrok NSA z 12 kwietnia 2012 r. (II FSK /10) 1. Będące własnością przedsiębiorcy prowadzącego działalność gospodarczą z zakresu obrotu nieruchomościami użytki rolne, powinny być opodatkowane podatkiem od nieruchomości według stawek najwyższych, od momentu otrzymania przez podatnika pozwolenia na budowę. 2. Grunty są wykorzystywane na prowadzenie działalności gospodarczej (zajęte na prowadzenie tej działalności) zarówno w przypadku, gdy taka działalność jest na nich bezpośrednio prowadzona (np. wydobywanie kopalin, prowadzenie zakładu przemysłowego, handlowego, czy też usługowego), jak też w przypadku, gdy są one przedmiotem gospodarczego obrotu.

19 Uchwała SN z dnia 25 listopada 2011 r. (III CZP 60/11)
Kto płaci podatek od naniesień na gruncie oddanym w wieczyste użytkowanie? Uchwała SN z dnia 25 listopada 2011 r. (III CZP 60/11) Budynek wzniesiony przez dzierżawcę na gruncie oddanym w użytkowanie wieczyste stanowi własność wieczystego użytkownika. Uchwała dotyczy sytuacji, w których naniesienia stanowią części składowe gruntu. Art. 47 kodeksu cywilnego § 1. Część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. § 2. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. § 3. Przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

20 Opodatkowanie prywatnego domu pomocy
Wyrok WSA w Gdańsku z dnia r. (I SA/Gd 1/12), LEX nr 1. Budynek wykorzystywany przez przedsiębiorcę na cele prowadzenia działalności gospodarczej (prywatnego domu opieki społecznej) nie może być opodatkowany jako budynek mieszkalny. ` 2. Budynek zamieszkiwany przez pensjonariuszy prywatnego domu opieki społecznej jest faktycznie wykorzystywany na cele prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, mającej za przedmiot właśnie prowadzenie domu opieki społecznej (spółka uzyskuje przychód z umów zawieranych z pensjonariuszami, świadcząc im konkretne usługi). Fakt zamieszkiwania w budynku opieki społecznej pensjonariuszy nie sprawia zatem, iż budynek ten należy opodatkować stawką właściwą dla budynków mieszkalnych. Zajęcie tego budynku pod działalność gospodarczą skutkuje bowiem opodatkowaniem go wg wyższej stawki podatku.

21 Wyrok NSA z dnia 8 maja 2012 r. (II FSK 2090/10)
Częściowe wykorzystywanie wybudowanego budynku, a powstanie obowiązku podatkowego Wyrok NSA z dnia 8 maja 2012 r. (II FSK 2090/10) Rozpoczęcie użytkowania części budynku przed jego ostatecznym wykończeniem powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od nieruchomości od całego budynku, począwszy od 1 stycznia kolejnego roku podatkowego.

22 Częściowe wykorzystywanie wybudowanego budynku a stawka podatku od nieruchomości
Wyroki NSA z dnia r. (II FSK 2444/10, II FSK 2445/10) 1) Przedsiębiorca, który prowadzi działalność gospodarczą w niewykończonym budynku, nie musi płacić podatku od nieruchomości w maksymalnej wysokości od całej powierzchni. 2) Sprawa, którą zajął się sąd, dotyczyła podatniczki - doradcy podatkowego, która zajęła w budynku piętrowym (handlowo-usługowym) na działalność gospodarczą część I piętra o powierzchni 131,50 mkw., a w deklaracji do opodatkowania zgłosiła połowę tej powierzchni. Nadzór budowlany udzielił jej pozwolenia tylko na użytkowanie tego piętra. Parter o powierzchni 139,40 mkw. był w stanie surowym zamkniętym i w ocenie podatnika ze względów technicznych nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia działalności gospodarczej. 3) Zdaniem NSA zgodnie z wykładnią art. 6 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 z późn. zm.) w sytuacji gdy budynek nie jest wykończony w całości, podatkiem w maksymalnej stawce można obciążyć tylko część wykorzystywaną na prowadzenie biznesu.

23 Czy gmina płaci sobie podatek od nieruchomości?
Wyrok WSA w Gliwicach z dnia r. (I SA/Gl 56/11), prawomocny Przyjęcie stanowiska, że gmina jako właściciel nieruchomości podlega opodatkowaniu implikowałoby dalsze konsekwencje chociażby takie, że na gminie jako osobie prawnej ciążyłby obowiązek złożenia do organu podatkowego deklaracji podatkowej w terminach wskazanych w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, a następnie uregulowanie na własną rzecz podatku. W rozwiązaniu tej kwestii pomocna będzie regulacja zawarta w art. 3 ust. 1 pkt 4 u.p.o.l., zgodnie z którym "podatnikiem podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej będący posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie: a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości, b) jest bez tytułu prawnego, z zastrzeżeniem ust. 2". Takie sformułowanie oznacza, że podatnikiem podatku od nieruchomości stanowiących własność gminną nie jest gmina, albowiem opodatkowanie nieruchomości będących własnością jednostek samorządu terytorialnego – podobnie zresztą jak i nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa – podlega opodatkowaniu tylko w sytuacjach wskazanych w w/w przepisie. Taka konstatacja przesądza o tym, że nieruchomości będące w zasobie nieruchomości gminnych, a więc de facto nieruchomości, które nie są wykorzystywane przez gminę czy to do prowadzenia działalności, czy też udostępnione innym podmiotom na podstawie umowy, czy też wreszcie będące we władaniu innych jednostek bez tytułu prawnego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

24 Opodatkowanie garaży Interpretacja Ogólna Ministra Finansów z dnia 26 kwietnia 2012 r. Nr PL/LS/833/40/SIA/12/122 w sprawie stosowania art. 5 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych opublikowana w Dzienniki Urzędowym Ministra Finansów z 2012 r. poz. 20. 1) Stawkę podatku właściwą dla budynków mieszkalnych stosuje się w przypadku garaży będących pomieszczeniami przynależnymi w rozumieniu ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903, z późn. zm.) oraz dla garaży wielostanowiskowych mieszczących się w bryle budynku mieszkalnego, stanowiących element nieruchomości wspólnej w przypadku określenia korzystania z poszczególnych miejsc w ramach podziału quoad usum. 2) (...) W konsekwencji powyższego, w świetle art. 5 ust. 1 pkt 2 i art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, garaż stanowiący przedmiot odrębnej własności, który nie jest związany z prowadzeniem działalności gospodarczej, usytuowany w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki podatku przewidzianej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e tej ustawy.

25 Terminy podejmowania uchwał w sprawie stawek na 2013 r
Terminy podejmowania uchwał w sprawie stawek na 2013 r. i konsekwencje braku uchwały

26 Terminy podejmowania uchwał w sprawie stawek podatkowych
stawki maksymalne na 2013 r. - obwieszczenie Ministra Finansów z dnia r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na 2013 r. (M.P. z dnia 14 sierpnia 2012 r., poz. 587) stawki minimalne podatku od środków transportowych - ogłaszane do dnia 31 października wg kursu euro na pierwszy dzień roboczy października danego roku (art. 12b upol) – zob. obwieszczenie Ministra Finansów z dnia 8 października 2012 roku w sprawie stawek podatku od środków transportowych obowiązujących w 2013 roku – kurs euro zmniejszył się o 6,9 %. M.P z 2012 r. , poz. 742 cena żyta podawana na potrzeby podatku rolnego - ogłaszana w terminie 20 dni po upływie trzeciego kwartału (art. 6 ust. 2 upr) Komunikat Prezesa GUS z 19 października 2012 r. w sprawie średniej ceny żyta za okres trzech pierwszych kwartałów 2012 r. – 75,86 z 1 dt (M.P. z 2012 r. ,poz. 787) cena drewna podawana na potrzeby podatku leśnego - ogłaszana w terminie 20 dni po upływie trzeciego kwartału (art. 4 ust. 4 upl) Komunikat Prezesa GUS z 19 października 2012 r. w sprawie średniej ceny sprzedaży drewna, obliczonej wg średniej ceny drewna uzyskanej przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały 2012 r. – zł za 1 m3 (M.P. z 2012 r. , poz. 788) Art. 20a. upol 1. W przypadku nieuchwalenia stawek podatków lub opłat lokalnych, o których mowa w art. 5 ust. 1, art. 10 ust. 1 oraz art. 19 pkt 1 lit. a-d, stosuje się stawki obowiązujące w roku poprzedzającym rok podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2. 2. W przypadku nieuchwalenia stawek podatku od środków transportowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, 4 lub 6, jeśli stawki minimalne dla poszczególnych rodzajów pojazdów są wyższe od stawek uchwalonych na rok poprzedzający rok podatkowy - stosuje się odpowiednie stawki wynikające z załączników nr 1-3 do ustawy.

27 Skutki braku uchwały w sprawie stawek
Wyrok NSA z dnia r. (II FSK 1272/09), LEX nr 1. Podjęcie uchwały, o której mowa w art. 20a ust. 1 u.p.o.l. obejmuje zarówno sam fakt jej głosowania przez radę jak i jej należytą publikację. Dopiero bowiem spełnienie obu tych warunków stanowi o tym, że dany akt normatywny wszedł do porządku prawnego. 2. Z art. 20a ust. 1 u.p.o.l. wywieść należy, że w kolejnym roku podatkowym mogą obowiązywać albo nowe stawki, o ile zostanie podjęte, w znaczeniu obejmującym również jej prawidłową publikację, uchwała albo stawki obowiązujące w roku poprzedzającym rok podatkowy, jeśli taka uchwała nie zostanie podjęta. Brak jest normatywnych podstaw, aby w ciągu roku podatkowego obowiązywały dwie różne stawki podatku od nieruchomości. 3. Art. 5 ustawy o publikowaniu aktów normatywnych i innych aktów prawnych dopuszcza nadanie aktowi normatywnemu "mocy wstecznej", ale tylko "jeżeli zasady demokratycznego państwa prawnego nie stoją temu na przeszkodzie". Wsteczna moc prawa może dotyczyć ewentualnie tylko przyznania praw. Z całą stanowczością natomiast należy wykluczyć możliwość zastosowania tej normy do nakładania obowiązków. Uchwała Rady Miasta T. z dnia 23 listopada 2007 r. Nr (...), została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Województwa Lubelskiego Nr 13 z dnia 30 stycznia 2008 r. Zgodnie z § 4 tej uchwały weszła ona w życie po 14 dniach, a więc 14 lutego 2008 r. W tytule uchwały wskazano, że stawki są na 2008 r.

28 Pojęcie „uchwalenia stawek”
„uchwalenie stawek” - zakończenie procesu podejmowania uchwały w sprawie stawek; dzień, w którym radni przegłosują stawki W konsekwencji rada gminy powinna podjąć uchwałę w sprawie stawek najpóźniej w dniu 31 grudnia roku poprzedzającego rok podatkowy Od kiedy taki akt zaczyna obowiązywać? Czy będzie mógł mieć on zastosowanie od 1 stycznia danego roku?

29 Od kiedy uchwała obowiązuje?
Art. 4 ust. 1 ustawy o ogłaszaniu aktów normatywnych Akty zawierające przepisy powszechnie obowiązujące, ogłaszane w dziennikach urzędowych wchodzą w życie po upływie czternastu dni od dnia ich ogłoszenia, chyba że dany akt normatywny określi termin dłuższy. Akt podjęty w grudniu może zacząć obowiązywać w styczniu lub lutym. Konsekwencje: brak obowiązku składania deklaracji, brak decyzji ustalających

30 Czy uchwała, która weszła w życie w trakcie roku będzie mogła mieć zastosowanie od 1 stycznia danego roku? Uchwały te powinny mieć zastosowanie do całego roku, a więc także go okresu, poprzedzającego wejście w życie danej uchwały, gdyż: stawki mają charakter roczny, obowiązek podatkowy wynikający z ustawy ciąży na podatniku przez cały rok. Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 18 lipca 2012 r., sygn. akt III S.A./po 576/12, nieprawomocny. Zgodnie z art. 88 ust. 1 Konstytucji RP warunkiem wejścia w życie aktów prawnych, w tym uchwał jest ich ogłoszenie. Zatem, warunkiem wejścia w życie przepisu jest nie tylko jego przyjęcie przez posiadający stosowną kompetencję organ, w przewidzianym prawem trybie, ale także ogłoszenie tego aktu prawnego. Oznacza to, że regulacja, o której mowa w art. 20a ust. 1 u.p.o.l. obejmuje zarówno sam fakt jej głosowania przez radę jak i jej należytą publikację. Dopiero bowiem spełnienie obu tych warunków stanowi o tym, że dany akt normatywny wszedł do porządku prawnego.

31 Przepisy w uchwałach określające datę wejścia w życie
Zapis standardowy: Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Województwa……. Brak zapisu o wejściu w życie Z mocy prawa zaczyna ona obowiązywać w terminie 14 dni od dnia opublikowania aktu w dzienniku urzędowym województwa.

32 Przepisy w uchwałach określające datę wejścia w życie
Zapis w uchwale, gdy wchodzi ona w życie w trakcie roku: 1. możliwość Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Województwa……. i ma zastosowanie od 1 stycznia danego roku. 2. możliwość Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej opublikowania w Dzienniku Urzędowym Województwa…… W tytule uchwały jest informacje, że dotyczy ona stawek na dany … rok Zapisy te nie muszą odnosić się do świadczeń, w których stawki nie mają charakteru rocznego np. opłata targowa, miejscowa i uzdrowiskowa, a także opłaty od posiadania psów.

33 Przepisy w uchwałach określające datę wejścia w życie
Podejmowania uchwały na kilka miesięcy przed jej planowanym wejściem w życie. Uchwała wchodzi w życie w terminie 14 dni od dnia opublikowania uchwały w dzienniku urzędowym, nie wcześniej jednak niż w dniu 1 stycznia ……(przyszłego roku podatkowego)

34 Wybrane praktyczne problemy związane z konstruowaniem uchwał podatkowych rad gmin

35 Jakie kategorie uchwał podatkowych podejmuje rada gminy?
1) dot. stawek podatków i opłat lokalnych: - podatku od nieruchomości - podejmowane na podstawie art. 5 ust. 1 u.o.p.l; - podatku od środków transportowych – art. 10 ust. 1 u.o.p.l.; - opłaty miejscowej, targowej, uzdrowiskowej i od posiadania psów – art. 19 pkt 1 lit. a-f u.o.p.l.; 2) dot. zwolnień i ulg w podatkach i opłatach lokalnych: - w podatku od nieruchomości – wprowadzające zwolnienia na podstawie art. 7 ust. 3 u.o.p.l.; - w podatku od środków transportowych – wprowadzające zwolnienia na podstawie art. 12 ust. 4 u.o.p.l.; - w opłatach: targowej, miejscowej, uzdrowiskowej i od posiadania psów – wprowadzające zwolnienia na podstawie art. 19 pkt 3 u.o.p.l.; - w podatku rolnym – w sprawie: obniżenia ceny skupu żyta przyjmowanej dla potrzeb ustalenia stawki podatku rolnego (art. 6 ust. 3 u.p.r.); o zaliczeniu wsi do innego okręgu podatkowego (art. 5 ust. 3); określenia szczegółowych warunków i trybu zwolnienia dla gruntów, na których zaprzestano produkcji rolnej (art. 12 ust. 9); wprowadzenia zwolnień i ulg podatkowych (art. 13e); - w podatku leśnym – w sprawie: obniżenia kwoty stanowiącej średnią cenę sprzedaży drewna (art. 4 ust. 5 u.p.l.), wprowadzenia zwolnień od podatku leśnego (art. 7 ust. 3); 3) dot. trybu i warunków płatności, w tym: - zasad ustalania i poboru oraz terminów płatności opłat lokalnych - art. 19 pkt 1 u.p.o.l., - zarządzenia poboru podatków i opłat lokalnych w drodze inkasa, wyznaczenia inkasentów i wysokości wynagrodzenia za inkaso – art. 6 ust. 12, art. 19 pkt 2 u.o.p.l., art. 6b u.p.r. oraz art. 6 ust. 9 u.p.l.; - ustalenia wzorów informacji i deklaracji podatkowych – art. 6 ust. 13 u.o.p.l., art. 6a ust. 11 u.p.r. oraz art. 6 ust. 9 u.p.l.; - określenia warunków i trybu składania informacji i deklaracji na podatek od nieruchomości, od środków transportowych, rolny i leśny za pomocą środków komunikacji elektronicznej – art. 6 ust. 14 i 15 oraz art. 9 ust. 11 u.o.p.l., art. 6 ust. 12 i 13 u.p.r., art. 6 ust. 10 i 11 u.p.l.

36 Uchwały podejmowane na podstawie ustawy
z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) ustalanie wynagrodzenia dla inkasentów (art. 28 § 4), określenie terminu płatności dla inkasentów (art. 47 § 4a), wprowadzenie opłaty prolongacyjnej oraz określenia jej stawki (art. 57 § 7) dopuszczenie zapłaty podatków stanowiących dochody gminy, kartą płatniczą (art. 61a)

37 Jakie uchwały trzeba a jakie można podjąć?
uchwały obligatoryjne m.in.: - uchwał w sprawie określenia stawek (podatek od nieruchomości, od środków transportowych, opłata targowa) - uchwały określające wzory informacji i deklaracji podatkowych na podatki: rolny, leśny i od nieruchomości, - uchwała w sprawie ustalania i poboru oraz terminu płatności opłat lokalnych - uchwały w sprawie szczegółowych warunków i trybu zwolnienia z podatku rolnego dla gruntów, na których zaprzestano produkcji rolnej (art. 12 ust. 9 ustawy o podatku rolnym) uchwały fakultatywne m.in.: - uchwały dotyczące zwolnień podatkowych - uchwały w sprawie obniżenia ceny skupu żyta oraz obniżenia ceny sprzedaży drewna (ulgi podatkowe), - uchwały wprowadzające na terenie gminy pobór podatków lub opłat w drodze inkaso, co wiąże się, i jest to już obowiązek, z wyznaczeniem inkasentów oraz wynagrodzenia za inkaso - uchwała w sprawie wprowadzenia opłaty od posiadania psów - uchwała w sprawie opłaty prolongacyjnej - uchwała w sprawie dopuszczenia płatności kartą

38 Uchwała w sprawie stawek podatku od nieruchomości
Najlepiej przyjąć podział z art. 5 upol (skopiować ten przepis), z uwzględnieniem stawek, które nie przekraczają stawek maksymalnych. Art. 5. 1. Rada gminy, w drodze uchwały, określa wysokość stawek podatku od nieruchomości, z tym że stawki nie mogą przekroczyć rocznie: 1) od gruntów: a) związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków zł od 1 m2 powierzchni, b) pod jeziorami, zajętych na zbiorniki wodne retencyjne lub elektrowni wodnych zł od 1 ha powierzchni, c) pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego zł od 1 m2 powierzchni; 2) od budynków lub ich części: a) mieszkalnych zł od 1 m2 powierzchni użytkowej, b) związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej zł od 1 m2 powierzchni użytkowej, c) zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym zł od 1 m2 powierzchni użytkowej, d) związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, zajętych przez podmioty udzielające tych świadczeń zł od 1 m2 powierzchni użytkowej, e) pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego zł od 1 m2 powierzchni użytkowej; 3) od budowli - 2% ich wartości określonej na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 3 i ust. 3-7.

39 Zmiana stawek w trakcie roku
Wyrok WSA w Warszawie z 10 marca 2005 r. (III SA/Wa 1107/04), Zgodnie z art. 5 rada gminy kierując się własną polityką może uwzględniać zamożność społeczności lokalnej. Może zatem zmieniać ustalone przez siebie stawki w trakcie roku podatkowego, w granicach wyznaczonych ustawą, jeżeli zmieniają się uwarunkowania lub okoliczności uwzględnione jako podstawowe lub istotne przy określaniu poziomu stawek podatkowych. Przy zmianie stawek w trakcie roku po wydaniu decyzji pojawia się problem trybu zmiany decyzji wymiarowych - brak właściwego trybu w Ordynacji podatkowej. Art. 254 op???

40 Różnicowanie stawek podatkowych - kryteria
Art. 5 uopl (podatek od nieruchomości) 2. Przy określaniu wysokości stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, rada gminy może różnicować ich wysokość dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności lokalizację, rodzaj prowadzonej działalności, rodzaj zabudowy, przeznaczenie i sposób wykorzystywania gruntu. 3. Przy określaniu wysokości stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rada gminy może różnicować ich wysokość dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności lokalizację, sposób wykorzystywania, rodzaj zabudowy, stan techniczny oraz wiek budynków. 4. Przy określaniu wysokości stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b-e oraz w ust. 1 pkt 3, rada gminy może różnicować wysokość stawek dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności rodzaj prowadzonej działalności. Art. 10 ust. 2 uopl (podatek od środków transportowych) Przy określaniu stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3, 5 i 7, rada gminy może różnicować wysokość stawek dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności wpływ środka transportowego na środowisko naturalne, rok produkcji albo liczbę miejsc do siedzenia.

41 Różnicowanie stawek podatkowych - kryteria
Uchwała RIO w Poznaniu z (1/36/2012), Wielk.2012/838 Rada gminy może jedynie różnicować wysokość stawek podatku dla poszczególnych rodzajów podmiotów opodatkowania uwzględniając elementy wymienione w art. 5 ust. 2, 3 i 4 u.p.o.l. Uchwała RIO w Szczecinie z (XXV/138/S/2011), Zacho.2011/149/3032 Wprowadzenie niższych stawek podatku od nieruchomości dla określonych podmiotów jest sprzeczne z przepisem art. 32 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

42 Różnicowanie stawek podatkowych
Kiedy występuje różnicowanie? „Określa się stawkę dla budynków lub ich części: e) pozostałych, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego - 6,00 zł od 1 m kw. powierzchni użytkowej, z wyjątkiem garaży, dla których stawka wynosi 2,00 zł od 1 m kw. powierzchni użytkowej,”

43 Kiedy różnicowanie stawek ma charakter pomocy publicznej?
Art. 20b. W przypadkach, o których mowa w art. 5 ust. 2-4, art. 7 ust. 3, art. 10 ust. 2, art. 12 ust. 4 oraz art. 19 pkt 1 i 3, jeżeli uchwała rady gminy przewiduje udzielanie pomocy publicznej, uchwała ta powinna być podjęta z uwzględnieniem przepisów dotyczących pomocy publicznej. Art. 20c. W przypadkach, o których mowa w art. 5 ust. 2-4, w art. 10 ust. 2 oraz w art. 19 pkt 1 i 3, jeżeli uchwała rady gminy przewiduje udzielanie pomocy publicznej, pomoc ta jest udzielana jako pomoc de minimis. 1. Różnicowanie mające charakter pomocy publicznej ma miejsce gdy w obrębie gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej rada gminy wprowadzi, obok stawki podstawowej, stawki preferencyjne (niższe), znajdujące zastosowanie do nieruchomości służących określonym rodzajom działalności gospodarczej. 2. Podjęcie uchwały w sprawie stawek podatków i opłat lokalnych, która „powiela” katalog gruntów i budynków z art. 5 u.p.o.l., bez ich różnicowania, nie jest pomocą publiczną. - stawki te w jednakowym stopniu dotyczą wszystkich podatników, a zatem żaden z nich nie uzyskuje korzyści (przysporzenia), co jest niezbędnym warunkiem uzyskania pomocy publicznej, - nie występuje tu także warunek selektywności pomocy publicznej (nie można bowiem wskazać kategorii podatników, którzy są opodatkowani wg preferencyjnych stawek, a przez to są w lepszej sytuacji niż inni) 3. Różnicowanie mające charakter pomocy publicznej nie wystąpi, gdy zróżnicowane stawki nie odnoszą się do budynków czy gruntów nie związanych, czy zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej (a np. do budynków pozostałych). Zgłoszenie projektu uchwały do Prezesa UOKiK, który w ciągu 14 dni może złożyć zastrzeżenia (art. 7 ust. 3 ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej).

44 Uchwały w sprawie zwolnień z podatku od nieruchomości
Art. 7 ust. 3 upol Rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe niż określone w ust. 1 oraz w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw. Wyrok NSA z 8 lutego 2000 r., III SA 986/99 Wyrok WSA w Poznaniu z 6 maja 2004 r., I SA/Po 153/04 "Zwolnienia i ulgi podatkowe będące przywilejami podatkowymi nie są instytucjami tożsamymi. Ulga podatkowa polega bowiem na zmniejszeniu ciążącego na podatniku obowiązku podatkowego, podczas gdy zwolnienie polega na całkowitym odstąpieniu od opodatkowania czynności, czy osób. Mając na względzie powyższe rozróżnienie rada gminy nie ma uprawnień do stosowania ulg w podatku od nieruchomości; ma natomiast uprawnienia do uchwalania zwolnień".

45 Ulgi podatkowe RIO kwestionujące: Poznań, Zielona Góra, Łódź Przykłady: - stawkę podatku od budynków lub ich części związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej obniża się o 50% przez okres 12 miesięcy dla osób rozpoczynających działalność po raz pierwszy, - określono w § 1 pkt 8c stawkę od pozostałych gruntów, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego - 0,28 zł, wprowadzając jednocześnie zapis, że obniża się o 50% stawkę podatku określoną w § 1 pkt 8c uchwały dla działek siedliskowych, które pozostały po przekazaniu gospodarstw rolnych na Skarb Państwa. Wskazane przez RIO zarzuty: - narusza art. 7 ust. 3 u.o.p.l. oraz art. 217 Konstytucji RP.

46 Podstawy prawne podejmowania uchwał w sprawie zwolnień
Art  Rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe niż określone w ust. 1 oraz w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw. Art. 20b. W przypadkach, o których mowa w art. 5 ust. 2-4, art. 7 ust. 3, art. 10 ust. 2, art. 12 ust. 4 oraz art. 19 pkt 1 i 3, jeżeli uchwała rady gminy przewiduje udzielanie pomocy publicznej, uchwała ta powinna być podjęta z uwzględnieniem przepisów dotyczących pomocy publicznej. Art. 20d. 1. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki udzielania zwolnień stanowiących pomoc publiczną, o których mowa w: 1) art. 7 ust. 3, 2) art. 12 ust. 4 - mając na uwadze zapewnienie zgodności udzielania pomocy z warunkami dopuszczalności tej pomocy określonymi w przepisach Unii Europejskiej. 2. Projekt uchwały rady gminy przewidujący udzielanie pomocy publicznej, który nie uwzględnia warunków określonych w rozporządzeniach wydanych na podstawie ust. 1, podlega notyfikacji Komisji Europejskiej, chyba że projekt ten przewiduje: 1) udzielanie pomocy w ramach wyłączeń grupowych; 2) udzielanie pomocy de minimis.

47 Jak prawidłowo przygotować projekt uchwały dotyczącej zwolnienia?
1) prawidłowe sformułowanie zwolnienia o charakterze przedmiotowym 2) ustalenie kto będzie korzystał ze zwolnienia? 3) w przypadku stwierdzenia, że beneficjentem zwolnienia będzie przedsiębiorca, należy rozważyć, czy mamy do czynienia z pomocą publiczną? 4) w przypadku uznania, że zwolnienie będzie stanowiło pomoc publiczną, ustalić z jakim rodzajem pomocy mamy do czynienia? 5) uwzględnienie w treści uchwały dodatkowych elementów związanych z udzieleniem danego rodzaju pomocy (np. pomocy regionalnej) 6) ewentualne dopełnienie obowiązku przesłania projektu uchwały do Prezesa UOKiK

48 1. Prawidłowe sformułowanie zwolnienia o charakterze przedmiotowym
Art  Rada gminy, w drodze uchwały, może wprowadzić inne zwolnienia przedmiotowe niż określone w ust. 1 oraz w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 października 2003 r. o zmianie ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych i niektórych ustaw. Zwalnia się z podatku od nieruchomości: grunty, budynki i ich części, budowle i ich części. Dopuszczalność zwolnień mieszanych (przedmiotowo-podmiotowych) Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia r. (I SA/Go 264/09) Rada Miejska nie ma kompetencji do wprowadzenia zwolnień podmiotowych w podatku od nieruchomości, ponieważ art. 7 ust. 3 ustawy z 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych dopuszcza możliwość wprowadzania zwolnień z podatku od nieruchomości jedynie o charakterze przedmiotowym. Wyrok WSA w Gliwicach z dnia r. (I SA/Gl 1026/11), LEX nr Zawarte w art. 7 ust. 3 upol sformułowanie "inne zwolnienia przedmiotowe" może dotyczyć tylko i wyłącznie przedmiotu, a więc nieruchomości wykorzystywanych do różnego rodzajów działalności. Przy czym przedmiot winien być tak określony, żeby nie była możliwa identyfikacja konkretnego podatnika. Oznacza to, że cechy przedmiotu, muszą zostać określone w przepisie w ten sposób, żeby dotyczyły potencjalnie/hipotetycznie nieoznaczonego indywidualnie podatnika. ??? Wyrok WSA w Gliwicach z dnia r. (I SA/Gl 1072/11), Wspólnota 2012/7/43 Gdy z uchwały w sprawie stawek i zwolnień od podatku od nieruchomości bezpośrednio wywieść można, kto podlega temu zwolnieniu, a nie tylko jaki podmiot ono obejmuje, to w każdym przypadku oznacza to przekroczenie ustawowej delegacji.

49 1. Prawidłowe sformułowanie zwolnienia o charakterze przedmiotowym
Przykładowe kryteria przedmiotowe stosowane w przypadku zwolnień adresowanych dla przedsiębiorców: rodzaj prowadzonej działalności miejsce prowadzonej działalności wskazanie cech identyfikujących przedmiot korzystający ze zwolnienia (np. związane z nową inwestycją) Np. "Zwalnia się z podatku od nieruchomości grunty, budynki i ich części oraz budowle i ich części związane z działalnością gospodarczą w zakresie prowadzenia obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania, sklasyfikowaną w PKD pod symbolem Z".

50 55.20.Z Podklasa ta obejmuje zapewnienie zakwaterowania w cyklu dziennym lub tygodniowym w specjalnie wydzielonych umeblowanych pokojach lub pomieszczeniach umożliwiających mieszkanie, przygotowywanie posiłków oraz spanie lub z warunkami do gotowania lub wyposażonymi kuchniami. Mogą to być pokoje, apartamenty lub mieszkania w budynkach wielopiętrowych lub zespołach budynków, domki letniskowe lub domki kempingowe. Mogą być zapewnione minimalne usługi towarzyszące zakwaterowaniu. Podklasa ta obejmuje zapewnienie krótkotrwałego zakwaterowania w: ośrodkach kolonijnych i pozostałych obiektach wypoczynku wakacyjnego (np. w ośrodkach wczasowych, domach wycieczkowych, ośrodkach szkoleniowo-wypoczynkowych), kwaterach dla gości i bungalowach, domkach lub chatach, bez obsługi, gospodarstwach wiejskich (agroturystyka), schroniskach młodzieżowych i górskich. Podklasa ta nie obejmuje: zapewnienia umeblowanych miejsc krótkotrwałego zakwaterowania z codziennym sprzątaniem, słaniem łóżek, podawaniem posiłków i napojów, sklasyfikowanego w Z, zapewnienia zakwaterowania w domach, mieszkaniach lub apartamentach, włączając umeblowane, w celu dłuższego pobytu, zazwyczaj w cyklu miesięcznym lub rocznym, sklasyfikowanego w odpowiednich podklasach działu 68.

51 2. Ustalenie kto będzie korzystał ze zwolnienia?
Art. 1 Załącznika do Zalecenia Komisji 2003/361/WE z r. dotyczącego definicji przedsiębiorstw mikro, małych i średnich (Dz.Urz. WE L 124 z r.) + orzecznictwo ETS Przedsiębiorca - każdy podmiot prowadzący działalność gospodarczą (oferujący towary i/lub usługi na rynku), bez względu na formę organizacyjno-prawną jej prowadzenia, sposób finansowania, wielkość, występowanie zarobkowego charakteru tej działalności itd. Działalność gospodarcza - oferowanie towarów i usług na rynku - ujęcie funkcjonalne. Ujęcie działalności gospodarczej i przedsiębiorstwa w ustawie o swobodzie działalności gospodarczej oraz w Kodeksie cywilnym jest węższe od ujęcia w prawie wspólnotowym.

52 2. Ustalenie kto będzie korzystał ze zwolnienia?
Zapisy wykluczające stosowanie uchwały do przedsiębiorców "Zwolnienie, o którym mowa w § 1 nie znajduje zastosowania do gruntów oraz budynków i ich części, o których mowa w art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.)". "Zwolnienie, o którym mowa w § 1 nie znajduje zastosowania do środków transportowych będących w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą".

53 3) W przypadku stwierdzenia, że beneficjentem zwolnienia będzie przedsiębiorca, należy rozważyć, czy mamy do czynienia z pomocą publiczną? Zgodnie z art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), wsparcie finansowe dla podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą jest uznawane za pomoc publiczną, o ile jednocześnie spełnione są następujące przesłanki: udzielane jest ono przez państwo lub ze środków państwowych, przedsiębiorstwo uzyskuje przysporzenie na warunkach korzystniejszych od oferowanych na rynku, ma charakter selektywny (uprzywilejowuje określone przedsiębiorstwo lub przedsiębiorstwa albo produkcję określonych towarów), grozi zakłóceniem lub zakłóca konkurencję oraz wpływa na wymianę handlową między państwami członkowskimi UE.

54 udzielaną w oparciu o wydane przez Radę Ministrów rozporządzenia
4) W przypadku uznania, że zwolnienie będzie stanowiło pomoc publiczną, ustalić z jakim rodzajem pomocy mamy do czynienia? de minimis (Rozporządzenie Komisji (WE) Nr 1998/2006 z dnia r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis) udzielaną w ramach wyłączeń grupowych (Rozporządzenie Komisji (WE) Nr 800/2008 z dnia r. uznające niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 TWE) udzielaną w oparciu o wydane przez Radę Ministrów rozporządzenia pomoc notyfikowana

55 Pomoc de minimis inna niż w rolnictwie i rybołówstwie
poziom stanowienia uwzględnienie w treści uchwały wymogów wynikających z art. 37 ust. 1 ustawy o postępowaniach dotyczących pomocy publicznej oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis, obowiązek zgłoszenia projektu uchwały do Prezesa UOKiK wynikający z art. 7 ust. 3 ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej poziom stosowania weryfikacja dopuszczalności udzielenia pomocy na podstawie dokumentów składanych w oparciu o art. 37 ust. 1 ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej

56 Obowiązki ciążące na podmiocie ubiegającym się o pomoc de minimis inną niż w rolnictwie i rybołówstwie Od dnia 5 kwietnia 2010 r., zgodnie z art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404, z późn. zm.), podmiot ubiegający się o pomoc de minimis w rozumieniu rozporządzenia Komisji Europejskiej (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L Nr 379 z ) ma obowiązek przedłożyć podmiotowi udzielającemu pomocy: - wszystkie zaświadczenia o pomocy de minimis, jakie otrzymał w roku, w którym ubiega się o pomoc, oraz w ciągu 2 poprzedzających go lat, albo oświadczenie o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie, albo oświadczenie o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie; - informacje niezbędne do udzielenia pomocy de minimis, dotyczące w szczególności wnioskodawcy i prowadzonej przez niego działalności oraz wielkości i przeznaczenia pomocy publicznej otrzymanej w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą, na pokrycie których ma być przeznaczona pomoc de minimis. Zakres informacji, o których mowa w pkt 2, został określony w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis, które weszło w życie dnia 5 kwietnia 2010 r. (formularz stanowiący załącznik) - sprawozdanie finansowe za rok obrotowy, o ile jest zobowiązany do jego sporządzenia

57 Umieszczenie w uchwale wymogów związanych z udzieleniem pomocy de minimis
UOKiK proponuje w uchwałach w sprawie pomocy de minimis wprost zapisywać wskazane warunki w następujący sposób: 1) zobowiązanie w uchwale podmiotu ubiegającego się o pomoc de minimis do przedstawiania: a) wszystkich zaświadczeń o pomocy de minimis, jakie otrzymał w roku, w którym ubiega się o pomoc, oraz w ciągu 2 poprzedzających go lat, albo oświadczenia o wielkości pomocy de minimis otrzymanej w tym okresie , albo oświadczenia o nieotrzymaniu takiej pomocy w tym okresie oraz b) w zakresie pozostałych informacji – odesłanie wprost do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 marca 2010 r. w sprawie zakresu informacji przedstawianych przez podmiot ubiegający się o pomoc de minimis. (oznacza to obowiązek złożenia formularza oraz sprawozdania finansowego za rok obrotowy, o ile sporządza) Rozwiązanie takie wydaje się najbardziej czytelne dla wnioskodawców, jak również wpływa na przejrzystość uchwały. 2) ogólne odesłanie w uchwale do przepisów art. 37 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej, a tym samym do obowiązku przedkładania zaświadczeń/oświadczeń o pomocy de minimis oraz wszystkich informacji zawartych w ww. formularzu.

58 Obowiązek zgłoszenia projektu programu pomocowego przewidującego pomoc de minimis
Art. 7 ust. 3. ustawy o postępowaniach w sprawach dotyczących pomocy publicznej Projekt programu pomocowego przewidujący udzielanie pomocy de minimis podlega wyłącznie zgłoszeniu Prezesowi Urzędu, który w terminie 14 dni może przedstawić zastrzeżenia dotyczące przejrzystości zasad udzielania pomocy. Wyjaśnienie UOKiK ze strony Należy zauważyć, iż w przypadku gdyby w kolejnych latach zmianie w uchwale ulegały wyłącznie kwoty stawek podatkowych, bez wprowadzania dodatkowych preferencji pomiędzy poszczególnymi kategoriami nieruchomości, uchwały takie nie wymagają ponownego zgłaszania Prezesowi UOKiK. Jeżeli w uchwale zmienia się jedynie wysokość stawek, to nie trzeba ponownie opiniować projektu. Należy jednak mieć na uwadze, iż w przypadku gdyby w międzyczasie zmianie uległy wspólnotowe lub krajowe przepisy dotyczące udzielania pomocy de minimis lub w uchwale wprowadzone zostałyby kolejne stawki preferencyjne, zgłoszenie takie powinno zostać dokonane. Powyższe wyjaśnienia należy również odnieść do przypadku, gdy po zgłoszeniu zastrzeżeń przez Prezesa UOKiK, w trakcie sesji rady gminy w projekcie uchwały zostaną wprowadzone zmiany dotyczące jedynie wysokości (obniżenia bądź podwyższenia) stawek podatku od nieruchomości. W przypadku uwzględnienia w projekcie uchwały, przewidującej udzielanie pomocy  de minimis, zastrzeżeń zgłoszonych przez Prezesa UOKiK, nie ma obowiązku ponownego przesyłania takiej uchwały w trybie art. 7 ust. 3 ustawy.

59 Ogólnopolski program pomocy regionalnej dla gmin (XR 119/2008) –
rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 2008 r. w sprawie warunków udzielania zwolnień od podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych, stanowiących regionalną pomoc  inwestycją (Dz. U. Nr 146, poz. 927).

60 Procedura podejmowania uchwały w sprawie pomocy regionalnej
Wyjaśnienie UOKiK ze strony 1. Uchwały podjęte w oparciu o rozporządzenie nie wymagają opiniowania przez Prezesa UOKiK ani notyfikacji do Komisji Europejskiej. 2. Podjętą uchwałę na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy pomocowej są przesyłane w ciągu 30 dni od dnia wejścia w życie do Prezesa UOKiK. 3. Co powinna zrobić gmina, aby skorzystać z ogólnopolskiego programu pomocy regionalnej?: - Gmina zainteresowana przystąpieniem do programu powinna podjąć stosowną uchwałę na podstawie art. 7 ust. 3 i art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych. - Przyjęta przez gminę uchwała powinna zawierać odesłanie do warunków określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 5 sierpnia 2008 r. w sprawie warunków udzielania zwolnień od podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych, stanowiących regionalną pomoc inwestycyjną. - Uchwała rady gminy może zawierać dodatkowe warunki udzielania pomocy regionalnej, ponad te określone w ww. rozporządzeniu, jednakże nie mogą to być warunki sprzeczne z tymi, które określa rozporządzenie. Uchwała nie powinna również powielać warunków określonych w przedmiotowym rozporządzeniu. - Uchwała rady gminy powinna określać tryb i formę zgłoszenia przez przedsiębiorcę zamiaru korzystania z pomocy, jak również termin zakończenia nowej inwestycji lub utworzenia nowych miejsc pracy związanych z tą inwestycją. - Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej uchwała rady gminy powinna zostać przesłana w celach ewidencyjnych do Prezesa UOKiK, w terminie 30 dni od dnia jej wejścia w życie.

61 Procedura podejmowania uchwały w sprawie pomocy regionalnej
Kluczowe jest sformułowanie brzmienia zwolnienia! "Zwalnia się z podatku od nieruchomości grunty, budynki i ich części oraz budowle i ich części związane z nową inwestycją lub z utworzeniem miejsc pracy związanych z nową inwestycją w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia r. w sprawie warunków udzielania zwolnień od podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych, stanowiących regionalną pomoc inwestycyjną (Dz.U. Nr 146, poz. 927)." "Zwalnia się z podatku od środków transportowych: a) samochody ciężarowe o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 tony i poniżej 12 ton, b) ciągniki siodłowe i balastowe przystosowane do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów do 3,5 tony i poniżej 12 ton, c) przyczepy i naczepy, które łącznie z pojazdem silnikowym posiadają dopuszczalną masę całkowitą od 7 ton i poniżej 12 ton, - związane z nową inwestycją lub utworzeniem miejsc pracy związanych z nową inwestycją w rozumieniu rozporządzenia Rady Ministrów z dnia r. w sprawie warunków udzielania zwolnień od podatku od nieruchomości oraz podatku od środków transportowych, stanowiących regionalną pomoc inwestycyjną (Dz.U. Nr 146, poz. 927)." Przepisy zawierające upoważnienia dla rady gminy: § 10. 1. Warunkiem udzielenia pomocy jest: 1) dokonanie, przed rozpoczęciem realizacji inwestycji, zgłoszenia właściwemu organowi podatkowemu zamiaru korzystania z pomocy, w trybie i formie określonych uchwałą rady gminy, o której mowa w § 1 ust. 1, zwanego dalej "zgłoszeniem"; § 11 ust. 3. Rada gminy w uchwale, o której mowa w § 1 ust. 1, może skrócić okres korzystania z pomocy wynikający z terminów określonych w ust. 1 i 2. Przykładowe uchwały: zob. wykaz

62 Wzory deklaracji i informacji
Art. 6 ust. 13 upol Rada gminy określa, w drodze uchwały, wzory formularzy, o których mowa w ust. 6 i w ust. 9 pkt 1; w formularzach zawarte będą dane dotyczące podmiotu i przedmiotu opodatkowania niezbędne do wymiaru i poboru podatku od nieruchomości. Uchwała RIO w Poznaniu z (1/34/2012), Wielk.2012/854 Ustalenie w uchwale rady gminy obowiązku złożenia przez podatnika oświadczenia o znajomości odpowiedzialności karnej z art. 233 k.k. wykracza poza zakres kompetencji organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego do kształtowania zawartości uchwały ustalającej wzory formularzy, informacji i deklaracji podatkowej. Uchwała RIO w Rzeszowie z (I/15/2012), Podka.2012/87 Określenie w uchwale rady gminy przedmiotu opodatkowania w sposób odmienny niż w przepisie art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d u.p.o.l. jako "zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych" narusza art. 6 ust. 13 w związku za art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. d u.p.o.l.

63 Wzory deklaracji i informacji
Składanie deklaracji przy współwłasnościach Wyrok WSA w Gliwicach z dnia r. (I SA/Gl 218/11), LEX nr Każdy z podatników wymienionych w art. 6 ust. 9 u.o.p.l. składa własną deklarację podatkową, niezależnie od tego czy, z uwagi na przedmiot opodatkowania, obowiązek podatkowy ciąży na jednym czy z mocy prawa solidarnie, na wielu podmiotach (podatnikach). Deklaracja taka może być złożona na przewidzianym do tego formularzu, bądź przez każdego z podatników oddzielnie, bądź też "łącznie" przez wszystkich, na których ciąży solidarny obowiązek podatkowy, (w odniesieniu do jednego przedmiotu opodatkowania) wraz z załącznikiem (załącznikami) zawierającym dane dotyczące podatników składających taką deklarację. Wypełniona deklaracja ("odrębna" lub "łączna") musi być przez podatnika (podatników) podpisana i złożona we właściwym czasie w odpowiednim organie podatkowym.

64 Uchwały w sprawie podatku od środków transportowych
Stawki rada gminy związana jest stawkami maksymalnymi dla niektórych kategorii środków transportowych obowiązują stawki minimalne (zał. nr 1-3 do ustawy) najprościej jest przyjąć podziały i kryteria z załączników, aby uniknąć naruszenia stawek minimalnych, z uwzględnieniem przy zał. 2 i 3 stawek dla trzech osi i więcej rada gminy może różnicować stawki - art. 10 ust. 2 upol: Przy określaniu stawek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3, 5 i 7, rada gminy może różnicować wysokość stawek dla poszczególnych rodzajów przedmiotów opodatkowania, uwzględniając w szczególności wpływ środka transportowego na środowisko naturalne, rok produkcji albo liczbę miejsc do siedzenia. różnicowanie stawek nie dotyczy pojazdów, dla których obowiązują stawki minimalne różnicując stawki należy pamiętać, że w przypadku przedsiębiorców udzielana pomoc może mieć wyłącznie charakter pomocy de minimis (art. 20c upol). Zwolnienia muszą mieć charakter przedmiotowy nie mogą dotyczyć pojazdów, dla których obowiązują stawki minimalne (art. 12 ust. 4) w przypadku przedsiębiorców uchwała musi uwzględniać przepisy o pomocy publicznej (art. 20b + art. 20d upol)

65 Konstrukcja zwolnienia z podatku od środków transportowych
Wyrok WSA w Gliwicach z dnia (I SA/Gl 1000/11), LEX nr Dokonując interpretacji art. 12 ust. 4 u.p.o.l., stwierdzić należy, iż zawarte w tym przepisie sformułowanie "inne zwolnienia przedmiotowe" może dotyczyć tylko i wyłącznie przedmiotu, a więc pojazdów wykorzystywanych do różnego rodzajów działalności. Przy czym przedmiot winien być tak określony, żeby nie była możliwa identyfikacja konkretnego podatnika. Oznacza to, że cechy przedmiotu, muszą zostać określone w przepisie w ten sposób, żeby dotyczyły potencjalnie/hipotetycznie nieoznaczonego indywidualnie podatnika. Jest to o tyle trudne zadanie, że zwolnienie w każdym przypadku będzie w ostatecznym rozrachunku dotyczyło określonego podmiotu, a to z tej przyczyny, że konstrukcja podatku obejmuje zarówno przedmiot, jak i podmiot podlegający opodatkowaniu. Ujmując rzecz inaczej nie ma przedmiotu opodatkowania bez podmiotu, któremu ten przedmiot można przypisać. W konsekwencji nie ma też zwolnienia przedmiotowego, którego nie można przypisać określonemu podmiotowi. ??? Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia r. (I SA/Go 871/10), LEX nr 1. Rada gminy nie ma kompetencji do wprowadzenia zwolnień przedmiotowo-podmiotowych w podatku od środków transportowych, ponieważ art. 12 ust. 4 u.p.o.l. dopuszcza możliwość wprowadzenia zwolnień od podatku od środków transportowych jedynie o charakterze przedmiotowym. 2. Skutkiem stwierdzenia nieważności uchwały organu gminy jest jej wyeliminowanie z obrotu prawnego od chwili podjęcia (ex tunc). Oznacza to uznanie braku skuteczności stosowania aktu od chwili jego podjęcia (uchwalenia).

66 Konstrukcja zwolnienia z podatku od środków transportowych
Uchwała RIO w Łodzi z (39/171/2011), Łódzk.2011/410/4684 Zwolnienie z podatku od środków transportowych samochodów stanowiących mienie gminne, zawęża zakres jego zastosowania do ściśle określonych podmiotów, a mianowicie jednostek samorządu terytorialnego. W tej sytuacji należy przyjąć, że jest to zwolnienie mające charakter podmiotowy. Organ stanowiący gminy nie jest uprawniony do wprowadzania zwolnień o charakterze podmiotowym. Uchwała RIO w Zielonej Górze z (213/09), Lubus.2009/130/1755 Konstrukcja zwolnień w zakresie podatku od środków transportowych musi opierać się nie na właścicielu środka transportowego, lecz na rodzaju środka transportowego korzystającego ze zwolnienia i jego przedmiotowym przeznaczeniu. Uchwała RIO w Zielonej Górze z (209/2009), OwSS 2010/2/126/ Wskazanie jako korzystających ze zwolnienia z podatku od środków transportowych jednostek budżetowych, jednostek organizacyjnych kultury i zakładów budżetowych powiązanych z budżetem należy uznać za niedopuszczalne zwolnienia przedmiotowo-podmiotowe.

67 Uchwała w sprawie inkasa
wyznaczenie inkasentów wyznaczenie wynagrodzenia za inkaso określenie terminu płatności dla inkasenta w przypadku opłat lokalnych inkaso jest w zasadzie jedyną realną formą realizacji tych świadczeń, ale nie może być formą wyłączną (wykluczenie innych form zapłaty) Wyrok WSA w Białymstoku z dnia r. (I SA/Bk 474/11), LEX nr Realizacja uprawnień rady gminy w zakresie określenia inkasentów powinna nastąpić w uchwale w sposób na tyle precyzyjny, aby nie było wątpliwości na kogo ten obowiązek został nałożony. Wyrok NSA z dnia r. (II GSK 820/10), LEX nr W świetle ram upoważnienia do podejmowania uchwał określających inkasentów poboru opłat w drodze inkasa - zawartych w art. 19 pkt 2 u.p.o.l. - uznać trzeba, iż brak jest podstaw prawnych by przyjąć, że omawiane prawodawcze uprawnienie organów samorządu terytorialnego podlega ograniczeniom - co do treści stanowionego prawa - przez obowiązek uzyskania zgody podmiotów, których dotyczy. Stanowiłoby to nieprzewidziane prawem naruszenie samodzielności gminy w stanowieniu przepisów powszechnie obowiązujących.

68 Możliwość zawierania umów cywilnych z inkasentami
Wyrok Sądu Okręgowego w Zamościu r. Żaden z przepisów nie daje uprawnień gminnemu organowi wykonawczemu do zawierania z inkasentami umów cywilnoprawnych, a nawiązanie stosunku prawnego (o charakterze administracyjnoprawnym) z inkasentem dochodzi na podstawie właściwej uchwały gminnego organu uchwałodawczego. Ewentualnie zawarta umowa jest nieważna (art. 58 § 1 Kodeksu cywilnego). Wyrok omówiony w: J. Wantoch-Rekowski, Inkasent w podatkach lokalnych a podleganie ubezpieczeniom społecznym - wybrane zagadnienia, "Przegląd Podatków Lokalnych i Finansów Samorządowych" 2010, nr 10.

69 Uchwała w sprawie inkasa - określenie wynagrodzenia
Art. 28 par. 4 op Rada gminy, rada powiatu oraz sejmik województwa może ustalać wynagrodzenie dla płatników lub inkasentów z tytułu poboru podatków stanowiących dochody, odpowiednio, budżetu gminy powiatu lub województwa. Wyrok WSA w Opolu z dnia r. (I SA/Op 277/09), LEX nr Brzmienie art. 19 pkt 2 u.o.p.o.l. nie przewiduje obligatoryjności ustalenia wynagrodzenia inkasenta w sytuacji gdy zarządzono pobór opłat lokalnych w drodze inkasa. Skoro rada gminy może ustalać wynagrodzenie inkasentów, to mamy do czynienia z uprawnieniem fakultatywnym, a nie o charakterze obligatoryjnym. Skoro zatem gmina może, ale nie musi wprowadzać wynagrodzenia inkasentów, to była także uprawniona do zmiany swojej wcześniejszej uchwały określającej jego wysokość i odstąpienie od dalszego wynagradzania za pobór opłaty targowej w drodze nadal obowiązującego inkasa.

70 Uchwała w sprawie inkasa - terminy płatności
Art. 47 par. 4a op Terminem płatności dla inkasentów jest dzień następujący po ostatnim dniu, w którym, zgodnie z przepisami prawa podatkowego, wpłata podatku powinna nastąpić, chyba że organ stanowiący właściwej jednostki samorządu terytorialnego wyznaczył termin późniejszy. Uchwała rady gminy nie może skracać ustawowego terminu płatności!!! Wadliwe zapisy dotyczące terminów płatności dla inkasentów: inkasent podatku od nieruchomości, rolnego i leśnego powinien wpłacić pobrany podatek: - w ciągu 2 dni roboczych od dnia pobrania, - w ciągu 3 dni roboczych od dnia pobrania , - niezwłocznie, nie później niż w ciągu 7 dni od dnia pobrania , - w dniu ich pobrania

71 Obowiązki dokumentacyjne inkasentów
Rozdział 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia r. w sprawie zasad rachunkowości oraz planów kont dla organów podatkowych jednostek samorządu terytorialnego (Dz.U. Nr 208, poz. 1375). § 28. 1. Dowodem pobrania przez inkasenta wpłaty podatku jest pokwitowanie na blankiecie z kwitariusza przychodowego. Oryginał pokwitowania wpłaty otrzymuje wpłacający, a kopia pokwitowania pozostaje w kwitariuszu przychodowym. 2. Jeden dowód wpłaty pobranych kwot - na rachunek bankowy urzędu lub do kasy - może dotyczyć kilku pokwitowań z jednego kwitariusza przychodowego. § 29. 1. Rozliczenie inkasenta dokonywane jest niezwłocznie po określonym dla inkasenta terminie płatności podatku oraz przy zdawaniu przez niego wykorzystanych kwitariuszy przychodowych. 2. Po zakończeniu rozliczenia i ewentualnego postępowania, wynikającego z rozliczenia, dokumenty złożone przez inkasenta podlegają przechowaniu w urzędzie obsługującym organ podatkowy, z wyjątkiem kwitariuszy niecałkowicie wykorzystanych, które zwraca się inkasentowi, jednakże dotyczące ich dowody wpłat zatrzymuje się i wykorzystuje przy sprawdzeniu kwitariusza, gdy zostanie zwrócony po całkowitym wykorzystaniu. 3. W przypadku gdy inkasent przestaje pełnić funkcję inkasenta, rozliczanie z przekazanych mu kwitariuszy, z wpłat pobranych od podatników oraz z wpłat dokonanych do kasy i na rachunek bieżący urzędu następuje przed zakończeniem pełnienia przez niego tej funkcji.

72 Obowiązki dokumentacyjne inkasentów
Wyrok WSA w Szczecinie z dnia r. (I SA/Sz 394/06), LEX nr 1. Dokumenty wpłaty opłaty targowej potwierdzają jedynie fakt wpłaty określonej kwoty na poczet opłaty targowej, natomiast nie dokumentują faktu nieuiszczenia opłaty lub nieuiszczenia opłaty w pełnej wysokości. Temu celowi służą "meldunki o odmowie uiszczenia opłat targowych" sporządzane przez inkasenta gminnego. 2. Notatki sporządzane przez inkasenta w przypadku odmowy uiszczenia opłaty targowej przez osoby prowadzące sprzedaż jako notatki urzędowe, sporządzone przez uprawniony podmiot, mają walor dokumentu, który w pełni pozwala na przyjęcie za wiarygodne, zawartych w nim danych.

73 Uchwała w sprawie opłaty targowej
Art. 19 upol Rada gminy, w drodze uchwały: 1) określa zasady ustalania i poboru oraz terminy płatności i wysokość stawek opłat określonych w ustawie, z tym że: a) stawka opłaty targowej nie może przekroczyć 757,79 zł dziennie, (...) 2) może zarządzić pobór tych opłat w drodze inkasa oraz określić inkasentów i wysokość wynagrodzenia za inkaso; 3) może wprowadzać inne niż wymienione w ustawie zwolnienia przedmiotowe od opłat lokalnych. Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia r. (I SA/Rz 368/10), LEX nr Nieustalenie w uchwale terminu płatności opłaty skutkuje tym, że nie może powstać zaległość podatkowa, a osoba zobowiązana do uiszczenia opłaty może wskazywać na to, że zapłaci to świadczenie później.

74 Dopuszczalność różnicowania stawek opłaty targowej
Pismo Dyrektora Departamentu Podatków Lokalnych z dnia 25 maja 2011 r., znak PL/LS/838/3/KPV/11/119 w sprawie opłaty targowej Rada gminy na mocy art. 19 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest uprawniona do określenia zasad ustalania oraz wysokości stawek opłat lokalnych. W ramach tego uprawnienia mieści się również różnicowanie wysokości stawki opłaty targowej. Jako kryterium różnicowania przyjąć można zarówno lokalizację targowiska jak i dzień tygodnia, w którym dokonywana jest sprzedaż. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia r. sygn. akt II GSK 232/10. Zdaniem NSA „nie ma podstaw do przyjęcia, że ustawodawca pozbawił radę gminy możliwości zróżnicowania stawek opłaty targowej w zależności np. od położenia targowiska, rodzaju sprzedawanych towarów i sposobu sprzedaży".

75 Uchwała w sprawie obniżenia ceny żyta
Art. 6. 1. Podatek rolny za rok podatkowy wynosi: 1) od 1 ha przeliczeniowego gruntów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 - równowartość pieniężną 2,5 q żyta, 2) od 1 ha gruntów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 - równowartość pieniężną 5 q żyta - obliczone według średniej ceny skupu żyta za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy. 2. Średnią cenę skupu, o której mowa w ust. 1, ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski" w terminie 20 dni po upływie trzeciego kwartału. 3. Rady gmin są uprawnione do obniżenia cen skupu określonych w ust. 2, przyjmowanych jako podstawa obliczania podatku rolnego na obszarze gminy. Art. 5a. ustawy z dnia r. o izbach rolniczych (tj. Dz.U. z 2002 r. Nr 101, poz. 927 ze zm.) 1. Organy administracji rządowej w województwie oraz organy samorządu terytorialnego zasięgają opinii właściwej miejscowo izby o projektach aktów prawa miejscowego dotyczących rolnictwa, rozwoju wsi i rynków rolnych, z wyjątkiem przepisów porządkowych. 2. Termin do przedstawienia opinii, o której mowa w ust. 1, wynosi: 1) co najmniej 14 dni od dnia doręczenia projektu - dla projektów przesłanych przez organy administracji rządowej w województwie, 2) 14 dni od dnia doręczenia projektu - dla projektów przesłanych przez organy samorządu terytorialnego. 3. Nieprzedstawienie przez izbę stanowiska w wyznaczonym terminie uważa się za akceptację przedłożonego projektu. Wniosek o opinię powinien być skierowany do właściwej rady powiatowej izby rolniczej.