Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Nowej Soli

Prezentacja na temat: "Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Nowej Soli"— Zapis prezentacji:

1 Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Nowej Soli
WIERSZOWANKI I OPOWIADANKI Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Nowej Soli

2 Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Nowej Soli
DZIECIAKI Z WYOBRAŹNIĄ Domińczak Aleksandra Ochenkowska Katarzyna Sikora Karolina Weiss Anna Weiss Stella Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Nowej Soli

3 W noc wigilijną Działo się to w noc Wigilijną
Gdy wśród nocnej ciszy nie słychać nawet skrobania myszy. Nad kominkiem wiszą pończochy dla zachęty, by Mikołaj zostawił w nich prezenty. Dzieciom otulonym w puchowe kołderki przyśniły się najsłodsze cukierki. Mamusia w chusteczce na głowie skuliła się, jak do drzemki zimowej. Wtem usłyszałam jakiś hałas na dworze Ciekawe, kto przybywa o tej porze? Szybko otworzyłam okiennicę, by wyjrzeć na opustoszałą ulicę. Blask księżyca zmienił noc w dzień i na śniegu zobaczyłam tajemniczy cień. I nagle zabrzmiały dzwoneczki. Po niebie jasnym przemknęły saneczki, na których podróżowała Gwiazdka, poganiając batem osiem smukłych renów o rogach rosochatych.

4 Anna Weiss Karolina Sikora
A woźnica gwizdała, pohukiwała, popędzała reny: dalejże Paziu, Meteorze, Błyskawico, Tancerzu! Dalejże Piorunie, Kupidynie, Wichrze, Rycerzu! Dalej, na szczyt werandy, na dach kamienicy, zastukuje kopytami w skrzydło okiennicy! Jak zwiędłe liście, które wicher gna, tak renifery ślizgają się po rynnach. I sanie przeskakują z dachu na dach, pędząc tam, gdzie dzieci marzą o zabawkach. Naraz usłyszałam gdzieś pod sufitem, podskoki i grzebanie maleńkich kopytek. Nie rzekł ani słowa lecz prezenty poutykał we wszystkich pończoszkach, zakamarkach i koszykach. Kładąc palec na ustach, skinął głową siwą i zniknął w kominie. Wskoczył na sanie, zagwizdał na reniferki i zaprzęg ruszył z kopyta, krusząc na dachu sopelki. Anna Weiss Karolina Sikora

5 Wigilijny wieczór Był wigilijny wieczór. Padał gęsty śnieg, mróz malował na szybach dziwne obrazki, na niebie lśniła tarcza księżyca. W domu wszyscy byli bardzo szczęśliwi i cieszyli się nadchodzącymi świętami. Ale dzieci były niecierpliwe. Biegały z kąta w kąt i nie mogły znaleźć dla siebie miejsca. Mamo, kiedy będą prezenty? – pytał Piotruś. Czy na pewno Mikołaj wie, jaką lalkę chciałabym dostać? – niepokoiła się Magda. Na wszystko przyjdzie pora. – uspokajała mama - A teraz wypatrujcie pierwszej gwiazdki, dobrze? Rodzeństwo rzuciło się do okna. Długo siedzieli i patrzyli w czarne niebo. Może gwiazdy zapomniały, że mają świecić? Szeptał Piotruś. Coś ty, przecież one nic innego nie robią, to chyba nie mogą zapomnieć? – odpowiedziała mu siostra. Wtedy na niebie pojawił się żółty punkcik. Mamo, jest, jest! – wołały dzieci. Doskonale – powiedziała mama –siadamy więc do stołu. Rozpoczęła się wigilijna wieczerza. Gdy wszyscy odeszli od stołu, rozległo się głośne pukanie. Proszę wejść – zawołał tata.

6 Drzwi się otworzyły i wraz z mroźnym powietrzem do domu wszedł starzec z długą, siwą brodą, odziany w czerwony płaszcz. Witajcie, jestem Świętym Mikołajem i chciałbym zapytać, czy są grzeczne dzieci? Są – odpowiedziała mama. To dla Magdy, a to dla Piotrusia – usłyszały dzieci, gdy Mikołaj wyciągał z worka prezenty. W wigilijną srebrzystą noc, gdy pierwsza gwiazdka zaświeci, siadamy do stołu. Jemy pysznego karpia, barszcz z uszkami, zupę grzybową i wiele innych smacznych potraw. Potem cieszymy się z prezentów. Bardzo lubię te zimowe święta. Karolina Sikora Stella Weiss

7 Mikołaj Idzie dziadek z długą brodą przez zielony gaj
a nazywa się Mikołaj! Na swych saniach wiezie pełen prezentów wór i pomaga mu maleńki stwór. Jak się domyślacie, to elf, dziwny stwór przyznacie! Mikołaj prezentami obdaruje cały świat, a gdy już skończy życzy wszystkim Wesołych Świąt! I za rok znów będzie szedł ktoś, kto nazywa się Stella Weiss Katarzyna Ochenkowska

8 Kłamstwo Kłamstwo ma krótkie nogi i nie ucieknie daleko.
Nie schowa się za siódmą górą ani za siódmą rzeką. Ma siostrę prawdę, więc jej słuchać trzeba, bo ona podpowiada, co dobre a co złe. Więc kiedy kłamstwo przyjdzie do Ciebie Powiedz mu NIE! Stella Weiss Katarzyna Ochenkowska

9 Co to jest tęcza? Co to jest tęcza? Czy ona jest z powietrza?
A może słońce pomalowało ją na ciepłe barwy albo kwiaty oddały jej swoje kolory? Nie, to krople wody! Słoneczko powiedz, jak to się dzieje? A słońce cieszy się i śmieje! I nic już nie wiem i nic już nie powiem, bo mam pustkę w głowie! Katarzyna Ochenkowska Anna Weiss

10 Dinozaur Ząbek Ponad dwa miliony lat temu po ziemi stąpały wielkie dinozaury. W pewnej dolinie, zwanej Słoneczną, mieszkał z rodzicami dino o imieniu Ząbek. Co dzień wychodził bawić się nad rzekę, lecz był bardzo smutny, ponieważ wszystkie małe dinozaury śmiały się z jego białej plamki na grzbiecie. Ząbek nie miał przyjaciół i był całkiem sam. Pewnego dnia do doliny wprowadziła się rodzina jaszczurek, a jedna z nich miała taką samą plamkę jak Ząbek. Jaszczurka nazywała się Rydzuś i od razu się zaprzyjaźniła z naszym małym dinozaurem. Od tamtej pory są przyjaciółmi. Jeśli ty też nie masz przyjaciela, nie martw się. Na pewno go znajdziesz! Katarzyna Ochenkowska

11 Małolat Ja jestem małolat i ja mam siedem lat.
Lubię tańce i śpiewanie, Bo codziennie na śniadanie Dostaję od mamy lanie. Aleksandra Domińczak Stella Weiss

12 W Jaworze mieszkała Jaworzynka, która wpadła do kominka.
lecz kominek był żółciutki, ufarbowała się na kolor brązowiutki. Z brązowiutkiego zrobił się niebieski, wychodzą z tego trzy pieski. Aleksandra Domińczak

13 Co lubią smoki? Co lubią smoki? Jeść barany, może wy powiecie,
ale nie ja. Smoki lubią drzemkę w środku dnia. Zianie ogniem i straszenie ludzi, to ich już strasznie nudzi. Anna Weiss Karolina Sikora

14 Jak wygląda smok? Jak wygląda smok? W myślach się gubię.
Ale chyba wiem! Jest duży, pokryty łuskami, Z ostro zakończonymi pazurami. Ogon czarny, żółty lub czerwony A cały smok jest zielony. Anna Weiss Karolina Sikora

15 Czy można spotkać smoka?
Większość powie, że nie. A ja mówię, że tak, bo smoka można spotkać w snach. Anna Weiss Karolina Sikora

16 Chmury Gdy na trawie się położysz i otworzysz swoje oczy
zobaczysz kwiaty, drzewa, nasz świat przeuroczy. Potem na niebie – skaczą po łące małe, puchate, śmieszne zające. A później widzę smoka, i jaskinię pod Wawelem, w której straszy co niedzielę. A tam domek mojej babci oraz komplet ciepłych kapci.

17 Lecz potem słoneczny dzień zaćmi ciemna noc, chmury ruszą w dal.
A Ty unosisz się na chmurce, która spowija cały świat. Aleksandra Domińczak Anna Weiss

18 Słońce Słoneczko, które jesteś na niebie
uśmiecham się co dzień do Ciebie. Słoneczko, które jesteś za chmurą, nie patrz na mnie tak ponuro. Słoneczko, gdy spoglądasz na mnie z góry Świat nie jest już dla mnie ponury. Dotykasz mnie swoimi promieniami i bardzo się cieszę, że jesteś z nami. Aleksandra Domińczak Anna Weiss

19 Tulipanek Codziennie rano, gdy wstaje poranek
otwiera kielich mały tulipanek czerwony z żółtą plamką, a ja zachwycam się tą mieszanką i zapachem niezwykłym. Tak się rozmarzyłam, że aż zasnęłam i śni mi się kwiat piękny i kolorowy jak rajski ptak. Katarzyna Ochenkowska

20 Zajączek W lesie, gdzie sowa huczy,
w krzakach wystają czyjeś szare uszy. Nagle znikły ... Ale co to? Jakaś biała kulka drży. Czy to niedźwiedź? A może ryś? Nie! To zając już kica pośród drzew. I więcej już go nie zobaczę. Ani on mnie. Katarzyna Ochenkowska

21 Kukułka Gdy przechodzę koło buku Słyszę ciągle kuku-kuku.
Pytam, co to? Kto tam jest? Czy to te urwisy z końca ulicy? Nagle coś wpadło mi w ręce! Ale co to? Jajko i niebieskie piórko. Tak to było z tą kukułką. Katarzyna Ochenkowska

22 4c Nasza klasa 4c jest najlepsza, to się wie,
czy klasówka, czy wycieczka u nas zawsze śmiechu beczka. I dziewczyny są wzorowe, do pomocy wciąż gotowe. A chłopaki – łobuziaki wciąż wszczynają jakieś draki. Bójki! Kłótnie! Przepychanki! To z powodu pięknej Hanki. Tej dziewczyny z 5a co niebieskie oczy ma. Aleksandra Domińczak

23 Zielony kleks Gdy patrzę na ciebie z jednej strony,
to jesteś żabka zieloną. Z drugiej zaś widzę papugę, lecz kolor zupełnie zły. Czym więc jesteś? Kleksem? Papugą? Żabcią? A może jeszcze sobie na ciebie popatrzę i ujrzę zupełnie coś innego? Kto wie? Karolina Sikora

24 której piękna nie streści poeta. Wierna matka niesfornych dzieci
ZIEMIA Ziemia moja Planeta, której piękna nie streści poeta. Wierna matka niesfornych dzieci zasypiających ją tonami śmieci. Jej doliny, góry, morza biały niż i poranna zorza, czerwony wschód i krwawy zachód, słońca i księżyca dumny pochód. Tyś cierpliwa, tyś o piękna! Niesprawiedliwa jest twa męka! My twe dzieci, wciąż idziemy, wciąż przed siebie, podziwiamy cuda w ziemi i na niebie. Pozwól żyć wśród twego piękna! Wybacz matko ... zostawione na twej twarzy szpetne piętna ... Karolina Sikora

25 Opiekunem grupy jest pani Izabela Szwaja.
Wierszownki i opowiadanki powstały w ramach projektu Uczeniowie z klasą. Dziewczynki z klas IV Publicznej Szkoły Podstawowej nr 1 w Nowej Soli wykazały się odwagą i talentem. Postanowiły swoje wiersze i opowiadania, a także ilustracje, pokazać swoim rówieśnikom i pochwalić się dorosłym. Wydały książeczkę, którą można obejrzeć w szkolnej bibliotece. Opiekunem grupy jest pani Izabela Szwaja.

26 Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Nowej Soli
Wiersze śmieszące i opowiadania uczące powstawały w zaciszu domowego ogniska i podczas burzliwej dyskusji pięciu dziewczyn z charakterkiem. Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Nowej Soli

27 Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Nowej Soli
Tajniki twórczej pracy dziewczyny poznawały między innymi w redakcji nowosolskiej gazety Krąg. Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Nowej Soli

28 Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Nowej Soli
Wierszowanki i opowiadanki ukazały się w świątecznym wydaniu gazety Krąg. Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Nowej Soli

29 Dzieciaki z wyobraźnią pisały też do szkolnej gazetki Luz.
Prace dziewczynek można przeczytać na stronie internetowej naszej szkoły Publiczna Szkoła Podstawowa nr 1 w Nowej Soli