PROMIENIOWANIE Autorzy: Lidia Magdalena Bednarczyk;

Prezentacja na temat: "PROMIENIOWANIE Autorzy: Lidia Magdalena Bednarczyk;"— Zapis prezentacji:

1 PROMIENIOWANIE Autorzy: Lidia Magdalena Bednarczyk;
Katarzyna Gadomska; Edyta Murzyn; Mariola Martyna Drężek; Anna Drężek; Joanna Załęska Marlena Barbarska

2 1.Co to jest promieniowanie i promieniotwórczość?
2. Rodzaje promieniotwórczości 3. Historia odkrycia promieniotwórczości 4. Zastosowania pierwiastków promieniotwórczych. Datowanie jądrowe Energia jądrowa Scyntygrafia 5. Izotopy 6. Zastosowania izotopów Przemysł i fizyka Chemia Medycyna 4. Wpływ promieniowania radioaktywnego na organizm. 5. Uszkodzenia popromienne. a) Uszkodzenia genetyczne. b) Uszkodzenia somatyczne. 6. Proces jonizacji molekuł organizmu wywołane przez promieniowanie. 7. Do czego prowadzi proces jonizacji? 8. Wpływ izotopów na organizm. 10. Wpływ promieniowana na zwierzęta – przykłady badań. a) Badanie przeprowadzone na myszach. b) Badanie przeprowadzone na łososiach.

3 11. Jakie zmiany w organizmie może spowodować promieniowanie jonizujące?
12. Wpływ promieniowania na rośliny. 13. Urządzenia wytwarzające promieniowanie. 14. Trzęsienie ziemi w Japonii. a) Wstrząsy b) Tsunami 15. Zagrożenie skażeniem radioaktywnym. a) Skażenie radioaktywne 16. Plusy i minusy promieniotwórczości 17. Wybuch bomby w Hiroszimie i Nagasaki 18. Wybuch w Czarnobylu

4 Promieniowanie Promieniowanie – strumień cząstek lub fal wysyłanych przez ciało. Pierwotnie pojęcie promieniowanie używano do promieni słonecznych. Potem do tych rodzajów wysyłanych cząsteczek i fal (bez wnikania w ich naturę), którego wąski strumień (promień) rozchodząc się w przestrzeni może być traktowany jak linia w geometrii (nie rozdziela się). Wytwarzanie promieniowania jest nazywane emisją.

5 Promieniotwórczość Radioaktywność (promieniotwórczość) – zdolność jąder atomowych do rozpadu promieniotwórczego, który najczęściej jest związany z emisją cząstek alfa, cząstek beta oraz promieniowania gamma. Szczególnym rodzajem promieniotwórczości jest rozszczepienie jądra atomowego, podczas którego radioaktywne jądro rozpada się na dwa fragmenty oraz emituje liczne cząstki, między innymi neutrony, które mogą indukować kolejne rozszczepienia. Zjawisko takiej reakcji łańcuchowej jest wykorzystane w elektrowniach jądrowych oraz w bombach jądrowych. Promieniowanie towarzyszące przemianom jądrowym (zarówno elektro magnetyczne jak i w postaci strumienia cząstek) przechodząc przez substancję ośrodka powoduje jonizację (wybijanie elektronów z atomów). Promieniowanie to, po przekroczeniu pewnego poziomu, ma szkodliwy wpływ na żywe organizmy. Pochłonięcie jego dużej dawki może spowodować chorobę popromienną.

6 Rodzaje promieniotwórczości
NATURALNA SZTUCZNA Pierwiastki promieniotwórcze samoistnie ulegają rozpadowi Wywołana jest bombardowaniem jąder danego pierwiastka chemicznego, np. neutronami (ładunkami obojętnymi) lub protonami (ładunkami dodatnimi)

7 - promieniowanie alfa – strumień jąder atomów helu.
- promieniowanie beta - strumień elektronów lub pozytonów powstających z rozpadów beta. - promieniowanie gamma – promieniowanie elektromagnetyczne wysyłane np. przez jądra atomów - promieniowanie rentgenowskie (promienie Roentgena, promienie X), - promieniowanie synchrotronowe - wytwarzane przez naładowane cząstki poruszające się po - okręgach w polu magnetycznym w synchrotronach lub w polu gwiazd neutronowych - promieniowanie gamma – promieniowanie elektromagnetyczne wysyłane np. przez jądra atomów - promieniowanie jąder – promieniowanie wysyłane przez wzbudzone jądra atomowe, - promieniowanie jądrowe – strumień cząstek lub promieniowanie elektromagnetyczne wytwarzane podczas przemian jąder atomowych,

8

9 Historia promieniotwórczości
1895 rok Promieniowanie X W 1895 roku Roentgen odkrył zagadkowe, niewidzialne dla oka ludzkiego promieniowanie, które potem nazwano promieniami X. Przenikają one przez drewno, papier oraz zaczerniają kliszę fotograficzną. Pobudzają też niektóre substancje do fluoryzowania (świecenia). W styczniu 1896 roku aparaty Roentgena trafiły do sprzedaży, co upowszechniło badania. Wilhelm Conrad Roentgen – żył w latach (1845 – 1923), niemiecki fizyk. Za odkrycie promieniowania elektromagnetycznego X otrzymał w 1903 roku Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki

10 Promieniotwórczość naturalna
1896 rok Promieniotwórczość naturalna Badania nad fluorescencją niektórych substancji doprowadziły Becquerela do odkrycia zupełnie nowego zjawiska. Polega ono na tym, że pierwiastki promieniotwórcze i ich związki chemiczne niezależnie od pochodzenia, nieustannie i samorzutnie wysyłają promieniowanie bez uprzedniego naświetlania. Antonie Henri Becquerel – żył w latach (1852 – 1908), francuski fizyk i chemik. Za odkrycie zjawiska promieniotwórczości uranu otrzymał w 1903 roku, razem z Marią i Pierre’em Curie, Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. W szufladzie swojego biurka przechowywał bryłkę rudy uranowej i kliszę fotograficzną szczelnie zawiniętą w czarny papier. Wyjmując po pewnym czasie kliszę z szuflady, zauważył, że została naświetlona. Był to dowód na samorzutne emitowanie promieniowania przez bryłkę rudy uranowej.

11 Odkrycie pierwiastków promieniotwórczych
Pierre Curie – żył w latach (1859 – 1906), francuski fizyk. W1903 roku wraz z żoną otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki. 1898 rok Odkrycie pierwiastków promieniotwórczych Przenikanie promieni przez nieprzezroczysty materiał zostało nazwane przez Marię Skłodowską – Curie promieniotwórczością. W 1898 roku Maria Skłodowska – Curie, mając zaledwie 31 lat, dokonała wraz ze swoim mężem, Pierre’em Curie, epokowego odkrycia dwóch pierwiastków promieniotwórczych: polonu i radu, wyodrębnionych z rudy uranowej. Maria Skłodowska – Curie – żyła w latach (1867 – 1934), wielka polska uczona i odkrywczyni w dziedzinie fizyki i chemii. Dwukrotna laureatka Nagrody Nobla. W 1903 roku w dziedzinie fizyki, a w 1911 roku w dziedzinie chemii.

12 Promieniotwórczość sztuczna
1934 rok Promieniotwórczość sztuczna Odkrywcami promieniotwórczości sztucznej jest małżeństwo Irene Joliot – Curie i Frederic J. Joliot – Curie, którzy w roku 1934 odkryli zjawisko, za co rok później otrzymali Nagrodę Nobla. Jean Frédéric Joliot-Curie, początkowo Jean Frédéric Joliot – żył w latach ( ), francuski fizyk, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii. Irène Joliot-Curie – żyła w latach ( ), francuska fizykochemiczka, laureatka Nagrody Nobla, Oficer Legii Honorowej.

13 Datowanie jądrowe Metoda ta polega na określaniu wieku znalezisk archeologicznych, minerałów na podstawie stosunku zawartości izotopów określonego pierwiastka. Najpowszechniejsza jest metoda węgla 14C polegająca na oznaczeniu stosunku izotopów 14C i 12C. Pierwszy z nich wykazuje tendencje do rozpadu. Tworzy się on w warstwie górnej stratosfery promieniowania kosmicznego oraz jąder 14N. Jego połowiczny zanik wynosi T ½ = 5730 lat. Stężenie tego izotopu w powietrzu w zasadzie nie zależy od działalności Słońca. Niestety wybuchy jądrowe, które miały miejsce w XX wielu, zaburzyły ten stan i należy je uwzględnić przy wyznaczaniu stosunku izotopowego węgla.

14 Energie jądrowa Pochodzi ona z rozczepienia ciężkich jąder takich jak: uran, pluton czy tor albo z syntezy pierwiastków o małej masie, np. lit, hel. Energia ta związana jest z pękaniem wiązań jądrowych. Jedynie w węglowych reaktorach udało się kontrolować proces, natomiast w pozostałych przypadkach reakcja jądrowa jest niekontrolowana. Po wojnie, w latach 50 i 60 podejmowano próby, w ramach inżynierii jądrowej, tworzenia żelowych kanałów na terenie Ameryki Środkowej czy odwrócenia biegu syberyjskich rzek czy powstawania sztucznych jezior.

15 Scyntygrafia Do leczenia oraz diagnozy chorób tarczycy stosuje się izotopy jodu, wytworzone w sposób sztuczny. Zastosowanie 131I odkryto w 1931 r. Odtąd powszechnie zaczęto stosować metodę scyntygraficzną, która umożliwia uzyskanie obrazu narządów na podstawie "obrazu" promieniowania wprowadzonych izotopów.

16 Izotopy promieniotwórcze – pierwiastki lub odmiany pierwiastków (izotopy), których jądra atomów są niestabilne i samorzutnie ulegają przemianie promieniotwórczej. W wyniku tej przemiany powstają inne atomy,  cząstki elementarne, a także uwalniana jest  energia  w postaci promieniowania gamma i energii kinetycznej produktów przemiany. Izotopy promieniotwórcze charakteryzuje  czas połowicznego rozpadu, tj. średni czas, po którym połowa jąder danego pierwiastka (izotopu) ulegnie przemianie. Czas połowicznego rozpadu nie zależy od otoczenia chemicznego atomu izotopu. Radioizotopy wykazują aktywność promieniotwórczą.

17 Zastosowanie izotopów w przemyśle i fizyce
Stosowane są w wielu dziedzinach badań technicznych. Przy ich pomocy można z zewnątrz śledzić przemieszczanie się płynów w układzie. Implementując izotopy w elementy konstrukcyjne, np. silnika można badać stopień zużycia poszczególnych elementów poprzez rejestrowanie zmiany aktywności tego izotopu oleju silnikowym. W przemyśle zastosowanie znalazły izotopowe czujniki poziomu oraz wagi izotopowe. Badaniach dyfuzji oraz badaniach struktury materiałów z użyciem izotopów są na porządku dziennym.

18 Zastosowanie izotopów w chemii
Izotopy promieniotwórcze stosuje się do modyfikacji cech przedmiotów naświetlanych: np. do wywoływania zmian w strukturze polimerów. W przemyśle chemicznym niektóre reakcje są możliwe tylko pod wpływem promieniowania. Do najważniejszych należą produkcja różnych żeli, folii oraz synteza niektórych związków organicznych. Znaczniki promieniotwórcze pozwalają śledzić etapy pośrednie zachodzących reakcji.

19 Zastosowanie izotopów w medycynie
Medycyna nuklearna zajmuje się zastosowaniem izotopów promieniotwórczych w rozpoznawaniu i leczeniu oraz w badaniach naukowych. Zastosowanie diagnostyczne izotopów promieniotwórczych polega na wprowadzeniu substancji promieniotwórczej do tkanek i narządów organizmu, a następnie na rejestrowaniu promieniowania za pomocą detektorów umieszczonych poza badanym obiektem. Zgromadzenie substancji promieniotwórczej w tkance lub narządzie oraz jej rozmieszczenie pozwalają na wysnucie konkretnych wniosków diagnostycznych.

20 Wpływ fal elektromagnetycznych na organizm.
Bardzo szkodliwy, choć niedoceniany, wpływ na ludzki organizm, mają fale elektromagnetyczne określane jako niejonizujące. Są one określane jako jedno z najpoważniejszych zanieczyszczeń środowiska, gdyż występują praktycznie wszędzie i są emitowane przez każde działające urządzenie elektryczne w domu i pracy, przez urządzenia elektromedyczne stosowane w diagnostyce i fizykoterapii, przez przekaźniki radiowe, telewizyjne i telekomunikacyjne, przez urządzenia energetyczne, komputery, telefony komórkowe, radia oraz wiele, wiele innych, które trudno wymienić. Tak duża ilość promieniowania nie pozostaje bez wpływu na organizmy żywe. Wpływ ten określa się mianem efektu termicznego, który może prowadzić do zmian właściwości koloidalnych białek, a nawet doprowadzić do śmierci.

21 Uszkodzenia popromienne.
Uszkodzenia popromienne, ze względu na rodzaj ich następstw dzielimy na uszkodzenia somatyczne tj. wpływające na procesy odpowiedzialne za utrzymanie organizmu przy życiu oraz genetyczne tj. naruszające zdolność organizmu do prawidłowego przekazywania cech swemu potomstwu.

22 Uszkodzenia genetyczne.
Uszkodzenia genetyczne polegają na zmianie struktury chromosomów wchodzących w skład komórek rozrodczych. Ich następstwem są mutację przejawiające się w zmianie dziedziczonych przez potomstwo cech ustroju. Uszkodzenia chromosomów, a właściwie zmiany w składających się na nie genach, są kopiowane przez następne generację komórek. Zmieniony nieprawidłowy kod genetyczny może być tak samo stabilny i czynny jak jego poprawny odpowiednik. Powoduje to różnego rodzaju wady dziedziczne potomstwa w kolejnych pokoleniach.

23 Uszkodzenia somatyczne
Typowym skutkiem poważnych uszkodzeń somatycznych jest ostra choroba popromienna. Składają się na nią m.in. mdłości, bóle i zawroty głowy, ogólne osłabienia, zmiany we krwi, a następnie biegunki, czasami krwawe z powodu owrzodzeń jelit, skłonności do krwawych wybroczyn w tkankach, niedokrwistość, wrzodziejące zapalenie gardła, obniżenie odporności organizmu i wypadanie włosów. W zależności od stopnia uszkodzeń choroba popromienna może zakończyć się śmiercią lub przejść w fazę przewlekłą ze stopniowym wyniszczeniem organizmu zakończonym najczęściej białaczką lub anemią aplastyczną i ostatecznie śmiercią. W wypadku mniejszych uszkodzeń jest szansa na powrót do zdrowia. Możemy pomóc organizmowi poprzez przeszczep szpiku kostnego. Jednakże nawet po bardzo słabych objawach choroby popromiennej mogą po wielu latach wystąpić tzw. skutki opóźnione. Są to: przedwczesne starzenie; skrócenie życia; niedokrwistość; białaczka; nowotwory; zaćma.

24 Przykład choroby popromiennej – brak i niedorozwój kończyn

25 Proces jonizacji molekuł organizmu wywołane przez promieniowanie.
U podstaw szkodliwego biologicznego działania promieniowania na organizmy leżą procesy jonizacji molekuł organizmu wywoływane przez promieniowanie. W wyniku tych procesów w tkankach tworzą się pary jonów stanowiących wysokie aktywne chemicznie rodniki oraz następuje uszkodzenie struktury dużych cząstek przez ich rozrywanie lub zlepianie.

26 Do czego prowadzi proces jonizacji?
Proces jonizacji prowadzi do zakłócenia przemian biochemicznych, warunkujących prawidłowe funkcjonowanie organizmu i do zmian strukturalnych komórek. Niektóre zakłócenia mogą być skorygowane dzięki autoregulacyjnym właściwościom organizmu, jeśli ich rozmiary nie są zbyt wielkie. Inne zmiany, nieodwracalne, prowadza do zwyrodnienia lub obumarcia komórek. Czułość tkanki ludzkiej na promieniowanie jonizujące zmienia się w szerokich granicach. Najczulsze są organy krwiotwórcze i tkanki rozrodcze, najmniej czułymi są mózg i mięśnie. Jeśli ułożyć tkanki według zmniejszającej się czułości, to otrzymamy kolejno następujący szereg: tkanka limfatyczna- nabłonek jąder, szpik kostny, nabłonek żołądkowo- jelitowy, jajniki, skóra, tkanka łączna, kości, wątroba, trzustka, nerki, nerwy, mózg i mięśnie.

27 Wpływ izotopów na organizm.
Jak wiadomo, w przyrodzie występuje pewna ilość naturalnych izotopów promieniotwórczych, która jest pochłaniana z pokarmem. Promieniowanie emitowane przez radioizotopy ma działanie dobroczynne, o ile jego natężenie jest niewielkie (zbliżone do naturalnego). Duże stężenia izotopów w organizmie stają się silnie toksyczne i niebezpieczne. Dobroczynny wpływ promieniowania jonizującego na zwierzęta odkrył pod koniec XIX wieku amerykański badacz W. Shrader, który naświetlał zakażone pałeczkami dyfterytu świnki morskie promieniowaniem X. Świnki, które zostały napromieniowane, przeżywały, natomiast nie naświetlone zwierzęta zdychały w ciągu 24 godzin.

28 Wpływ promieniowana na zwierzęta – przykłady badań.
a) Badanie przeprowadzone na myszach. b) Badanie przeprowadzone na łososiach. Bardzo ważną obserwacją, dotyczącą wpływu promieniowania jonizującego na zwierzęta, był fakt hamowania rozwoju nowotworów pod wpływem naświetlania, pomimo iż według wielu naukowców, nawet niewielkie dawki promieniowania są szkodliwe dla organizmu. Przeprowadzane na myszach badania wykazały, iż wprowadzane komórki rakowe ustępowały pod wpływem promieniowania jonizującego. Co ciekawe, naświetlanie samych komórek rakowych, przed wszczepieniem ich do organizmu myszy, nie powodowało takiego efektu. Oznacza to, iż naświetlanie powoduje jakieś zmiany w organizmie, nie w komórkach nowotworu. Poniżej zamieszczono tabelę, w której podane są procentowe współczynniki ryzyka zachorowania na śmiertelny nowotwór, w wyniku działania małych dawek promieniowania.

29 Badanie przeprowadzone na myszach.
Badania przeprowadzano także na myszach. Podzielone na kilka grup osobniki płci męskiej naświetlano codziennie różnymi dawkami promieniowania o różnej mocy. Porównywano ich żywotność ze zwierzętami nie naświetlanymi. Okazało się, iż naświetlane myszy miały znacznie większą żywotność. Już przy najniższej zastosowanej dawce - 7 mGy/dzień (800 razy większa dawka niż dopuszczalna dla ludzi), żywotność myszy znacznie się zwiększyła. Najwięcej (ponad 83%) przeżyło myszy, które naświetlano codziennie dawką 6,3 Gy. W jednakowym czasie przeżyło jedynie 50% nie naświetlanych myszy.

30 Badanie przeprowadzone na łososiach.
Inne badania, przeprowadzone na łososiach, wykazały znaczne przyrosty masy oraz szybkości wzrostu. Zaobserwowano także większą średnią masę ciała ich potomstwa. Podobne wyniki otrzymano naświetlając kurze jaja niewielkimi dawkami promieniowania. Wyklute z tych jaj pisklęta szybciej rosły oraz osiągały większe rozmiary. Wyniki przeprowadzane na innych gatunkach zwierząt wykazały podobne rezultaty. Nie stwierdzono natomiast żadnych skutków ubocznych. Należy jednak pamiętać, że zjawiska te nie są naturalne, i w organizmach zwierząt na pewno powstają jakieś szkodliwe zmiany, których nie potrafimy wykryć.

31 Jakie zmiany w organizmie może spowodować promieniowanie jonizujące?
Niewielkie dawki promieniowania, podobnie jak u ludzi, nie wyrządzają szkody organizmom zwierzęcym. Mimo wielokrotnie powtarzanych badań, nie stwierdzono ujemnego wpływu małych dawek promieniowania. Zwierzęta, które podobnie jak my są narażone na działanie promieniowania kosmicznego, nauczyły się z nim radzić, dlatego niewielkie dawki nie wyrządzają im szkody. Zauważono natomiast, iż w wielu wypadkach naświetlanie spowodowało zmniejszenie liczby zachorowań na nowotwory oraz wydłużenie średniego czasu życia, a także przyspieszenie wzrostu i przyrostu masy ciała. Zwiększały się także możliwości reprodukcyjne i zmniejszała liczba mutacji.

32 Wpływ promieniowania na rośliny.
Zdania dotyczące wpływu promieniowania na rośliny są podzielone. Niektórzy uważają, że niezależnie od tego, w jaki sposób dojdzie do wzmożonej emisji promieniowania, organizmy żywe są potencjalnie narażone na jego skutki. Szczególnie introdukcja radioizotopów do organizmu może być nadzwyczaj tragiczna w skutkach i może przyczynić się do spadku zdrowia, a nawet śmierci osobnika. Nawet małe ilości promieniowania są dla organizmu szkodliwe. Inni uważają, że dla organizmów roślinnych niewielkie dawki promieniowania jonizującego mają jednak dobroczynny wpływ. Stymuluje ono rozwój nasion i kiełków, zwiększa możliwości reprodukcji, zwiększa przyrost. Doświadczenia wykonywane z niedoborem promieniowania wykazały natomiast, iż wywołuje on osłabienie rozwoju mikroorganizmów, roślin i bezkręgowców. Działanie to jest podobne do niedoboru pożywienia, witamin i makroelementów. Niewielkie dawki promieniowania jonizującego okazują się być jednym z koniecznych elementów do funkcjonowania życia roślin.

33 Urządzenia wytwarzające promieniowanie.
laser kuchenka mikrofalowa telefon elektrownie atomowe aparatura rentgenowska - diagnostyczna i terapeutyczna oraz przemysłowa kineskopy telewizyjne prostowniki próżniowe średnich i wielkich mocy betatrony akceleratory

34 Trzęsienie ziemi w Japonii.
a) wstrząsy b) tsunami Trzęsienie ziemi o magnitudzie 9 stopni w skali Richtera, miało miejsce 11 marca 2011 roku o 5:46:23 , w północno-wschodniej części Japonii. Hipocentrum położone było pod dnem morza, około 130 kilometrów na wschód od półwyspu Oshika na wyspie Honsiu, na głębokości 32 km . Siła magnitudy uczyniła z niego największe trzęsienie ziemi w Japonii od 140 lat oraz czwarte co do wielkości na świecie.

35 Wstrząsy Najsilniejszy wstrząs był poprzedzony serią mniejszych o maksymalnej sile dochodzącej do 7,2 w dniu 9 marca, których epicentra znajdowały się w odległości ok. 40 km od epicentrum z 11 marca. Trzy większe wstrząsy 9 marca osiągnęły siłę 6,0. Dnia 11 marca zanotowano szereg wstrząsów: początkowy o sile 9 o godz. 14:46 czasu lokalnego, kolejny o sile 7,0 o 15:06, 7,4 o 15:15 oraz 7,2 o 15:26. Ponad sto wstrząsów wtórnych o sile 4,5 lub większej odnotowano tego dnia na terenie Japonii.

36 Tsunami Następstwem trzęsienia ziemi były potężne, ponad 10-metrowe fale tsunami, które uderzyły w niemal całe wschodnie wybrzeże Japonii, zalewając porty morskie, strefy przemysłowe, miasta, wioski, farmy, pola uprawne i nadbrzeżne lasy regionu Tōhoku. Na równinach woda morska wdarła się na 10 km w głąb lądu. W innych rejonach barierami dla tsunami były klify, góry i wyżyny. W wyniku tsunami najbardziej ucierpiały takie miasta, jak: Natori, Ishinomaki, Kesennuma i Rikuzentakata. Miejscowości te zostały niemal zrównane z ziemią. Mniejsze szkody odniosły Hachinohe i Sendai. Fala tsunami przeszła przez Pacyfik w ciągu niecałej doby. Po około 21 godzinach osiągnęła zachodnie wybrzeże Ameryki Południowej.

37 Zagrożenie skażeniem radioaktywnym. a) Skażenie radioaktywne.
W całym kraju na skutek wstrząsów doszło do automatycznego wyłączenia co najmniej czterech spośród 54 wszystkich japońskich reaktorów jądrowych z 22 elektrowni atomowych.

38 Skażenie radioaktywne.
W jednym kilogramie gleby pobranej w miejscowości położonej w odległości 40 km na północny zachód od elektrowni odkryto promieniotwórczy cez-137 o aktywności 163 kilobekereli. Podano również, że w odległości 16 kilometrów na południe od elektrowni stwierdzono obecność promieniotwórczego jodu marca 2011 roku Międzynarodowa Agencja Energii Atomowej podała, że pomiary dokonane w promieniu 34–62 km od elektrowni wskazywały na istnienie skażenia na poziomie 0.07 – 0.96 megabekerela na metr kwadratowy .27 marca 2011 poinformowano, że na terenie elektrowni, w podziemnej części budynku turbin koło reaktora nr 2, w jednym centymetrze sześciennym znajdującej się tam skażonej wody stwierdzono jod-134 ,a także cez-134. Zgodnie z początkowymi szacunkami rządu Japonii podczas całej awarii wydostał się cez-137 o aktywności 15 PBq. Badacze, którzy później uwzględnili także skażenie poza Japonią, obliczyli, że ta aktywność wynosiła 36 PBq. Dla porównania w czasie katastrofy czarnobylskiej do środowiska naturalnego przedostał się cez-137.Zgodnie z raportem TEPCO z października 2011 roku w ciągu pierwszych 100 godzin awarii uwolnił się neptun o aktywności 7,6 PBq.

39 Zalety promieniotwórczości
1.Niszczące działanie promieniowania jądrowego jest wykorzystywane w terapii nowotworowej i innych chorób. 2.Izotopy promieniotwórcze znalazły liczne zastosowanie w badaniach naukowych, technice, przemyśle, medycynie, i wielu innych dziedzinach ludzkiego działania. 3.Budując elektrownie jądrowe, które nie produkują popiołów itp. nie zanieczyszczamy środowiska. 4.Mniejsze koszty wytwarzania energii 5.Za pomocą promieniotwórczego wodoru 1H, zwanego trytem, można śledzić wędrówkę wody podziemnej, co ma duże znaczenie w kopalniach. 6.Za pomocą radioizotopu można na przykład badać ścieralność opon samochodowych. 7.Utrwalana radiacyjnie żywność może być napromieniana w trwałym opakowaniu, co skutecznie zapobiega jej wtórnemu skażeniu. 8.Promieniowanie używane jest w kuchenkach mikrofalowych. 9.Promieniowanie Rentgena pozwala nam zobaczyć, np. złamaną rękę. 10.Reaktory jądrowe używane są jako źródła napędu statków i okrętów. 11.Promieniotwórczość wykorzystuje się także do wykrywaczy dymu.

40 Wady promieniotwórczości
1.Promieniowanie jonizujące jest bardzo szkodliwe i niebezpieczne dla organizmu człowieka. 2.Występują wysokie koszty budowy elektrowni jądrowych 3.Ryzyko skażenia środowiska poprzez składowanie odpadów promieniotwórczych 4.Zmiany w ekosystemach spowodowane odprowadzeniem do rzek ciepłej wody 5.Emitowanie promieniotwórcze wywołane po próbach jądrowych 6.Broń jądrowa wykorzystuje energię, w wyniku której powstaje ogromna fala uderzeniowa, o wielkiej sile rażenia i burzenia, wywołująca promieniowanie cieplne tworząca oparzenia i pożary, promieniowanie jonizujące, promieniotwórcze i zostawiająca ogromne spustoszenie i zatrucie terenu. 7.Podczas rozmów przez komórkę emitowane jest szkodliwe promieniowanie , na które jest nie narażony nasz mózg. 8.Druty wysokiego napięcia wytwarzają szkodliwe promieniowanie. 9.Istnieje również ryzyko katastrofy w elektrowni jądrowej. 10.W napędzie statków wykorzystuje się promieniowanie. W wypadku zatopienia potencjalne źródło poważnego skażenia środowiska pierwiastkami promieniotwórczymi może stanowić ich paliwo.

41 Wybuch bomby w Hiroszimie
Start rozpoczął się o 2:45 6 sierpnia 1945 roku . Piętnaście minut później inż. Parsons wraz z podporucznikiem Jeppsonem rozpoczęli ostatni montaż urządzenia detonującego. O 5:52 samolot "Enola Gay" spotkał się nad Iwo Jimą z trzema pozostałymi B-29. O 7:25 pilot bombowca sprawdzającego pogodę nad Hiroszimą przekazał, że warunki atmosferyczne są dobre. O 7:30 Parsons po raz ostatni wszedł do komory bombowej i uzbroił bombę. O 8:15:19 na miasto została zrzucona, po raz pierwszy w historii, bomba atomowa. Grzyb atomowy po wybuchu bomby atomowej nad Hiroszimą w dniu 6 sierpnia 1945 roku.