Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły: Kompetencja: Temat projektowy:

Prezentacja na temat: "Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły: Kompetencja: Temat projektowy:"— Zapis prezentacji:

1

2 Dane INFORMACYJNE Nazwa szkoły: Kompetencja: Temat projektowy:
Zespół Szkół w Opalenicy ID grupy: 97/71_p_g1 Kompetencja: Wiedza o społeczeństwie i przedsiębiorczość. Temat projektowy: Narzędzia pracy grupowej Semestr/rok szkolny: Rok szkolny 2011/12 semestr I

3 Narzędzia pracy grupowej

4 Czym jest zespół? Mała grupa osób (do 10 osób),
Dążąca do wspólnego celu, Posiadająca uzupełniające się, różnorodne umiejętności, Członkowie z reguły czują się dobrze w swoim towarzystwie, Wszyscy są jednakowo odpowiedzialni za rezultaty pracy.

5 Czym jest praca zespołowa?
Praca grupowa to w największym skrócie wspólna praca nad dokumentami, wymiana wiadomości elektronicznych, udział w wymianie informacji i dyskusjach, wypełnianie elektronicznych formularzy, wspólny dostęp do zbiorów informacji, planowanie czasu i terminarze zespołowe. Praca zespołowa obejmuje również rozwiązania bardziej zaawansowane technologicznie jak, np. komputerowe konferencje, z przekazem audio i wideo przez sieci komputerowe.

6 Rodzaje grup Grupy socjalizacyjne, Grupy rekreacyjne,
Grupy edukacyjne, Grupy samopomocy, Grupy terapeutyczne, Grupy decyzyjne i problemowe, Grupy spotkaniowe.

7 Grupy socjalizacyjne Grupy takie mogą być prowadzone w zakładach resocjalizacyjnych, poprawczych, ośrodkach dla samotnych matek, ośrodkach dla ludzi starych, świetlicach środowiskowych, ogniskach wychowawczych, domach dziecka a nawet szkołach. Ich celem jest kształtowanie postaw i zachowań członków grupy, aby stały się one bardziej społecznie akceptowane. Celami funkcjonowania takich grup jest rozwijanie kompetencji interpersonalnych, zwiększanie wiary we własne możliwości, planowanie indywidualnej przyszłości.

8 Grupy rekreacyjne Zajęcia w grupach mają zapobiegać przestępczości i patologii poprzez dostarczenie alternatywnych sposobów spędzania wolnego czasu. Ich celem jest organizacja zajęć rekreacyjnych. Grupy takie powstają spontanicznie i często bez profesjonalnego przywództwa. Takie grupy działają w świetlicach osiedlowych, ośrodkach sportu i rekreacji. Przykładem działania takich grup są gry sportowe, stolikowe, lekkoatletyka.

9 Grupy edukacyjne Celem grup edukacyjnych jest zdobywanie wiedzy i uczenie się bardziej złożonych umiejętności. Grupy takie mogą mieć zastosowanie w różnych instytucjach edukacyjnych i socjalnych. Prowadzenie grup edukacyjnych wymaga wiedzy specjalistycznej dotyczącej przedmiotu edukacji oraz umiejętności dydaktycznych opartych na metodach aktywizacji uczących się. Na przykład: szkolne koła naukowe, spotkania przedmałżeńskie, zajęcia szkoły rodzenia.

10 Grupy samopomocy Przykładem grup samopomocy mogą być: grupy anonimowych alkoholików. Tworzone są głównie przez ludzi i dla ludzi dzielących ten sam problem psychologiczny, społeczny czy zdrowotny w celu wzajemnego wsparcia. W grupach tych najczęściej wykorzystuje się doświadczenia uczestników, uczenie się społeczne i zasadę wzajemnej pomocy w rozwiązywaniu problemu.

11 Grupy terapeutyczne W grupach terapeutycznych najczęściej stosowaną techniką jest trening asertywności, trening wrażliwości emocjonalnej, psychodrama i inne. Terapia grupowa, stawiając sobie cele podobne do terapii indywidualnej, dostarcza członkom grupy korzystnych wzmocnień psychologicznych. Wymiana doświadczeń i odczuć między osobami z podobnymi problemami ułatwia zrozumienie istoty trudności i poszukiwanie ich rozwiązania. Celem jest doprowadzenie swoich członów do głębokiego zbadania ich problemów.

12 Grupy decyzyjne i problemowe,
Powoływane są w celu rozwiązania konkretnego problemu lub podjęcia decyzji grupowej. Grupy te znajdują zastosowanie w pracy samych służb społecznych, np. w realizacji takich celów jak: opracowanie programów lub strategii pomocy w odniesieniu do określonej grupy problemów socjalnych, koordynowanie działań między placówkami (np. komisje ds. opieki), usprawnienie usług danej placówki (np. zespół kierownictwa placówki wraz z ekspertami spoza placówki itp.).

13 Grupy spotkaniowe Grupy te mogą znaleźć zastosowanie w placówkach opiekuńczo-wychowawczych i socjalnych o charakterze otwartym np. w klubach seniorów. Celem jest nawiązanie bliższych kontaktów interpersonalnych z innymi oraz pomoc w poznaniu i ocenie samego siebie. Grupy takie stwarzają kontekst poznania innych i rozwinięcia bardziej efektywnych sposobów interakcji i komunikacji. Najczęściej stosowanymi technikami pracy w tym przypadku są techniki komunikacyjne.

14 Ciemne strony pracy w grupie
Praca zespołowa ma zarówno swoje wady jak i zalety. Minusów dostrzegamy znacznie mniej niż plusów, jednak i one się zdarzają. Wady: Niezadowolenie z podziału odniesionego sukcesu, zarobków między członkami grupy, Niedopasowanie, niezgranie zespołu, co prowadzi do częstych konfliktów. Zły wybór przewodnika pracy, Niekonsekwentne wypełnianie obowiązków, Nie przestrzeganie zasad obowiązujących w kontaktach międzyludzkich

15 Rywalizacja, która przekracza dopuszczalne normy utrudnia, a nawet uniemożliwia działanie.
Bariery komunikacyjne, powodowane przez hałas, stany emocjonalne, niezgodność gestów i słów. Niezrozumienie treści przekazywanego komunikatu, co powoduje, że łączność pomiędzy nadawcą a odbiorcą nie zostaje nawiązana. Próby manipulacji, przesyłania mylących informacji, które spotykają się z oporem i niechęcią odbiorcy. Nadmierna krytyka,

16 Grupa-źródło nieporozumień
Najlepszymi rozwiązaniami w sytuacjach konfliktowych są: Rozmowa w 4 oczy, lider - osoba konfliktowa, Motywacja członków, Postawienie mniej odległych celów ( małe kroczki), Burza mózgów w zespole na temat przyczyny i sposobu rozwiązania problemu, Eliminacja słabego ogniwa, Rozwiązanie tego i zawiązanie nowego zespołu.

17 Podstawowymi elementami są tu negocjacje i kompromis
Podstawowymi elementami są tu negocjacje i kompromis. Bardzo ważne jest to, żeby zapewnić każdemu możliwość wypowiedzenia własnej opinii, zdania. Żaden konflikt nie przyćmi ogromu zalet pracy zespołowej, czyli nie tylko ułatwienia realizacji zadań poprzez ich podział i odciążenia jednostki. Umożliwia także zwiększenie wydajności, wynikające z tego, że zintegrowana grupa jest bardziej efektywna w działaniu niż poszczególne osoby wchodzące w jej skład.

18 Co daje praca w grupie? Zespół wie więcej. Wiedza poszczególnych członków zespołu sumuje się, szczególnie, jeśli chodzi o konkretne zdolności, umiejętności lub praktyczne doświadczenia. Dzięki temu grupa zdolna jest wypełnić luki, które uszły uwadze jednostki. Zespół łagodzi napięcia emocjonalne. Poprzez potwierdzenie bądź sprzeciw. Tam, gdzie niemożliwa jest jednoznaczna ocena "słuszne-niesłuszne" albo "trafne-nietrafne", zespół musi się kierować zasadą kompromisu.

19 Zespół mobilizuje. Nie tylko w sferze myślenia grupa oddziałuje pobudzająco na swoich członków i otoczenie. Także dzięki procesom dynamiki grupowej w trwały sposób może wzrastać jej dążenie do wywierania wpływu na innych, a tym samym rośnie poziom wydajności. Istniej wiele dowodów na stymulującą funkcje zespołu.

20 Przygotowania do pracy w grupie
Tworzenie grupy, Określenie celu pracy, Wybór lidera, Stabilizacja struktur, Realizacja założeń, Ocena pracy grupy,

21 Tworzenie grupy Jest to najtrudniejszy etap, na którym jednostki z różnymi oczekiwaniami, potrzebami i doświadczeniami wkraczają do na ogół nieznanych sobie zbiorowości Jak ułatwić integrację w grupie: Stwarzać od samego początku okazje do współdziałania poszczególnych osób z innymi, Wyraźnie omówić cel tworzenia grupy i przeprowadzić dyskusję, Ustalić „prawa” obowiązujące w grupie, Dbać o to, aby wszyscy mogli „zaistnieć w grupie”, Stworzyć atmosferę zrozumienia.

22 Określenie celu pracy Podstawą jest ustalenie tego, co chcemy uzyskać tworząc zespół, jakie są oczekiwania, jakie priorytety. Należy jasno sformułować i zapisać cele. Pomocna w definiowaniu celów jest formuła "SMART", mówiąca, że każdy cel powinien spełniać poniższe kryteria. Tak więc każdy cel powinien być: S - Specyfic (specyficzny, konkretny), M - Measurable (mierzalny, możliwy do określenia), A - Acceptable (akceptowany przez wszystkich), R - Reliable (realny, możliwy do osiągnięcia), T - Time banded (określony w czasie).

23 Wybór lidera Skuteczne działanie wymaga przywódcy, który będzie koordynował pracę, delegował zadania, rozładowywał konflikty, dostarczał informacji. Rola lidera, tak jak każda rola w zespole, powinna przypaść odpowiedniej osobie - posiadającej cechy, które przyczynią się do szybkiej integracji grupy. Lider może być wyznaczony lub wyłoniony naturalnie.

24 Stabilizacja struktur
Pewne aspekty działań, związane ze strukturalizacją grupy i normami jej funkcjonowania, występują już na etapie tworzenia grupy (ustalania pewnych praw i zasad współdziałania). Należy pamiętać, że struktura grupy to wzajemny układ ról, pozycji, funkcji – zajmowanych przez poszczególnych członków grupy wraz z prowadzącym.

25 Realizacja złożeń Najbardziej twórczy etap. Członkowie znają się już, mają poczucie bezpieczeństwa i często czerpią z „efektu synergii” Synergia, efekt synergiczny - współdziałanie różnych czynników, którego efekt jest większy niż suma poszczególnych oddzielnych działań. Termin ten jest pojęciem ogólnym, mającym zastosowanie w wielu różnych dziedzinach. Poniżej zostało podanych tylko kilka przykładów.

26 Ocena pracy grupy Etap oceniania i korygowania efektów oraz podjęcie decyzji co do potrzeby dalszej pracy. Realizuje się sprawnie dzięki informacji zwrotnej i wielokrotnej weryfikacji pewnych działań w całym cyklu procesu grupowego. Ocena efektów działań grupy i wkładu pracy poszczególnych osób jest niezwykle trudnym zadaniem, dlatego musi być bardzo szczegółowo przygotowana i przetestowana przed wprowadzeniem. Nie powinno się stosować odpowiedzialności zbiorowej - to nie cecha zespołów.

27 Zasady pracy w grupie Słuchamy innych z uwagą i szacunkiem,
Mówimy o sobie, o swoich problemach, Nie poprawiamy wypowiedzi innych, Jesteśmy „w zgodzie ze sobą”, Nie oceniamy, Nie krytykujemy, Nie ośmieszamy, Nie osądzamy, Szanujemy czas innych,

28 Narzędzia pracy grupowej
Groupware- jest to oprogramowanie ułatwiające zdalną pracę grupową. Za pomocą tego systemu można przesyłać dokumenty, informacje i inne rzeczy niezbędne do wykonania zleconego zadania. Workflow– w sensie szerszym, pojęcie określające sposób przepływu informacji pomiędzy rozmaitymi obiektami biorącymi udział w jej przetwarzaniu. W węższym sensie jest to określenie sposobu przepływu dokumentów pomiędzy pracownikami wykonującymi pewien zalgorytmizowany zespół czynności.

29

30 Poczta elektroniczna Program poczty elektronicznej to najprostsze rozwiązanie dla pracy zespołowej. Programy takie pozwalają na wymianę informacji i jej dość prymitywne przechowywanie, ale dla każdego użytkownika z osobna. Jeśli przysłany nam raport zostanie później poprawiony, to nie dowiemy się nic o zmianach, chyba że dostaniemy go jeszcze raz.

31 Można tworzyć grupy odbiorców naszej informacji, oddające strukturę hierarchiczną firmy czy też zasięg naszego zespołu. Jednak jest to ułatwienie mające też swoją ciemną stronę – generuje sporo niepotrzebnego ruchu w sieci, z dziesiątkami przesyłek trafiających do nas dlatego, że jesteśmy pracownikami danego działu, choć być może nie mamy ochoty się z nimi zapoznać. Poczta elektroniczna pełni rolę fali nośnej dla dokumentów wysyłanych z programów biurowych, także propozycji spotkań z terminarzy zespołowych oraz elektronicznych formularzy.

32 Dyskusje i konferencje
Klasyczne programy poczty elektronicznej nie są najlepszym miejscem do większej dyskusji prowadzonej na wiele tematów czy między wieloma użytkownikami. Nie mają one narzędzi do wyszukiwania, sortowania i odpowiedniego pokazywania głosów w dyskusji, które są elementami programów grup dyskusyjnych. Programy grup dyskusyjnych potrafią zamienić wiązkę odosobnionych elektronicznych wiadomości w bazę informacji, w jedną z podstaw „pamięci korporacji”.

33 Głosy w obrębie danej dyskusji przechowywane są w folderze
Głosy w obrębie danej dyskusji przechowywane są w folderze. Do każdego głosu można skomponować odpowiedź, do niej również odpowiedź.... i tak do wyczerpania tematu. Wiadomości tworzące głosy w dyskusji pokazywane są pod różnym kątem – poruszanego tematu, czasu utworzenia, autora. Prawie wszystkie obecnie używane programy mają ten sam interfejs, składający się z trzech paneli. Pierwszy zawiera listę folderów, czyli listę grup dyskusyjnych; drugi – listę wiadomości w danym folderze, a w trzecim można zobaczyć wybraną wiadomość.

34 Burza mózgów Burza mózgów – technika wywodząca się z psychologii społecznej, która ma na celu doskonalenie decyzji grupowych. Burza mózgów jest również formą dyskusji dydaktycznej, wykorzystywaną jako jedna z metod nauczania. Zalicza się ją wówczas do metod aktywizujących, która stanowi podgrupę metod problemowych. Jedna z tak zwanych metod heurystycznych.

35 W jednej z wersji składa się ona z dwóch etapów: W pierwszym etapie osoby uczestniczące zachęcane są do swobodnego zgłaszania pomysłów i wymiany poglądów z zastrzeżeniem braku jakiegokolwiek krytycyzmu. Wszystkie pomysły są zapisywane, bądź sesja rejestrowana jest na taśmie. W drugim etapie ekspert lub grupa ekspertów nieuczestniczących w pierwszym etapie przegląda jego wyniki i stara się odsiać idee mające sens.

36 Zalety burzy mózgów Sami uczestnicy sesji ulegają złudzeniu wzrostu produktywności wskutek pochlebnych dla siebie porównań społecznych posiadanie złej techniki jest lepsze od nieposiadania żadnej Aby uniknąć próżniactwa i w jak najlepszy sposób wykorzystać umiejętności i kreatywność obecnych osób należy tak zorganizować sytuację, aby można było zidentyfikować indywidualny wkład każdej z działających osób. Można także nasilić identyfikację przez zwiększenie ważności wykonywanych zadań i przekonania ludzi o niepowtarzalności ich wkładu albo przez podwyższenie atrakcyjności grupy dla jednostki

37 Telepraca Istotą telepracy jest zatrudnianie pracowników w miejscu ich przebywania zamiast pracy w siedzibie lub zakładzie firmy. Stało się to możliwe dzięki wzrostowi znaczenia informacji jako towaru oraz dematerializacji dużej części prac wchodzących w zakres czynności związanych z procesami biznesowymi. Z drugiej strony przyczynił się do tego postęp w zakresie telekomunikacji i informatyki umożliwiający w tani i prosty sposób przesyłanie dóbr niematerialnych na dowolne odległości. Oczywiście telepraca ma pewne charakterystyczne cechy i wymagania.

38 Zalety telepracy Koncepcyjność, co pozwala na jej równoległe prowadzenie, a z drugiej strony nakłada jednocześnie wymogi, które są rozwiązywane przez: Zarządzanie równoległe, które obejmuje, Planowanie, Zarządzanie, Synchronizację procesów i informacji, Łączenie informacji, Motywowanie, Ocenę, Jednak zupełnie nowym wymogiem w projektach, gdzie każdy zajmuje się jedynie wycinkiem.

39 Organizacje wirtualne
Podobne szanse jak telepraca stwarza dla przedsiębiorstw możliwość tworzenia wirtualnych organizacji mogących stawać się platformą współpracy wielu geograficznie odległych przedsiębiorstw. Czynnikiem spajającym pracę takiej organizacji jest przepływ informacji - i to ona musi być głównym produktem kooperacji, gdyż jedynie dobra niematerialne mogą być swobodnie przesyłane za pomocą sieci teleinformatycznych.

40 Zalety organizacji wirtualnych
Większą szybkość działania, Lepsze wykorzystanie posiadanej wiedzy i zdolności, Możliwość wykorzystywania różnic w legislacji państw w zakresie, Większą elastyczność, Opodatkowania, Prawa pracy, Poziomu biurokracji, Możliwość wykorzystywania rzadkiej, wysoce specjalistycznej wiedzy, Wykorzystywanie zdolności pokonywania barier odległości.

41

42